Semua Bab Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Bab 2041 - Bab 2050

Kinagat ni Charlotte ang labi niya at tumingin siya ng kabado kay Jim. Nang makita niya ang determinadong tingin ni Jim, pumikit siya at sinagot niya ang phone call. “Roanne, alam ko na ikaw ang kumuha kay Shelly, kaya’t ibalik mo siya ngayon na!” “Tandaan mo: Anak namin ni Jim si Shelly, at kahit na patawarin kita para dito dahil magkapatid tayo ng maraming taon na, hindi ibig sabihin nito na patatawarin kita ng basta basta!” Galit na nagsalita si Charlotte nang sagutin ang tawag. Pinapahiwatig niya kay Roanne na nakatayo si Jim sa tabi niya at hindi dapat siya magsalita ng bagay na hindi dapat. Hindi isang tanga si Roanne; agad niyang naintindihan ang balak sabihin ni Charlotte. Gayunpaman, ngumisi pa rin siya at pinaalala niya kay Charlotte, “Naiintindihan ko ang lahat ng sinabi mo, pero kung hindi mo tutuparin ang mga hiling ko, Charlotte, hindi ko masasabi kung anong magagawa ko, hindi ba?” Kinagat ni Charlotte ang labi niya at wala siyang magawa kundi sabihin ng nahih

“Jim!” Desperado na kumatok si Charlotte sa pinto. “Naniniwala ka ba talaga sa mga kasinungalingan nila Bonnie at Luna? Bakit mo naman kailangan pag isipan ang relasyon natin? Hindi ba’t perpekto naman tayo bago ang lahat ng ito? Pati…” Kinagat niya ang labi niya. “Kailangan ko pa makipagkita kay Roanne bukas para iligtas ang Shelly natin!” Napuno ng kirot ang mga mata ni Jim nang marinig niya ang desperado na mga sigaw ni Charlotte. Gayunpaman, hindi niya maitatanggi ang katotohanan na sinubukan siyang lasunin ni Charlotte. Hindi niya pwedeng itanggi na binayaran ni Charlotte ang flight crew sa Banyan City para patayin sina Harvey at Shelly. Baka, baka lang, ang lahat ng sinasabi nila Bonnie at Luna ay totoo rin. Dati, tiniis ito ni Jim at naawa siya kay Charlotte, naisip niya na ang lahat ng ginawa ni Charlotte ay dahil desperado lang ito na makasama siya, ngunit sa sandaling ito… Hindi niya na kayang magsinungaling sa sarili niya. Nagbago na si Charlotte. Siya ay n

Agad na kumunot ang noo ni Bonnie nang marinig niya ang boses na ito.Sabay silang lumingon ni Sean at napagtanto nila na may taong nakaupo sa bench na gawa sa bato sa isang sulok ng hardin. Kahit na madilim at hindi niya makita ang mukha ni Jim, alam agad ni Bonnie na si Jim ito, base sa tunog ng boses at sa lamig ng aura mula sa katawan nito. Gayunpaman, kahit na alam niya nandito si Jim, hindi siya nahihiya sa sinabi niya tungkol kay Jim at kumunot lang ang noo niya sa pandidiri. “Ano ang ginagawa mo dito?” Hindi ba’t dapat ay kasama ni Jim si Charlotte ng ganitong oras? Bakit siya nagpakita sa hardin? Hindi mapigilan ni Jim na ngumisi nang marinig niya si Bonnie. “Bakit, hindi ba ako pwede dito, sa hardin ng sarili kong bahay?” Tumayo siya, lumapit siya kay Bonnie, at sinabi niya ng malamig, “Bukod pa dito, hindi ko maririnig ang pag amin ni Ms. Craig kung hindi ako pumunta dito.” Sumingkit ang mga mata niya at lumapit siya ng lumapit kay Bonnie, may delikadong ekspr

Nababaliw na si Jim! Patuloy si Bonnie sa pagtakas sa hawak ni Jim. “Bitawan mo ako!” “Hindi ka makasagot, tama ba?” Nawala na ang pagiging rasyonal ni Jim dahil sa epekto ng gamot. Tumitig siya sa mukha ni Bonnie at sinabi niya ng malamig, “Bonnie, ito ba ang pagmamahal mo sa akin na sinasabi mo?” Walang pasabi, hinawakan niya ang baba ni Bonnie at hinalikan niya ito sa labi. Biglaan ang halik at lumaki ang mga mata ni Bonnie sa gulat. Hindi niya inaasahan na pagkatapos mawalan ng mga alaala, hahalikan pa rin siya ni Jim… Matagal siyang napahinto, nabigla siya dito, at sa huli ay naalala niya kung ano ang ginagawa niya. Muli niyang sinubukan na tumakas, ngunit biglang may ibang kamay ng lalaki na humawak kay Jim at hinila si Bonnie mula sa kanya. Makalipas ang ilang sandali, tumama ang kamao ni Sean sa mukha ni Jim. “Bitawan mo siya!” Tumingin siya kay Bonnie, pagkatapos ay tumitig siya kay Jim. “Nagbabanta ako na magpakita ka ng respeto kay Ms. Craig!” Sa nakalipa

Lumingon si Bonnie at tumitig siya sa gwapong panga ni Jim, nanginginig ang mga pilikmata niya. “Ano… Ano ang sinabi mo?” “Magiging ayos ka rin, B,” Inulit ito ni Jim ng walang pag aatubili. Sa sandali na sabihin niya ito, huminto siya. Bakit… ito ang tawag niya kay Bonnie? Buong pangalan ang tawag niya kay Bonnie sa sandali na nakilala niya ito, at hindi lang sa hindi niya tinawag na ‘B’ si Bonnie dati, hindi niya narinig ang kahit sino, kahit ang mga malapit na kaibigan ni Bonnie, na tawagin siya ng ganito. Kung ganun, bakit niya tinawag ng ganito si Bonnie? Kumpara sa gulat ni JIm, ang mukha ni Bonnie ay sabik at hindi makapaniwala. Nang sabihin ito ni Jim, ang lahat ng mga salita na lumabas sa bibig ni Jim, pati ang tono niya, at pareho sa dating Jim! Ibig bang sabihin nito ay… malapit nang bumalik ang dating Jim? Sa sandali na maisip niya ito, tumitig si Bonnie sa gwapong mukha ni Jim, puno ng luha ang mga mata niya. “Jim…” Nanginginig ang boses niya nang sabih