All Chapters of Pighati Dulot ng Kanyang Pagibig: Chapter 121 - Chapter 130

Sa may sala niya, may mga gamit siyang pamatay ng tao. Tuwing may mga taong kumakalaban sa kanya, hindi niya na sila binibigyan ng pagkakataon para magmakaawa. Kahit kailan hindi niya pinatagal ang mga bagay, at tuwing papatay siya ng tao wala ng maririnig na salita sa kanya..Sa oras na yun, hindi alam ni Sabrina kung ano ang nasa isip ni Sebastian. Ang pwede niya lang gawin ay kumalma.Ang tono ng pananalita niya ngayon ay walang halong emosyon. "Ang sabi sa kontrata, babayaran lang kita pagkatapos mamatay ng nanay ko. Sa ngayon, buhay pa naman ang nanay ko."Hindi alam ni Sabrina ang sasabihin niya. Nung natigilan siya, binuksan na ni Sebastian ang pinto at pumasok sa loob. Wala siyang intensyon na papasukin siya, kaya sinara niya ito at iniwan si Sabrina sa labas.Nang sumara na ang pinto, nawala ang panlalamig sa mga mata ni Sebastian. Ilang beses niya ng gustong sakalin ang babaeng yun. Pero, pinigilan niya ang sarili niya. Lagi niyang naalala kung paano niya inalagaan nang m

Naaawa talaga si Kingston kay Sabrina, pero siya pa rin naman ang bodyguard na talagang pinagkakatiwalaan ni Sebastian at kay Sebastian lang siya tapat."Anong nakikita mo?" Hindi nakatingin si Sebastian kay Kingston nung nagtanong ito.Walang nasabi si Kingston."Sabihin mo na!""Para bang si Mrs..." naisip ni Kingston na nagkamali siya, at tinama niya agad ang sarili niya. "Mukhang may nangyari kay Sabrina, at si Young Master Nigel ang pupunta para ayusin ito."Walang nagbago sa mukha ni Sebastian, walang makitang emosyon dito."Naintindihan ko na." Kalmado niyang sinabi.Pagkatapos nito, tinuloy niya ang paglamay para sa nanay niya.Walang may alam kung ano ang iniisip ng lalaking ito na madalas ay marahas at madilim. Walang patid ang pagdating ng mga bisita para makipag lamay. Nandun din si Old Master Shaw. Nang malapit na siya sa entrance, tahimik na sinabihan ni Old Master Shaw ang apo niya, "Marcus, napaka walang hiya mo talaga. Anong klaseng lugar ba 'to? Unahin mo muna

Nang makita niya ang malamig na reaksyon ni Sebastian, pineke agad ni Selene ang emosyon niya."Young Master, nag-alala lang naman ako kaya hindi ko sinunod ang babala mo samin na wag pumunta dito. Alam kong malaking bagay sayo ang burol ng nanay mo, at hindi naman ako pumunta dito para gumawa ng gulo, pero si Kenton..." tumigil si Selene sa gitna ng sinasabi niya.Nang marinig niyang binanggit ni Selene si Kenton, nanlisik agad ang mga mata ni Sebastian.Si Kenton na naman pala!Bago mamatay ang nanay niya, nakita niya si Sabrina at Kenton na nagiging pisikal sa isa't isa sa labas ng ospital, at ngayon nabanggit na naman ang pangalan ni Kenton."Magsalita ka." halatang malamig ang boses ni Sebastian."Pwede ko bang banggitin si Sabrina?" tanong ni Selene."Oo."Natuwa si Selene. Tama nga ang mga magulang niya, ngayon na pumanaw na ang nanay ni Sebastian, hindi na kailangan ni Sebastian si Sabrina. Kaya ngayon na ang tamang oras para sirain si Sabrina sa mata ni Sebastian.'Sa

Sa ilalim ng ulan, nakaluhod si Sabrina sa harap ng puntod ni Grace at may hawak na itim na payong sa ulo niya. Sa harap ng puntod ni Grace ay mayroong isang bungkos ng dilaw at puting bulaklak. Umagos ang luha sa mga mata ni Sabrina habang sinasabi niya kay Grace, "Pasensya na Aunt Grace kung hindi kita naihatid sa huling hantungan mo nung inilibing ka. Alam kong patuloy ka lang sumasabay sa agos ng buhay at alam ko rin na lagi kang naghihirap. Pero, ngayon nasa maayos na kalagayan ka na. Nakalibing ka sa tabi ng mga magulang at kapatid mo. Hindi ka na mag-iisa ngayon sa kabilang buhay."Aunt Grace, naiinggit po ako sayo. Nung namatay ang nanay ko, ikaw na lang ang nag-iisang pamilya ko, pero ngayon nawala ka na rin."Humikbi si Sabrina.Mahina ang pag-iyak ni Sabrina, at kahit sila Kingston at Sebastian ay hindi ito narinig nung lumapit pa sila dito. Si Sabrina ang unang nakarinig ng mga yabag nila. Nakita ang malamig at seryosong si Sebastian, pati na rin si Kingston, na hindi ma

"Anong sinabi mo?" Natigilan si Nigel. Nahimasmasan siya agad at tumingin kay Sabrina na parang nagbibiro ito.Ang mukha ni Sabrina ay kalmado at determinado. Dahil napagdesisyunan niyang ayusin ang pakikitungo niya sa lalaking ito, gusto ni Sabrina na maging tapat sa kanya."Alam mo naman na nakulong ako ng dalawang taon. Sobrang gulo sa loob nun, at hindi ko nga rin alam kung sino ang tatay ng anak ko. Pero, Young Master Nigel, patay na ang nanay ko. Si Aunt Grace naman na pinakamalapit sakin, ay kakalibing lang din. Wala na akong ibang karamay sa mundong 'to. Gusto kong mabuhay ang anak ko.""Alam kong hindi ako karapat-dapat para sayo. Kahit kailan hindi ko inaasam na pakasalan mo ako. Pwede mo akong tanggihan kahit kailan. Ayoko ng kahit anong yaman mo. Malapit ko na rin makuha ang sweldo ko ngayong buwan. Kapag nakuha ko yun, ibabalik ko na sayo yung tatlong libo na pinahiram mo sakin. Gusto ko lang na maging maayos tayo, kaya hindi ako magugulat kung hindi mo ako matatanggap.