All Chapters of Pighati Dulot ng Kanyang Pagibig: Chapter 481 - Chapter 490

Nanlaki ang mga mata ni Linda sa gulat at napasigaw pagkatapos ng tuluyang dumating para irehistro ang nangyari. ‘Mahal...mahal na pulis, b-bakit ka nandito? Pakiusap huwag mo akong arestuhin, ang babaeng ito ang dapat mong hulihin! Siya ay isang home-wrecker, isang preso na nakatakas sa kulungan noon! Siya ay isang scammer na namemeke. isang pekeng resume, siya- Ouch!’‘Kahit anong maling ginawa ng babaeng ito, wala kang karapatang atakihin siya!’ sabi ng pulis. ‘Ang pag-atake sa isang tao sa publiko tulad nito ay isang kumpletong paglabag sa batas ng estado! Mangyaring sumama sa amin!’Dahil doon, sinimulang hilahin ng mga pulis si Linda palabas. Nagsisimula nang mamuo ang mga pasa sa pulso ni Linda habang lumalaban ito. She tried her best to ignore the pain and screamed frantically, ‘Ms. Poole, Ms. Poole, tulungan mo ako nagmamakaawa ako Ikaw ang humiling na bugbugin ko si Sabrina!’‘Hamak!’ Napangisi si Emma. Nakatayo siya habang dinadala ng pulis si Linda at tumanggi siyang magsal

Tumulo ang mga luha sa kanyang mukha sa alaala na mayroon siya sa nakalipas na dalawang buwan, ngunit sa lalong madaling panahon, nai-angkla niya ang sarili at nanumbalik ang kanyang katahimikan. Nagmamadali siyang pumunta sa banyo at tinitigan ang repleksyon niya sa salamin. Inabot ng apat na oras na may ice pack sa pisngi para tuluyang mabawasan ang pamamaga, pero bakas pa rin sa mukha niya ang pasa na sumira sa kanyang kagandahan. Pilit na ngumiti si Sabrina bago muling isuot ang facemask. Naglakad siya papunta sa kanyang kwarto para kunin ang kahon na may laman na mga alahas na binili ni Sebastian para sa kanya bilang regalo. Sa loob nito, ay isang pares ng mga pulseras na natanggap niya mula sa matandang Mrs. Ford.Ipinaalala ng mga pulseras kay Sabrina ang araw na binisita niya ang lumang tirahan ng Ford. Nang sabihin sa kanya ng matandang Mrs. Ford ‘Ibibigay ko ang pares ng mga pulseras na ito sa iyong biyenan. Nakakalungkot na namatay siya sa murang edad nang hindi nabigyan ng

Parang lalong naguluhan si Aino. ‘Sabado ngayon, hindi magtratrabaho ang tatay mo. At kahit na siya ay magtrabaho, pwedeng makipaglaro sa’kin si mommy, Bakit ka nandito?’‘Workaholic ang daddy mo, pero nagbago siya simula nang bumalik ang mommy mo.’‘Naging mas mabuti ba siya?’ Tanong ni Aino, nakayuko ang ulo sa gilid.Umiling si Kingston. ‘Hindi hindi hindi, naging katulad siya ng isang mayamang lalaking protagonist siya sa mga soap operas’Agad na napukaw ang interes ni Aino sa pagbanggit ng "soap opera" at agad na nakiusap kay Kingston na ipaliwanag kung ano ang ibig sabihin ng termino.‘Well, soap opera kung saan ang mama at papa ko lang ang magandang at mabuting tao sa tv, lalo na si papa, napaka-gwapo niya at spoiled ang mommy mo bulok. Pero marami rin namang masasamang babae, at ano. ginagawa nila buong araw ay subukang pigilan ang mommy mo na pakasalan ang daddy mo. Soap opera yan para sa iyo’ paliwanag ni Kingston, sinusubukang gawing simple ito hangga't maaari.‘Nakuha ko na

"Kumusta, ina ni Aino, sa wakas narito ka na. Akala ko takot kang pumunta."Kinamot ng nanay ni Carol ang bato sa kanyang daliri habang tinitingnan si Sabrina na may isang mapanunuya na ekspresyon.Hindi napagtanto ni Sabrina ang ina ni Carol at ang nalalabi sa nalalapit na paninibugho sa kanya ng mga mayayamang kababaihan.Hindi niya sinagot ang tanong, ngunit tinanong lamang si Aino sa isang banayad na tinig, "Aino, nais mong makipaglaro sa mga batang ito?"Masayang tumango si Aino. "Siyempre, Mommy. Susan, Carol, lahat ng mga bata ay mabait sa akin."Malumanay na ngumiti si Sabrina at sinabi, "Gusto mo ang kindergarten na ito, hindi ba?"Tumango ulit si Aino. "Siyempre Ma, lahat sila ay aking mga kaibigan. Gusto ko ang kindergarten na ito. Pero Ma, kung hindi mo ako gusto dito, hindi ko iniisip ang paglilipat sa ibang paaralan."Nang sabihin niya ang huling pangungusap, ang tono ni Aino ay malinaw na nag-iisa.Inilagay ni Sabrina ang kanyang ulo laban sa ulo ng kanyang anak na

“Susan, halika na rin dito!” “Sydney, pumunta ka na rito!” “Ken!” Sumunod naman ang ibang mayayamang magulang, binalaan ang kanilang mga anak na wag na makipaglaro kay Aino kahit kailan. Pero, iba ang naiisip ng mga bata. “Mommy, hindi naman si Aino ang may dala ng ahas dito eh. Kay Carol ‘yon.” Sabi ni Mia. Tumango rin si Carol. “Ma, sakin ‘yong laruan na ‘yon. Gustong gusto ko ‘tong laruan na ahas! May nakasalubong akong bata kanina at nakipagpalit ako ng laruan para rito. Lahat ng bata sa klase ko ay nagustuhan din ito. Ang saya!” “Carol Long!” sumigaw nang malakas ang kanyang nanay, gusto niya itong sampalin. “Hindi ka naman ganyan dati! Naging ganyan ka lang matapos mong makipaglaro kay Aino! Itapon mo ‘yang ahas na ‘yan!” Umiyak si Carol. Nakatayo si Aino sa tabi ng nanay niya, tumungo at tumingin kay Sabrina. “Mommy, gusto ko nang umuwi.” Magaling mag obserba si Aino, alam niya kapag ayaw sakanya ng isang tao. “Dahil nandito ka na, hindi ka pwedeng umalis na wala