Semua Bab Pighati Dulot ng Kanyang Pagibig: Bab 911 - Bab 920

Sa ilang sandali, hindi napigilan ni Jane ang sarili niya at patuloy na tumawa hanggang sa mawalan na siya ng lakas para gumanti. Ang kaya niya nalang gawin ay umiwas. Nang samantalahin ang oportunidad na ito, tinulak siya ni Sabrina sa sahig ng buong lakas niya.Masakit na bumagsak si Jade sa lapag sa isang malakas na tulak."Aray, yung ngipin ko..." Lumuwag dahil sa pagkakatama, ang dalawang ngipin niya ay delikadong lumawit-lawit sa gilagid niya.Tinapakan nang malakas ni Sabrina ang pisngi niya. "Ikaw hinayupak na matanda ka! Dahil mamamatay din ako ngayon dito, papatayin na kita ngayon!"Bago niya matapos ang sinasabi niya, tinaas niya ang paa niya at tinapak ito ulit nang malakas sa mukha ni Jade."Aray, aray, ang sakit! Mamamatay na ako..." Dumaing si Jade sa sakit.Sa tabi ng pinto, nanood lang si Lincoln, galit, nag-aalala, at balisa.Sa sandaling ito, hiniling niya na sana ay mabugbog niya si Sabrina hanggang mamatay.Pero siya ay isang lalaki. Kapag nagmadali siyang

Bukod dito, kapag siya ay naadik sa bagay na yun, ang katawan niya ay masisira sa loob lang ng ilang buwan!Ngayon, si Jade ay sabik nang mawala ang lalaking yun. May plano siya. Uutusan niya ang lalaking yun na paalisin si Sabrina, tapos bibigyan niya ito ng malaking pera.Kapag nagtagumpay siya na paalisin si Sabrina, siguradong hahabulin siya ni Sebastian para maghiganti.Sa oras na yun, napagtagumpayan niya na ang pagtira sa dalawang ibon gamit ang isang bato.Pero hindi niya pwedeng hayaan si Lincoln na malaman ang plano niya. Kung hindi, baka baliin pa nito ang mga binti niya. Silang tatlo ay umupo sa may sala, bawat isa ay inaalagaan ang mga sarili nilang kaisipan at plano kapag pinalayas na sila ng katulong ni Holden."Pasensya na, Mr. at Mrs. Lynn, Miss Lynn, umalis na kayo!" sabi ng katulong nang walang kahit kaunting respeto.Silang tatlo ay pinalayas palabas ng sala, pero nung mismong sandaling yun, si Sabrina, Aino at Holden ay nasa courtyard pa rin.Si Aino ay ti

Pero, may kaunting bahid ng mature na kagandahan na nakatago sa loob ng kanyang malamig at kalmadong ugali.Nagdulot ito sa kanya na magkaroon ng maanghang, at may karanasang pakiramdam sa paligid niya.Ang klase ng anghang na nakakaakit ng mga tao.Tapos ang mga tao ay tumingin sa munting bata sa tabi niya.Ang munting bata ay nakasuot ng isang pulang pula na sweater na may mahaba at mala-paniking manggas. Sa baba naman, nakasuot siya ng isang pares ng harem jeans na may cartoon na tatak. Nagmukha siyang dayuhan sa street-style na damit niya. Ang munting bata ay may hawak na malaking teddy bear na halos kalahati ng laki niya. Ang malaking teddy bear ay cute sa una, pero kapag tiningnan nang malapitan, ang ilang mga empleyado ay nagulat!Diyos ko po!Nasaan ang mga mata ng oso?Kakaiba na ba talaga ngayon ang pagkakagawa sa mga laruan ng bata?Gusto na ba nila ang mga teddy bear na walang mata?Tapos tumingin sila sa mukha ng munting bata. Ang pisngi niya ay bilog at maburok,

Nagpatuloy si Aino, "Baddie. Gusto ko yan. Baddie, pwede ko din bang pangalanan ng Baddie ang teddy bear ko? Ayos lang ba kung pareho kayong dalawa ng pangalan, Baddie?"Walang nasabi si Holden. "..."Pakiramdam niya ay nahulog siya sa isang patibong. Siya ay niloko at dinaya."Uhm..." Nauutal na tinanong ni Holden si Aino. "Munti... Munting prinsesa...""Tawagin mo akong Cutie Pie!" Sabi ni Aino nang may mataas at malakas na boses. "Meron nang munting prinsesa sa bahay niyo, yung Minerva na yun! Sobrang pangit niya. Kapag sinasabi mo ang mga salitang 'munting prinsesa' naalala ko ang isang pangit na babaeng tulad niya, kaya ayaw kong matawag na Munting Prinsesa. Tawagin mo nalang akong Cutie Pie.""Uhm... Cutie Pie, ikaw... Pa... pareho kami ng pangalan ng teddy bear mo, pero tingnan mo... Ang teddy bear mo ay sobrang pangit. Wala siyang mga mata, kaya paano naman magkakapareho ng pangalan ang isang gwapong tulad ko sa teddy bear na walang mata. Masyado naman...""Hmph!" Umiyak

“Syempre! Ako ang owner ng East Hall. Dito, tinutupad ko ang lahat ng pangako ko.” sabi ni Holden.“Oh… Oh, may malaking horse na akong sasakyan ngayon.” Niyakap ni Aino ang teddy bear niya at masayang tumakbo para maglaro.Mahilig pa rin ang mga bata maglaro sa courtyard dahil malaki ito.Patuloy na nanigarilyo si Holden. Pagkatapos, sinabi niya kay Sabrina, “Ilang hithit nalang at tapos na ako.”Actually, kakasimula niya lang manigarilyo.Tumawa bigla si Sabrina. “Bakit… Bakit ang bait mo sa anak ko? Mukhang… mahilig ka sa mga bata?”“Bakit?” Tinap niya ang dulo ng sigarilyo niya. Pagkatapos, pumikit siya para ikonsidera ang tanong nito.“Lagi ako mag-isa nung bata ako. Nung kaedad ko si Aino, hinihiling ko na yakapin ako ng tatay ko, buhatin ako ng nanay ko, pero kailanman ay hindi nila ito ginawa. Siya ay laging cold at malayo sakin, at sabi ng nanay ko…”Habang iniisip ang childhood niya, biglang may hint na nasaktan siya sa mukha niya.Sabi ni Sabrina, “Ano ang sinabi ng