"Ano iyon, Bernard?" tanong niya. "Magbihis ka muna, then we'll talk later." sabi ko at pinihit na ang door knob ng kwarto namin ng aking asawa. "Sa sala, Yngrid." dagdag ko bago ako pumasok; kung saan kami mag uusap. Pagpasok ko sa kwarto ay kaagad akong nag shower at nag bihis. Sigurado ako na busy pa rin si Bianca sa pagpapatahan sa kapatid niya kaya ako naman ay aalamin ko kung ano ang dapat kong gawin kapag si Bianca naman ang nagbuntis. "Anong pag uusapan natin?" tanong ni Yngrid habang papalapit siya sa akin. Binaba ko ang beer na hawak ko sa lamesa at inilabas ko ang ball na naka ipit sa notebook na dala ko. "Just so you know, wala akong alam tungkol sa pagbubuntis. Noong time kasi na buntis si Bianca sa anak namin ay nagkahiwalay kami kaya hindi ko siya naobserbahan." mahiya-hiya kong sabi. Bigla kong naalala ang aming anak na si Sam. Kailangan kong tumawag kay Ren mamaya upang makibalita sa kanilang paghahanap. "And now, you want to know how to take care of a pregnant

"Enough with your doubts, Bianca. You are really in love with him." sabi ni Anton. Pinunasan ko ang luha na umaagos sa pisngi ni Bianca, pagkatapos nun ay pinindot ko na ang play button upang isundo na namin ang aming pinapanood. Tutok na tutok kami sa panonood hanggang sa hindi na namin mamalayan ang oras. "I need to go, maaga pa ang bukas ng restaurant ko bukas." sabi ni Anton habang nakatingin siya sa kanyang relo. "Bianca, mauuna na raw…–" "Sshh," pigil ni Anton sa akin. "She is already sleeping." sabi nito. Kaya naman bahagya akong sumilip sa aking asawa, at noon ko pa lamang siya na nakita na tulog na. Akala ko ay tahimik lamang siya na nanonood noong sumandal siya sa akin. Nakaramdam na siguro siya ng tulog nang mga oras na iyon. Inalalayan ko si Bianca sa paghiga niya sa sofa. Tumayo ako at hinabol ko si Anton na kakalabas pa lamang ng bahay. "Anton, wait!" Lumingon siya at muling sinarado ang pintuan ng kanyang sasakyan. "I just want to say thank you," I said, then

"What's wrong?" tanong ko kaagad. Napansin siguro ni Bianca ang pag aalala sa aking mukha kaya naman pati siya ay napatayo. Hinawakan niya ang aking braso at mukhang gusto rin niya na makibalita. Hindi sumasagot si Justine, hanggang ngayon ay pag iyak niya lamang ang aking naririnig. "Tell me what is happening to you, Jus?" pilit kong tanong sa kanya. Hinaplos naman ni Bianca ang aking braso at sinabing, "Calm down, ask him nicely." Huminga ako ng malalim bago ako muling nagsalita sa kanya. "Just tell me where you are right now." sabi ko. "O-office." nginig ang kanyang boses. "I'm in your office." ulit niya at muli siyang umiyak. Binaba ko na ang tawag at muli kong sinuot ang aking long sleeve na white polo. "That fvcking demon," bulong ko sa aking sarili habang binubutones ko ang aking damit. "Aalis ka?" tanong ni Bianca. Tumango ako at kaagad ko na siyang hinalikan sa labi. "I'll be right back. Mabilis lang ito." sabi ko at tumakbo na palabas ng bahay. "Wait!" habol ni

Humiwalay ako kay Bianca mula sa pagka kayakap ko sa kanya. "Ok ka lang ba?" tanong niya sa akin sabay haplos sa aking mukha. Tumango ako at inaya ko siya na umupo sa sofa. "Are you fighting?" si Miley na kalalabas pa lamang ng kwarto. "No, Miley, baby we're not fighting." sabi ni Bianca at lumapit siya sa bata sabay luhod. "What happened to that mug?" usisa ni Miley at saka pa nakaturo sa basag na mug sa sahig. "Nadulas lang sa kamay ni Tita Bianca," pagdadahilan naman ng aking asawa. "Gusto mo na bang mag almusal?" pag iiba niya. Tumango si Miley kaya naman tumayo na si Bianca mula sa pagkakaluhod niya. "Uhm, I'm sorry, Yngrid but can you please assist our niece to have her breakfast?" pakisuyo naman niya kay Yngrid. Kaagad na tumango si Yngrid at hinawakan ang kamay ni Miley. "Sure, Miss Bianca. Ako na ang bahala sa bata," sagot ni Yngrid. "I think you two really need to talk." Naglakad na sina Yngrid at Miley papasok sa kitchen area samantalang si Bianca ay bumalik sa a

Pag uwi ko sa bahay ay kaagad ako na sinalubong ng yakap ni Bianca. Kita ko ang pag aalala sa kanyang mukha dahil nang marinig pa lamang niya ang pag park ko ng sasakyan ay kumaripas na siya nang takbo palabas ng bahay. "Bernard," sabi niya habang yakap yakap niya ako ng mahigpit. "I'm fine, nothing bad happened to me." I said while caressing his back. Ilang sandali lamang ay si Miley naman ang yumakap sa aking mga binti nang makalabas na siya sa bahay kasama si Yngrid. "We were so scared, Tito! Where have you been?" tanong nito sa akin at bigla siyang umiyak. Kumalas si Bianca sa aming yakapan, at nang makalaya ako sa kanyang yakap ay kaagad ko namang kinarga si Miley. "Tahan na, nandito na si Tito." sabi ko sa kanya at hinayaan ko itong yumakap ng mahigpit sa akin. Pumasok kami sa loob ng bahay at saka umupo sa sofa. Karga karga ko pa rin si Miley hanggang sa maupo kami; mukhang sobra-sobrang takot ang dinanas niya kanina dahil ayaw na niyang humiwalay sa akin. "A bunch of a