Hunter's POVSinuot ko na ng maayos ang wig ko, tumitig ako sa salamin at nang makontento na'ko sa itsura ko ay lumabas na'ko sa kwarto ko.“Teka, bago kayo bumili may ipapasundan muna ako sa inyo,” pigil samin ni Boss.Humarap kami sakanya, ngumiti s'ya at nillahad ang isang litrato samin.“S'ya ang panibago nating target,” sabi n'ya.Tinignan namin ang litrato na binigay n'ya. Isang babaeng medyo may katandaan na, maikli ang buhok na kulay itim, medyo mataba din s'ya. Mukang masungit ang babaeng to base sa ekspresyon n'ya. Hindi s'ya naka ngiti at walang kabuhay-buhay ang mata, sa madaling salita nakasimangot s'ya.“S'ya si Cynthia nakita ko ang babaeng yan na naninigaw ng bata, sinigawan din n'ya ang cashier sa fast food na kinakainan n'ya, tapos binato ng bote ang matandang gusto lang manlimos sakanya. Lagi ko yang nakikita kahit saang lugar, and believe me walang araw na hindi s'ya nag rereklamo o nagsusungit sa ibang tao.” napahalumbab

Swordsman's POV“Naka sakay si Angelica ngayon sa karwahe n'ya. She's about to look for a victim again.” Narinig kong sabi ni Silencer sa likod ko. Nasa taas kami ng bundok, kung saan malapit nakatira si Angelica. Holding the binocular I've been tailing her carriage for like ten minutes now, while Silencer studied the information about our target. Naningkit ang mga mata ko nang tumigil ang karwahe at bumaba si Angelica. Tumingin ako sa gawi kong saan s'ya papunta, and I saw that she's heading for the group of street childrens.I watched her every move.Someone's POV“Magandang umaga mga bata,” binati ni Angelica ang mga batang lansangan matapos n'yang bumaba sa kanyang karwahe.Para namang nakakita ng isang napaka gandang anghel ang mga bata nang lumapit si Angelica. She's wearing a elegant yellow dress, she also has a white cloak that she wore on her head that covers her blonde hair and a pair of white gloves on her hands. She

Hunter's POVTahimik lang ako buong oras nang mag-simula kaming umalis, halo-halo ang naramdaman ko nang malaman na ang isang doctor na pinagkatiwalaan ko sa nanay ko ay isa din palang mamatay tao. Gusto kong umiyak dahil hinayaan ko yung mangyare, kung hindi sana ako umalis… napailing-iling ako. Si Jane pa pala, kung sana maaga akong nakapunta sakanya…Nakuyom ko ang kamao ko, gusto kong sabunutan ang sarili ko. Sinong niloloko ko? parehas ko silang hindi kayang iligtas. Napatingala ako sa langit, kahit papaano napakalma ako nito. Kanina ay parang dumilim ang paningin ko, kung nagpatuloy yon baka hindi ko masundan ang plano at kumilos sa sarili ko. Kating-kati na akong makaharap si Dr. Gil Santos, gusto ko sumugod mag-isa pero alam kong galit lang ang dala ko, wala pa'kong masyadong lakas hindi katulad nila Biker, pero sisiguraduhin kong ako ang tatapos sakanya.Kahit pa buhay ko ang kapalit, tatanggapin ko.“You can let it all out once we're there,” nar

Hunter's POV Mabilis ko nang hinanap ang Lacrima nila. Mabuti't nasa tabi lang ng bangkay nina Nurse Bianca at Dr. Gil Santos ang Lacrima kaya hindi nako nahirapan maghanap.  Sinilid ko nayon sa bulsa ko at umalis, kanina pading naka bukas ang mga ilaw. Kontrolado ng doctor ang hospital nato, pwede nyang gawin ang kahit anong naisin nya sa mga pasyente, kahit sa mga taong nandito. Ngayon ko lang napagtantong pinatulog nya ang mga tao sa hospital nato, ilan lang ang mga gising kaya siguro nung unang pasok ko, bilang lang sa daliri ang nakikita ko.  Nag palit ako ng damit sa isang bakanteng kwarto, may mga nag sisilabasan ng mga tao. Hind ako pwedeng makitang puno ng dugo ang damit. Nang makuntento sa sarili ay lumabas na ako nang nakabihis ng pang-nurse, bago din ang sergical mask na sinuot ko. &

Hunter's POV Umalis ako sa itaas ni Nacario, iniwan ko ang dagger at hindi na inabalang hugutin pa yon. “Tara na at baka may dumating pa,” sabi ni Boss. Lahat kami ay tahimik na umalis, iniwan namin ang walang buhay na katawan ni Nacario. Isang sulyap pa muna ang ginawa ko bago tuluyang umalis. Umangkas na ako kay Biker, pumasok naman sina Boss sa kotse. Umandar na kami at nilisan ang lugar. Napadaing ako dahil sa sugat sa katawan ko, napahawak din ako sa leeg ko, para kasi itong nangalay. Dahil sa paghawak ko ay nakapa ko ang bagay na kinabit ni Nacario sakin. Nabigla ako at mabilis kong nailayo ang kamay ko.  Ang bomba… nakakabit padin sa leeg ko ang bomba.