All Chapters of Pighati Dulot ng Kanyang Pagibig: Chapter 601 - Chapter 610

Ni hindi tumingin si Sebastian kay Ryan.Pero, mas lalo lang natakot si Ryan dahil dito, at dumating sa punto na nagsimula siyang pagpawisan ng malamig.Bakit nandito na naman siya?Uncle Sebastian!Hades!'Ano...Hindi mo dapat niloloko ang mga tao nang ganito. Hindi ba nakaalis ka na? Bakit nandito ka na naman? Talaga ba...talaga bang hindi mo kayang mahiwalay sa asawa mo?'Sa kabila nang takot niyang ekspresyon, nagawa pa rin ni Ryan na ngumiti nang pilit at binati siya, "Uncle Sebastian?""Katulad ka lang ni Selene," kalmadong sinabi ni Sebastian.Agad na sumagot si Ryan, "Ano... Anong sinabi mo? Ang Selene na walang hiyang umalis dito ngayon lang, na may marumi at lumang sapatos na nakasabit sa leeg niya? Uncle Sebastian, paano mo naman ako nakumpara sa kanya?"Hindi niya na gusto pang mabuhay. "Uncle Sebastian, hindi... hindi ako pumunta dito para... para makita si Aunt Sabrina," sinubukang magpaliwanag ni Ryan, pero nasabi niya ang totoong intensyon niya dahil sa kaba.

May isang matandang kasabihan na ganito: Gusto natin ang hindi natin makukuha.Nang ang babaeng ito, si Ruth, ay kumilos nang mataas at makapangyarihan sa nakaraan, naiinis siya sa mga tao sa pamamagitan lamang ng pagtingin sa kanya. Gayunpaman, dahil hindi rin siya ganoon karapat- dapat, karamihan sa mga tao ay hindi lamang minamaliit sa kanya, ngunit nagalit din sa kanya.Lalo na ang kanyang mga nasasakupan, na nagalit sa kanyang mapagmataas na pag- uugali, ngunit hindi nangahas na magsalita.Sa kabilang banda, ang tunay na mayayamang binata ng South City, tulad nina Ryan at Marcus, ay hindi man lang papasukin ang hindi dalisay na babaeng ito sa sulok ng kanilang mga mata. Para sa kanila, hindi siya karapat-dapat na ikumpara sa isang utusan.Gayunpaman, iba ang mga bagay sa sandaling ito.Si Ruth ay kumilos nang maingat, at tiniis ang lahat nang hindi nagsasabi ng isang salita. Hindi tulad ng dati niyang sarili, buong kababaang-loob niyang tinanggap ang sarili niyang kababaan.

Labis na napahiya sina Madeline at Lena ngunit wala silang mapagtataguan.Lahat ng ibang empleyado na nakaupo sa tabi nila ay pinandilatan ng mata ang dalawang babae.Gayunpaman, si Sabrina ay may kalmadong ekspresyon sa kanyang mukha.Pagbalik sa opisina, hindi niya naamoy ang napakalakas na pabango ni Madeline, na ikinagulat niya ngayon. Dahil madaling mairita ang ilong niya, hindi niya talaga matiis ang bango nito.“Mrs Ford, hindi mo ba…bibigyan mo lang kami ng pagkakataong magbukas ng bagong dahon?” Parang agrabyado si Madeline. “Alam kong nakagawa tayo ng mga pagkakamali sa nakaraan, ngunit hindi ba natin sila binabayaran? Dinalhan pa kita ng Green Mountain coffee bilang paraan para ipaabot ang paghingi ko ng tawad, pero hindi mo man lang kami pinansin?"Habang papalapit si Madeline kay Sabrina ay mas pinilit niyang lumayo.Nang makita niya ito, mas lalong nalungkot si Madeline. “Ikaw ba.. Ganyan ka ba talaga galit sa akin? Mapapatawad mo pa nga si Ruth, na minsang nagtangk

“Natatakot?” tanong ni Sebastian.Nawalan ng masabi si Sabrina.'Kalokohan!'Palagi kang isang barumbadong tao. Isang minuto ay magpapainit ka sa isang tao, bago ipadala ang mga ito upang i- cremate sa isang abo sa isa pa.‘Magiging kakaiba lang kung ang isang babae ay hindi natatakot na umibig sa isang lalaking tulad mo.’Gayunpaman, tumanggi si Sabrina na sumuko ng ganoon lang!Pinipigilan ang takot na nararamdaman para sa kanya sa kanyang puso, nagsimulang makipagtalo si Sabrina, “Napaka- temperamental mo, kaya paano ko mahuhulaan ang iniisip mo? Ikaw ang nagpasya na isapubliko ang aming relasyon at ginamit ang opisyal na pahina ng social media ng Ford Group upang ipahayag na ako ang asawa ng direktor. Hayaan mong tanungin kita, bilang asawa, hindi ba dapat may karapatan akong magtanong kung saan tayo pupunta?"“Mmm. Ilang araw lang na pagtatrabaho sa isang komportableng lugar ng trabaho ay tila nasanay na ng mabuti ang iyong dila,” pakli ni Sebastian cooly.Nagawa niyang iw

Nang makita kung paano natigilan si Sebastian, agad na sinubukang magpaliwanag ng dalawang taga- disenyo na nagsilbi kay Sabrina. "I'm sorry, Mr Ford. Kami... Kami talaga... Sa totoo lang, pinili namin ang pinaka- magarang damit na nasa isip mo para kay Madam, pero parang mas gusto niya ito. Ito ang pinakamababang presyo sa lahat ng mga damit dito."Itinuring itong walang kabuluhan at walang anumang mga accessory.“Gayunpaman, dapat kong sabihin, si Madam talaga ay may napakagandang mata. Kahit na ito ay isang mababang presyo na damit na may simpleng istilo, napakaganda pa rin nito kay Madam.”Ang unang kalahati ng mga salita ng taga-disenyo ay isang paghingi ng tawad kay Sebastian.Gayunpaman, sinimulan niya ang tunay na papuri sa kanya sa ikalawang kalahati ng kanyang paliwanag.Talagang may magandang pigura si Sabrina, na naging maganda sa kanya sa lahat ng bagay.Kahit na ang taga- disenyo ay pumili ng mga pinaka- marangyang estilo at brooch sa tindahan para sa kanya kanina,