Semua Bab Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Bab 2791 - Bab 2800

Kahit si Steven ay nagulat sa bilis at lakas niya. Pakiramdam niya ay wala siya sa sarili niya. Hindi niya gusto maging bayolente dati, pero sa hindi malamang rason, hindi niya mapigilan na matuwa habang nakikipaglaban. Natutuwa siya sa pakiramdam na ito. Habang iniisip na kaya niyang protektahan si Gwen, at iniisip na inapi ng mga taong ito si Gwen… Ang bawat suntok ay sakto ang tama, at madali niyang napatumba ang bawat tao na humarang sa daan niya. Pagkatapos patumbahin ang mga maskuladong mga lalaki sa harap niya, wala nang kahit sinong tao na lumapit sa kanya ng kahit isang hakbang. Kahit ang leader ng grupo ay nagulat dito. Sino ang mag aakala na ang maamo at mukhang matalino na lalaking ito ay magaling pala sa pakikipag laban? “Steven.” Lumapit si Gwen para hawakan ang braso ni Steven. “Ayos ka lang ba?” “Ayos lang ako.” Lumingon si Steven at marahan niyang piningot ang ilong ni Gwen. Lumamig ang dugo sa katawan ni Gwen, at humigpit agad ang mga muscles niya.

Tumigas ang buong katawan ni Steven nang marinig niya ito. Alam niya na ang tinutukoy ni Joshua ay si Luke. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya ng mapait. “Nalilito ka lang, Mr. Lynch. Ako si Steven, hindi si Luke.” “Alam ko.” Sumingkit ang mga mata ni Joshua, tumitig siya sa mukha ni Steven. “Pero alam ko rin na tutulungan mo ako.” Tumahimik ng ilang sandali si Steven, pagkatapos ay suminghot siya at tumawa. “Tama ka; tutulungan kita, pero wala itong kinalaman kay Luke. Ako lang ay…” Tumingin siya kay Gwen at kay Luna, pagkatapos ay tumingin siya kay Joshua. “Gusto ko lang tulungan ang mga taong may kailangan nito.” Pagkatapos, tumingin siya kay Joshua at tinanong niya, “Ano ang kailangan mong gawin ko?” Inaasahan ito ni Joshua. Ngumiti siya at sinabi niya, “Sumunod ka sa akin.” Pagkatapos, lumingon siya at dinala niya si Steven sa elevator. Sumunod si Gwen. Gayunpaman, umabot si Luna at sa oras na sumara na ang pinto ng elevator, hinila niya sa tabi si Gwen

Hindi naapektuhan si Joshua sa mga sinabi ni Dan. Sa halip, ngumiti lang siya ng natural. “Tingnan mo nga naman. Hindi ko alam kung si Mr. Dan Howard ang tamang tao para magkomento ng ganito. Kumpara sayo, hindi ako kasing walang hiya mo.” Hindi na mapigilan ni Dan ang sarili niya dahil sa sagot na ito. “Ano ang sinabi mo?!” “Nakipagsabwatan ka sa nanay mo para patayin ang sarili mong ama. Paanong hindi mo naiintindihan ang sinabi ko?” Mas naging malamig ang tono ni Joshua habang nilagay niya ang phone niya sa tainga, ang boses niya ay kasing lamig ng temperatura sa labas. “Sa tingin mo ba talaga ay walang may alam ng ginawa niyo ng nanay mo? Hindi magtatagal, lalabas din ang katotohanan na pinatay niyo ng nanay mo si Senior Howard at sinisi niyo ito kay Thomas. Kapag nangyari ‘yun, ang lahat ng mga tao sa bayang ito ay malalaman na walang hiya at malupit kayong dalawa!” Walang sagot mula kay Dan, at tumahimik ang pag uusap nila. Pagkatapos ng ilang sandali, sumigaw siya na par

Habang nakatingin sa gwapong lalaki na may maitim na balat at ‘masungit’ na pagkatapos, kumunot ang noo ni Denise. “Ikaw ba ang tito ni Nigel?” Kamag anak siguro ng uncle ni Nigel sina Joshua o Luna… ngunit ang pag uugali ng lalaking ito ay iba sa kanilang dalawa! “Oo.” Ngumiti si Sean. Tumuro siya sa upuan sa harap niya at sumenyas siya kay Denise para umupo. Nang makaupo na si Denise, kumaway si Sean sa waiter para umorder ng inumin para kay Denise. Nang dumating na ang inumin, lumingon si Sean para tumingin ng mabuti kay Denise bago siya nagsalita, “Sinabi sa akin ni Nigel na hanapin si Riley kasama ka. Nasaan siya ngayon?” Kinuha ni Denise ang mainit na inumin at naramdaman niya ang init mula sa tasa. “Siya ay nasa mansyon ng kapatid ko sa probinsya ngayon. Sa tingin ko ay tinulungan ng kapatid ko si Joshua at wala siya sa mansyon ngayon, pero…” Tumingin siya kay Sean. “May mga taong nagbabantay sa mansyon. Ikaw ba…” Pagkatapos tumingin sa payat na katawan ni Sean, kumu

Hindi nagtagal, dumating ang kotse nila sa mansyon ni Steven sa probinsya. Ang lahat ay nangyari ng tulad sa sinabi ni Denise: wala si Steven sa mansyon, ngunit ang mga guard sa manyon ay hindi dapat maliitin. Maraming mga maskuladong lalaki na nakatayo sa buong lugar. Nang magpark ang kotse sa isang sulok, tumuro si Denise sa mansyon sa hindi nalalayo sa kanila at nagtanong siya, “Sigurado ka ba na kaya mong pumasok at ilabas ang bata?” Bago pa sila dumating, pakiramdam niya na na hindi makukumpleto ni Sean ang misyon. Nang makarating na sila, sigurado na siya sa pakiramdam niya. Maraming nagbabantay sa mansyon, at isang himala kung ang isang payat at mahinang lalaki na tulad ni Sean ay magtatagumpay. Sumingkit ang mga mata ni Sean at tumingin siya sa mansyon. Sinabi niya ng nakangiti, “Magpustahan tayo. Kung kaya kong ilabas si Riley, kailangan mo akong ilibre ng beer mamayang gabi.” Suminghal si Denise. “Kapag natapos mo ang misyon na ito, kahit ilibre pa kita ng beer ng i