Semua Bab Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Bab 1081 - Bab 1090

Pagkatapos, tumalikod siya at umalis.Tumingin si Joshua kay Luna, na sinusubukan na pigilan ang kanyang mga luha, at lumapit siya dito, umakbay siya kay Luna. “‘Wag kang mag alala. Kahit na mamatay tayo, mamamatay tayo habang nililigtas sina Nigel at Nellie.”Kung hindi dahil sa kanila, hindi mapupunta sina Nigel at Nellie sa sitwasyong ito. Bilang magulang, kahit na wala silang magagawa para sa mga bata, kailangan pa rin nilang gawin ang lahat ng makakaya nila.Hinanda na ni Lucas ang mga kotse. Naghanda siya ng mga high-spec SUV para sa biyahe kung sakaling magkaproblema sila habang bumabyahe sa bagyo. Bukod pa dito, may supply ang mga SUV ng mga kailangang gamit kung sakaling may emergency.Agad na hinila ni Joshua si Luna papunta ng kotse, kahit na suot niya pa rin ang damit niyang puno ng dugo mula sa aksidente ni Dr. Robert.Siya ay isang tao na ayaw dati na humarap ng marumi at magulo na tulad nito, ngunit ngayon, hindi man lang dumaan sa isip niya ang magpalit ng damit. M

Walang dahilan si Luna para tumanggi sa alok ni Joshua. Huminga siya ng malalim at sumakay siya sa likod ni Joshua.Nasaksihan ni Lucas ang paraan ng pagkilos ni Joshua ay naging malambing habang dumiretso ang likod nito habang nasa likod si Luna.Hindi pa kumilos si Joshua ng ganito kalambing sa ibang tao, maging kay Alice o kay Fiona.Habang karga si Luna sa likod, umakyat si Joshua. Maingat niyang karga si Luna sa ilang kilometrong paglalakad at hindi siya gumawa ng maling hakbang.Kahit na pagod na sina Lucas, Zach, at Yuri, patuloy pa rin si Joshua sa paglalakad ng matatag.Napansin ni Luna na bumagal na ang iba at hindi niya napigilang magtanong, “Joshua, bakit hindi mo muna ako ibaba? Kaya kong maglakad ng kaunti.”Mas mababaw na ang tubig habang malapit na sila sa pupuntahan nila, kaya’t kahit na naglakad si Luna, hindi papasok sa sugat niya ang maduming tubig.Dahil pagod na sina Lucas at ang iba, malamang ay pagod na rin si Joshua.“Kaya ko pang magpatuloy.” Ngumisi s

Pagkatapos, binitawan niya si Nellie at tumayo siya. “Pupunta na ako sa bundok.”Hindi niya alam kung ano ang binabalak ni Fiona sa pagkuha kay Nigel bilang hostage, pero dahil nangyari na ito, wala siyang magawa kundi lumaban.Tumalikod si Joshua at tumingin siya ng determinado kay Nellie. “‘Wag kang mag alala, kahit anong mangyari, dadalhin ko pabalik si Nigel.”Pagkatapos sabihin ito, lumabas si Joshua ng basement.“Joshua!” Tumunog ang boses ni Luna sa likod niya pag alis niya ng kwarto.Tumalikod si Joshua.Nakatayo pa rin si Luna sa loob ng kwarto. Inabot niya ang kamay niya at sinabi niya kay Joshua, “Ilabas mo ako dito. Sasama ako sayo.”Tumingin si Joshua kay Luna, tiningnan niya ang katawan ni Luna. Sa nakalipas na ilang araw, sa sobrang hina ni Luna ay hindi siya makapalakad ng mag isa, ngunit ngayon, gusto niyang pumunta sa bundok kahit na malakas ang bagyo.Nanatiling tahimik si Joshua ng ilang sandali ngunit hindi niya inabot ang kamay niya. “Kaya kong pumunta ng

Tumitig si Luna kay Nigel at huminga siya ng malalim. “Kung gusto mo pa rin kami sisihin ni Joshua sa lahat ng nangyari, edi ako na lang ang ihagis mo sa baba ng bundok! Bata pa ang anak ko, kaya pakiusap, ‘wag mo siyang saktan! Ibibigay ko ang buhay ko para sa kanya!”Hindi mapigilan ni Fiona na ngumisi nang marinig niya ito. Tumawa siya habang hiniwa ang isa pa sa mga tali. “Gusto mong ibigay ang buhay mo kapalit ng kay Nigel? Ang tanga mo naman, Luna. Kahit na masama ang loob ko sa ginawa mo…”Tumaas ang kilay niya at nanunuya siya. “Walang kwenta ka para kay Joshua, pero iba si Nigel. May dugo ni Joshua na dumadaloy sa katawan ni Nigel, at anak niya si Nigel. Kung nanatili si Nigel dito, parang nandito na rin si Joshua. Bakit ko hahayaan si Nigel—ang isang mahalagang tao—kapalit ng isang walang kwentang babae na tulad mo?”Tumigas ang buong katawan ni Luna nang marinig niya ito. Sa mga sandaling ito, kinagat niya ang labi niya.Tama si Fiona.Wala siyang kwenta kay Joshua. Wal

“Noong binigyan po ako ng diagnosis na may nakamamatay akong sakit, handa na po akong mamatay. Nakuha ko po ang pagkakataon na magkaroon ng bone marrow transplant para humaba ang buhay ko para makasama kayo nila Nellie, masaya na po ako.”Naghalo ang ulan at luha ni Nigel. Namamaos ang boses niya at parang hindi na siya isang bata. “Baka miss lang po talaga ako ni Neil, Mommy. Hindi niyo po kailangan saktan ang sarili niyo o magsakripisyo ng buhay niyo para sa akin… Sa totoo lang po, wala po akong pakialam masyado!”Kumirot ang puso ni Luna nang marinig niya ang mga sinabi ni Nigel at hindi niya na mapigilang lumuha.Kinagat niya ang labi niya at kinuha niya ang pinakamalapit na bato sa kanya, gusto niyang durugin ang mga daliri niya. “Fiona, kung dinurog ko talaga ang siyam na daliri ko, maipapangako mo ba na papakawalan mo si Nigel at ako na lang ang kukunin mo?”Nang makita na desperado na sina Luna at Nigel, tumawa ng malupit si Fiona. “Sige! Kung gusto mo talagang durugin ang