All Chapters of Pighati Dulot ng Kanyang Pagibig: Chapter 631 - Chapter 640

Nang lumingon ang tatlong babae nang sabay sabay, nakita nila si Selene, na arogante at may mabangis na ekspresyon."Sinubukan mo pala ulit pumunta dito," kalmadong sinabi ni Sabrina. "Ha!" Talagang kinalimutan na ni Selene kung paano siya nawalan ng hiya at dignidad nung pumunta siya dito para magmakaawa kay Sabrina dati. Sa oras na ito, bumalik na siya sa napaka arogante at mapagkunwari niyang pagkatao."Sabrina!" Maangas siyang sumigaw, "Dahil sinubukan kong pumunta dito ngayon, ibig sabihin ay handa talaga ako. Hindi ako makikipaglaban nang walang kasiguraduhan!"Kalmado at mahinahon pa rin si Sabrina. "So, ano bang ibig mong sabihin? Anong klaseng giyera ba ang gusto mong labanan?"Napag-isipan na ito agad ni Sabrina. Kung si Selene ay magsisimula ng away ngayon, gusto nang wakasan ni Sabrina ang buhay ni Selene, kahit na dumating sa punto na kagatin niya ito. Kinamuhian ni Sabrina ang Lynn family sa nakaraan. Kinamuhian niya na ipinakulong siya ng mga ito, hindi siya pinaya

Kinagat ni Selene ang kanyang mga ngipin. "Ano ang sinabi mo? hangal?” Kung hindi babanggitin ang usapin tungkol sa boutique na pinangalanang “Sloane”, hindi maiisip ni Sabrina kung gaano katanga si Selene. Malinaw na dahil nakatutok si Sabrina sa damit na may minimalistic na disenyo. Pagkatapos ay sinabi ni Sebastian sa kinauukulan na ipadala ang maluho na damit ni Sabrina sa may- ari ng minimalistic na damit. Gayunpaman, hindi inaasahan ni Sabrina na ang minimalistic na disenyo na mayroon siya sa kanya ay kay Selene. Ang mga sales staff sa "Sloane" ay pinanghawakan ang prinsipyo ng pagiging kumpidensyal ng kliyente, kaya hindi nila sinabi kay Sabrina kung sino ang kabilang partido sa oras na iyon. Hanggang ngayon lang alam ni Sabrina na si Selene ang orihinal na may- ari ng simplistic na damit. Ang iba ay hindi alam ang bagay tungkol sa damit, ngunit si Sabrina ay hindi kapani- paniwalang malinaw tungkol dito. Mapang- asar na tumawa si Sabrina. "Alam mo ba kung ano an

Nagkibit balikat si Marcus at malumanay na sinabi, “Maaari kang lumabas at tingnan.” Nang makita ang kanyang bahagyang misteryosong hitsura, marahil ay mayroon siyang napakahirap na banggitin. Gayunpaman, nakita niyang napaka- relax ng ekspresyon ni Marcus, kaya alam ni Sabrina na hindi dapat masamang tao ang dumating sa pagkakataong ito. Ang tao man lang ay may kagandahang-loob at marunong maghintay sa labas ng kumpanya. Paglabas ni Sabrina sa kumpanya ay nakita niya si Nigel na nakatayo sa di kalayuan. "Ikaw yun?" Tatlong linggo na ang nakalipas mula nang lumabas si Sabrina sa maliit na banquet hall kung saan siya napahiya at hindi nakita ni Nigel ni minsan. Mas mahirap basahin ang ekspresyon ni Nigel kumpara noong nakaraang tatlong linggo. "Sabrina, okay ka lang?" Ngumiti si Sabrina at tumango. "Ayos lang. Hindi kita nakita, at hindi pa ako nagpasalamat sa iyo. Salamat sa lakas ng loob mong iligtas ako noong araw na iyon sa banquet hall.” Nang marinig ni Sabrina

Si Mindy ay may katumbas na pagkabigo at inis sa dami ng kaligayahang natamo niya nang siya ay lumabas. Sinamaan niya ng tingin si Nigel. “May tinutulungan ka bang babae na parang kasambahay? Si Ruth lang ang may kaharap na katulong! Isa siyang katulong! Hiniling mo ba na lumabas ako dahil sa kanya?" Walang naramdaman si Nigel nang makita niyang umiiyak si Mindy. Ang lahat ng mayroon siya para kay Mindy ay pandidiri. "Hindi mahalaga kung siya ay isang kasambahay o iyong pinsan. Sa anumang kaso, hinukay mo ang kanyang teritoryo. Hindi siya nakauwi dahil sa iyong pag- iral, kaya't umalis ka na." “Sino ka para paalisin ako? At saka, sino ka kay Ruth?" tanong ni Mindy. “Hindi ako tao kay Ruth. Tanging tanong ni Sabrina sa akin. Dahil alam ng lahat sa buong South City na ikaw ang nobya ko, kahit na peke iyon, hindi ko pa rin hahayaang gawin mo ang ganitong bagay kung saan inaani mo ang hindi mo itinanim!” Matigas na sabi ni Nigel. Nang marinig niya ang sinabi ni Nigel

Nang lumingon si Mrs. Mann at tumingin, sa hindi inaasahang pagkakataon ay si Marcus pala. Agad na ngumiti si Mrs. Mann at tinawag, “pinsan ni Mindy, tumingin ka, Mindy has realized her mistakes now. Siya ay pinarusahan ng sapat. Nagpayat pa siya ng buong buo. Maaari mo bang kausapin si Master Sebastian at hilingin sa kanya na itigil ang pagpaparusa sa kanya?" Malamig na tinignan ni Marcus si Mrs. Mann, “Mrs. Mann, hindi mo pa sinasagot ang tanong ko." Sabi ni Mrs. Mann, “Ikaw…Ano ang sinabi mo ngayon lang?” Tanong ulit ni Marcus, “Sabi ko, naaalala mo pa ba ang birthday ng anak mo?” Sinabi ni Mrs. Mann nang hindi nag-iisip, "Siyempre naaalala ko, Disyembre na..." Huminto siya sa kalagitnaan ng kanyang pangungusap. Pagkatapos ng isang paghinto, binago niya ang kanyang mga salita at sinabing, "Iyon ay ikaanim ng Hunyo." Ngumisi si Marcus. Nahihiyang tanong ni Mrs. Mann, “Master Shaw, bakit mo ito hiniling? Ang aking anak na babae ay may ama at ina na nag-