Semua Bab Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Bab 1891 - Bab 1900

“Bababa ako para kumuha ng pagkain.” “Hindi na kailangan.”Hinawakan ni Joshua ang braso ni Luna, at may bahid ng tuwa sa boses niya, sinabi niya, “Natapon mo ang pagkain; hindi naman sa hindi na ito pwedeng kainin.” Pagkatapos, hinila niya si Luna papunta sa kwarto niya at sinara niya ang pinto. Elegante na tinanggal ni Joshua ang suit jacket at shirt niya, tumingin siya kay Luna. “Ilagay mo na lang ang tray sa mesa.” Tumingin si Luna sa mesa, may mga nakakalat dito na mga papel at folder tungkol sa impormasyon ng Landry Group. Hindi lang ‘yun, may handwritten note pa na plano ni Joshua na talunin ang Landry Group sa mga susunod na pag paglalaban sa negosyo. Kumunot ang noo ni Luna, nilinis niya nag mesa ni Joshua, at nilagay niya ang tray dito. “Plano mo bang pabagsakin na ng tuluyan ang Landry Group?” “Oo.” Tinanggal ni Joshua ang shirt niya, nalantad ang maskuladong katawan niya. Pinaiwanag niya habang nililinis niya ang kanyang sarili gamit ang tuwalya, “Makikipagkit

Ngayon naman, narinig na ni Luna si Joshua. Kinagat niya ang labi niya, at lumabas na ang sagot sa bibig niya. “Oo.” Sa sandali na sabihin niya ito, napagtanto ni Luna na hindi agad dapat siya sumagot ng mabilis, ng hindi man lang nagdadalawang isip. Gayunpaman, dahil lumabas na ang mga salitang ito, wala nang lugar para pagsisihan niya ito. Bukod pa dito, ito ang katotohanan. Huminga ng malalim si Luna at tumitig siya sa mukha ni Joshua. “Joshua, kung natapos na ang paglalaban ng pamilya Lynch at pamilya Landry, papayag na ako na sumama sayo.” Alam ng lahat kung gaano niya kamahal si Joshua. “Dati, pumayag pa ako na iwanan ang lahat sa Sea City at pumunta sa Banyan City para pakasalan ka.” “Simula sa araw na ‘yun, alam ko na wala nang ibang tao sa mundo na mamahalin ko ng higit sayo.” Huminga ng malalim si Luna at nagpatuloy siya, “Dati, hindi ko naunawaan ang mga kilos mo, at akala ko ay hindi mo ako mahal, pero pagkatapos ng lahat…” Tumingin siya sa mga notes n

“Kahit… kahit na makita ko lang siya mula sa malayo.” Nang makita na determinado si Bonnie, kinagat ni Luna ang labi niya, hindi siya sigurado sa sasabihin niya. “Hayaan mo siyang pumunta.” Biglang may boses na tumunog mula sa mga hagdan. Lumingon ang dalawang babae sa kusina at lumingon sila para tumingin sa direksyon ng boses— Habang suot ng buong itim, elegante na bumaba ng hagdan si Joshua at sinabi niya, “Hindi makakapag pahinga ng maayos si Bonnie kung hindi niya makikita si Jim, pero…” Tumingin ng istrikto si Joshua kay Bonnie. “Dapat kang mangako kay Luna na habang sinusundan mo siya sa Landry Mansion, kailangan mong magpanggap na isa kang katulong, at hindi mo pwedeng kausapin o makipagkita ng pribado kay Jim.” “Hindi mo pwedeng ipaalam sa kanya na buntis ka at siya ang tatay.” Nang makababa na ng hagdan si Joshua, pumunta siya sa sala, at umupo siya sa sofa. “May ideya na ako ng sitwasyon ni Roanne ngayon.” “Sa ngayon, hindi lang nawala ang mga alaala ni Jim,

“Maganda siya, at mukhang isa siyang matalinong babae.” Namula ang mukha ni Theo habang sumagot siya, “Oo, at isa siyang mabuting babae.” “Akala ko dati ay isa lang siyang mahusay na doctor, pero habang mas nakilala ko ang tungkol sa nakaraan niya, mas hinahangaan ko siya.” Habang sinasabi niya ito, tumitig siya sa malayo, iniisip niya pa rin si Dr. Rachel. “Noong una, akala ko ay lumaki siya sa isang pamilya ng mga doctor para maging isang mahusay na doctor, pero pagkatapos nito, natuklasan ko na isa siyang ampon na lumaki sa isang bahay ampunan. Ang lahat ng meron siya ngayon ay resulta ng pagsisikap at determinasyon niya…” Tumango si Bonnie at sang ayon siya dito. “‘Wag mong maliitin ang mga bata na lumaki sa bahay ampunan; nakakagulat ang katatagan nila.” Pagkatapos, tumuro siya sa sarili niya at dinagdag niya, “Sa totoo lang, lumaki rin ako sa isang bahay ampunan.” Hindi mapigilan ni Theo na kumunot ang noo niya nang marinig niya ito. Makalipas ang ilang sandali, lumin

“Ang akala ko ay ang isang masayahing tao lang na tulad mo ang magkakagusto sa kulay na pula. Hindi ko inaasahan na ang isang malungkot na babaeng tulad ni Charlotte ay magkakagusto rin sa kulay na ito.” Tutal, ang pula ay isang masaya na kulay na puno ng pasyon, at si Charlotte ay hindi tugma sa dalawang mga salitang ito. Hindi lang si Joshua ang nakaisip nito; tila sang ayon ang lahat dito. Nagbiro pa si Christopher tungkol dito, sinabi niya na baka napagkamalan niya na ibang tao si Charlotte. Sinabi ni Christopher na ayon sa libro na binasa niya tungkol sa color psychology, ang isang tao ay magiging malapit sa kulay na tugma sa pagkatao nila. Ang teorya na ito ay maraming ebidensya na siyentipiko na sumusuporta dito. Sa mga oras na ‘yun, hindi naniniwala si Joshua kay Christopher noong sinabi ito ni Christopher, at akala niya pa ay nasisiraan na si Christopher sa kakabasa ng masyado maraming mga libro. Paano naman kakatawan ang paboritong kulay ng isang tao sa pagkatao n