“May pictures ba tayo na kasama ang anak natin?” tanong bigla ni Bianca.Napaisip ako kung mayroon nga ba kami, at ang unang pumasok sa utak ko ay noong birthday ni Miley“Meron naman, pero…–”“Patingin!” masigasig niya na sabi, at mukhang excited na excited siya na makita ito.Napahinto ako ng ilang segundo at kinamot ang aking batok.“Why? What’s wrong?” tanong nito sa akin.“Hindi ko pa na-recover ang phone ko dahil sa aksidente.” sagot ko sa kanya.“Wala ba tayong ibang photos? I mean, printed one.” aniya at napa make face pa.

Nauna nang lumabas sa akin si Yngrid dahil hinakot ko pa ang aming mga kagamitan. Mabilis ang aking kilos at nag madali na akong bumaba ng eroplano. Nang makalabas na ako ay nakahinga ako ng maluwag nang matanaw ko si Yngrid na kasama na niya ang aking asawa. Kahit na napaka bigat ng mga dinadala namin ay tumakbo na ako papalapit sa kanilang dalawa. "Akala ko naman kung saan na kayo nagpunta." Sabi ko at kaagad na ibinaba ang mga gamit. "Tulog ka pa kasi kaya inasikaso ko na ang sasakyan natin pati na mga bagahe." sabi ni Bianca at saka pa pabaling-baling ang tingin. "at saka may hahanapin pa ako." dagdag nya. Sa itsura ni Bianca ngayon ay mukhang may hinahanap nga siya. Parang matatanggal na kasi ang leeg niya sa ginagawa niya e. Kaya, minabuti ko na itong tanungin. "Ano namang hinahanap mo?" tanong ko naman at humarap sa kanya. "Uhm, hinahanap ko 'yung asawa ko." sagot naman niya. “Biglang may nag flash sa isip ko, si AJ, but I can’t remember his face.” sabi niya sbay hilot pa

Kinabukasan, nagising na lamang ako sa isang napaka lakas na sampal. Kaagad kong minulat ang aking mga mata at hindi ko napigilan na salubungin ang araw ko ng may kunot sa noo.“Ano ba ang problema mo?” irita kong sabi kahit na hindi ko pa maaninag kung sino ang sumampal sa akin."Bernard! Gumising ka nga dyan!” singhal niya sa akin.Kinusot ko ang aking mata at nasilayan ko ang imahe ni Jasmin. Nananaginip pa rin ba ako?“Gusto mo ba sampalin kita ulit ha? At saka, bakit di ka natutulog at hindi sa kwarto niyo ni ate ha? Tapos, kasama mo pa iyang babae na iyan?!" sigaw niya kaya naman mabilis kong tiningnan ang katabi ko sa sofa.Mabilis akong bumangon dahilan upang mahulog si Yngrid sa sahig.

“Nagpropose ka? Kaagad?” gulat na gulat niyang tanong sa akin.“Of course!” sagot ko naman kaagad. “But you declined it.” natatawa kong dagdag sa aking kwento.“Akala mo ba ganun ka kadali um-oo sa mga gusto ko? Hindi.” sabi ko at umiling-iling pa. “Sa paggawa lang ng bata.” biro ko.Mabilis naman dumapo ang kamay niya sa aking braso at saka pa nagtatawanan sina tiyo Noel at Yngrid, kaya muli na namang namula ang kanyang pisngi. Nang tumingin siya sa akin ay para bang nahiya pa ito kaya naman natawa na rin ako."B-bakit ka tumatawa? Tigilan mo na nga ang pagkukwento." inis niyang sabi sabay irap pa sa akin."Bakit naman?" tanong ko at saka ko na siya tinabihan sa kanyang upuan. “Nagbibiro lang naman ako, at sigurado ako na gets nila yun.” paglalambing ko sa kanya."Nahihiya na ako kay Yngrid sa mga pinagsasabi mo." sagot niya na nagkakamot pa ng batok. Hindi rin siya makatingin sa akin o kahit kanino sa aming tatlo nina Tiyo Noel at Yngrid.“Naku, Miss Bianca, huwag po kayong mahiya s

Pumasok ako sa opisina na may ngisi sa labi. Number one rule kapag kaharap ang kapatid ni daddy ay huwag mong ipakita na intimidated ka. Pagpasok ko sa aking opisina ay kaagad na bumungad sa akin ay ang mga police humahalughog sa bawat drawers na nasa silid na ito. "Wala kayong makikita diyan, wala rin kayong makukuha kahit na may makita pa kayo." sabi ko at naglakad palapit sa aking table. Nang malapit na ako ay doon pa lamang humarap si Uncle Vien na nakaupo sa aking swivel chair. Nakatalikod kasi ito kanina ㅡ mukhang iyon ang pinaghandaan niya na grand entrance para sa akin. "Pamangkin," nakangiti niyang sabi habang nakaupo pa rin. "Stop them or else isa ka sa mga ipapadala ko sa presinto for trespassing." sabi ko na nakahalukipkip sa kanyang harapan. "Iyan ba ang epekto ng kamalasan sa buhay sa'yo, Bern?" ngayon ay siya naman ang nakangisi. "Hindi ako natatakot sa presinto dahil ang mga nagtatrabaho sa presinto ay nandito kasama ako." dagdag niya. Umirap ako at bahagyang n