Todos os capítulos de Pighati Dulot ng Kanyang Pagibig: Capítulo 351 - Capítulo 360

Nasiyahan si Sabrina na panoorin kung paano natuwa si Aino sa kanyang sariling gawa.Sobrang nakakaantig na makita ang isang bata na gumagawa ng isang bagay sa kanyang sarili.Higit pa rito, ang karanasan na ito ay tila nag-udyok sa kanya at kay Aino.Matapos mabuo ang kanyang unang robot sa pamamagitan ng dedikasyon at pagpupursige, ang interes ni Aino ay nagsimula ring lumago. Hiniling pa niya na magtayo ng pangalawa.Gayunpaman, nang marinig niya ito, itinaas ni Sebastian ang kanyang kilay at binalaan siya, "Mas mahirap pa ito kaysa sa natapos mo kanina."Hindi niya inaasahan na magtatagumpay si Aino sa pagkakataong ito.Bata pa siya kung tutuusin. Higit pa rito, naniniwala siya na dapat mayroong isang order para sa lahat, at kasama na rin ang paggawa ng mga robot. Ang isa ay kailangang umunlad nang paunti-unti, nagsisimula sa isang bagay na simple bago lumipat sa isang mas mahirap.Gayunpaman, ginawa lamang nitong mas mapagkumpitensya si Aino. Tinaasan niya ng kilay pabalik ang ama

Dumating ang umaga.Dahil maganda ang panahon, ang ilang sikat ng araw ay nakalusot sa mga kurtina na gumising kay Sabrina.Nang bumangon siya, napagtanto ni Sabrina na walang na siyang katabi sa kama. Inisip niya na malamang na nagising na si Sebastian, dahil napaka-punctual na tao nito.Gayunpaman, hindi pa siya makatayo. Nagpasya siyang manatili sa kama nang mas matagal, dahil pagod pa rin siya sa kagabi.Pagkatapos ng masayang gabi, si Sabrina ay hindi na makalakad ng diretso ngayon. Nanginginig pa rin ang mga paa niya, at kinailangan pa niyang ibalanse ang sarili sa dingding habang ginagawa ang kanyang unang hakbang.Nang lumabas si Sebastian mula sa banyo at makita siya, napansin niyang may mali. Agad siyang nagtanong, "Ano ang nangyayari sa iyo?"Biglang namula ang mukha ni Sabrina.Sumimangot siya at mabilis na sumagot, "Ano ang mali sa akin? Dapat alam mo kung bakit! Hindi mo ba naaalala ang ginawa mo kagabi?"Hindi alam ni Sebastian ang isasagot.Nang sa wakas ay kumalma na s

Ang mga bata ay madalas na masyadong matapat para sa kanilang sariling kapakanan.Nang marinig niya ang mga salita ni Aino, namula ang mukha ni Sabrina na nagsimula itong magmukhang isang panghinang. Dahil sa kawalan ng pag-asa, mabilis siyang humingi ng tulong kay Sebastian.Agad siyang nag-utos, "Stop the car!"Habang pinipindot niya ang preno, nanginginig ang mga kamay ni Kingston. "Master Sebastian..."‘Ako... hindi pa ako nagbabalita, wala pa akong nabubuhos na sikreto, kaya hindi mo na ako kailangang parusahan dito, di ba? Tsaka kahit parusahan mo ang isang tao, dapat ang munting prinsesa muna, di ba?’ takot na isip niya.Pagkatapos ng lahat, kahit ang royalty ay kailangan sumunod sa batas di ba?Naglalagay ng nakakaawang ekspresyon, sinubukan ni Kingston na makiusap kay Sabrina.Alam niyang makabubuting humingi ng awa sa ginang. Pagkatapos ng lahat, siya ay isang matigas na kendi na may malambot na loob.Tiyak na sabi ni Sabrina na namumula pa rin kay Kingston, "Ayos lang, Assis

Nang marinig niya ang boses ni Ruth, sinubukan ni Sabrina na huwag pansinin ito at dumiretso sa elevator sa loob ng lobby.Hindi siya agad na magsisimulang gumanti dahil lang sa sinabihan siya ni Sebastian na huwag magparaya sa mga taong nang-aapi sa kanya. Sa likas na katangian, si Sabrina ay hindi isang mapagkumpitensyang tao. Higit pa rito, dahil nasa kumpanya siya ngayon, ayaw niyang mag-aksaya ng oras kay Ruth, isang taong nakakuha lamang ng trabaho dahil sa mga relasyon sa pamilya at walang sariling katalinuhan para pag-usapan.Sabay na pinindot ni Sabrina ang mga button ng magkabilang elevator.Gayunpaman, nang bumukas ang mga pinto sa isa sa mga elevator, naabutan siya ni Ruth. "Sabrina! Sino ka ba sa tingin mo? Sa tingin mo ba mas magaling ka sa lahat ng nandito dahil lang sa pinapansin ka ni Master Ryan? Sabihin ko sa iyo, hindi ka mas mahusay kaysa sa ibang babae na pinapanatili niya sa ilalim ng kanyang sinturon! "Nang matapos magsalita si Ruth ay pumasok na si Sabrina sa

Saglit na sinulyapan ni Sabrina si Linda, bago pinulot ang isang tumpok ng mga dokumentong natapos na niyang i-proofread. Pagkatapos ay naglakad siya papunta sa desk ni Linda, diretsong sinabi, "Linda, natapos ko na ang pag-proofread nito. Eto na."Pasimpleng hinablot ni Linda ang mga dokumento at napatitig sa taong nakatayo sa kanyang harapan.Nagpatuloy si Sabrina, nang hindi nagpapatalo, "Linda, kakain na ako ng tanghalian ko, at mamaya ko na ire-review ang iba. Dahil wala masyadong tao ngayon sa cafeteria, dumiretso muna ako, para naman hindi na ako tititigan mamaya."Nginitian siya ni Linda, "Sabrina, mukhang marunong ka nang mabuhay."Bahagyang napangiti si Sabrina sa sarkastikong sinabi. "Kailangan mong matutunan kung paano makibagay sa lugar ng trabaho. Aalis na ako."Bago pa makapagsalita si Linda, tumalikod na si Sabrina para umalis sa design department.Paglabas pa lang niya, halos agad na bumulong ang isang grupo ng kanyang mga kasamahan sa kanilang sarili.Lahat sila ay ma