Hinila ni Sebastian si Sabrina sa kanyang mga braso, mabigat ang puso niya sa pagsisisi. "Mama, miss na miss na po kita. Ikaw po ba talaga 'yan, ma?" walang tumigil na humikbo si Sabrina. "Bakit hindi ka po nagpakita at makita ako? Ma, si Aino, ang papa ni Aino, at ako, miss ka na po namin. Ma, pwede po bang magpakita ka na? Ma..." ang hagulgol niya ay nagsimulang kuhain ang atensyon ng mga dumadaan at kahit si Aino ay nagulat sa kanyang nakita. "Sabrina, tinatakot mo si Aino. Huwag ka nang umiyak." Malamyos na bulong ni Sebastian. Sinubukan ni Sabrina ang buong makakaya niya para ikalma ang sarili at lumingon para hanapin si Aino, na siyang nasa gilid at umiiyak din. "Mama..." naglakad si Aino patungo kay Sabrina at sinabi, "Ma, huwag ka na po umiyak, okay?""Baby..." bulong ni Sabrina. "Sa totoo po, bumili rin ako ng regalo para sa'yo. Gusto ko pong maghintay hanggang sa makauwi tayo para po sorpresahin ka, pero mama, gusto ko na po sabihin na may binili po ako para sa'yo,
อ่านเพิ่มเติม
เข้าสู่ระบบ
