All Chapters of Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Chapter 471 - Chapter 480

Sa sobrang awkward ng buong kwarto ay nakakasakal ito.Nagbuntong hininga si Luna at sumulyap siya kay Joshua. “Aamin ako na mali ang pagkakaunawa ko sayo, pero…” Tumingin siya kay Joshua. “Sa tingin ko to kasalanan lahat. Kung sabagay, minsan nagtrabaho para sayo ang mga taong ito, hindi ba?”Tumango si Joshua. “Oo, totoo ‘yun, pero hindi ‘yun ang tinutukoy ko, Luna.” Hindi nawala ang tingin ni Joshua sa mukha ni Lna. “Ikaw ang ina-inahan nila Neil at Nellie. Natutuwa ako na nagmamalasakit ka para sa kanila, pero tandaan mo, sa amin sila ni Alice. Kaya naman, wala kang karapatan para sabihin kung sino ang magulang na nararapat sa kanila.”Pagkatapos ay ngumisi si Joshua at nagpatuloy, “Halimbawa, tulad nitong hindi pagkakaunawa. Hindi ako ang nagpadala sa mga taong ‘yun para protektahan si Aura, pero kahit na ako man, anong karapatan niyo ni Malcolm na atakihin ako para sa mga anak ko?”Napahinto si Luna dahil dito. Naramdaman niya na tumigas ang katawan niya, naging yelo ang dugo

Tumigil sa paglalakad si Joshua at sinabi niya, “Dahil lang pinagtatanggol ko si Luna, sa tingin mo na ay nahulog ako sa kanya?” Ngumiti siya ng mapanglait at dinagdag niya, “Eh ikaw, Tay? Pinagtatanggol mo rin naman si Hailey. Ibig sabihin ba ay nahulog ka na para sa kanya?”Nagalit si Adrian sa sandali na marinig niya ang mga sinabi ni Joshua. Hinampas niya ang mesa at sumigaw siya, “Ang lakas ng loob mo para sabihin ‘yan, Joshua. Matagal na kaming magkaibigan ni Dennis. Parang anak ko na rin si Hailey! Bukod pa dito, patay na siya—ang lakas ng loob mo na magsalita ng walang galang.”Tumawa si Joshua. “Walang makakasabi kung patay ba talaga siya o hindi, pero…” Tumalikod siya at tumingin kay Adrian. “Sayo ko natutunan ito, Tay.”Sa sobrang galit ni Adrian ay hirap siyang huminga. “Lintik ka! Ang lakas ng loob mo para kausapin ang tatay mo ng ganito?”“Kung lintik ako, ano ka, Master Lynch?” Ang sagot ni Joshua bago siya tumalikod at umalis ng kwarto, sinara niya ng malakas ang pi

Dumilim ang kinang sa mga mata ni Luna nang marinig niya ang sagot ni Joshua. Nanginig ang kamay niya.Huminga ng malalim si Luna at sinubukan niyang ayusin ang sarili para hindi marinig ni Joshua na naapektuhan siya dahil dito. “Mr. Lynch, kahit na iniisip mo na nag aalala lang ako, may mga rason pa rin ako para gawin ito.”“Dahil payag ako na ibigay kay Mrs. Lynch ang lahat ng puri para sa pagsisikap ko, hindi ba’t isang bonus na ito para sa inyo? Kung nangyari ‘yun, pwede siyang magtrabaho sa Lynch Group ng hindi natatakot sa opinyon ng iba…”Sumandal si Joshua sa upuan niya at tumawa siya. “Kung gusto kong magtrabaho para sa akin ang asawa ko, wala akong pakialam sa mga iniisip ng mga empleyado ko.”Tumigas ang kamay ni Luna.Nagpatuloy ng mababang boses si Joshua, “Asawa ko siya; pwede niyang kunin ang kahit anong posisyon na trabaho basta’t pumayag ako. Hindi niya kailangan kumuha ng puri mula sa trabaho na ginagawa mo.”Naramdaman ni Luna na para bang may humampas sa kanya

Kaagad na sumugod si Luna at hinawi si Alice. Nagkabasag-basag ang salamin ng frame at mayroong malaking butas sa kung nasaan ang mukha ni Luna sa larawan kung saan ito tinapakan ni Alice gamit ng kanyang takong. Buti na lang, buo pa rin ang parte ni Nigel sa larawan. Ito ang huling larawan ni Luna kasama ni Nigel bago siya bumalik sa Banyan City. Sa tuwing napapagod siya, titignan niya lang ang larawang ito at magkakaroon na siya ng lakas ng loob na magsikap. Gayunpaman… Kumunot ang noo ni Luna at dinampot ang natitirang piraso ng larawan. Nahiwaan ng mga bubog ang mga daliri niya, pero para bang hindi siya nakaramdam ng kahit na anong sakit. Pinunasan niya ang dugo at binulsa ang larawan. "Director Luna…" Sama-sama ang mga empleyado sa pintuan nang may nag-aalalang mga mukha at pinag-iisipan kung tutulong sila o hindi. Kaagad na ngumisi si Alice nang nakita niya kung gaano nanlulumo si Luna. "Larawan lang naman iyan ninyong dalawa ni Niel. Bakit ka masyadong nagagalit, Lu

"Hindi… Syempre hindi." Kinagat ni Alice ang kanyang labi at tumingin siya kay Joshua ng may nakakaawang ekspresyon. "Hindi masama ang loob ko sayo. Yung totoo, masaya ako na makakapagtrabaho ako sa Lynch Group. Alam ko na ang dahilan kung bakit mo ako pinapagtrabaho dito ay dahil ayaw mong mabagot ako sa bahay, at gusto mo rin na masanay ako sa lugar na 'to para magtulungan tayo, pero…"Tumalim ang mga mata ni Joshua. "Pero ano?" Bumuntong hininga si Alice at tumingin siya kay Joshua. "Natatakot ako na kapag nagsimula ako sa pinakababa, bababa ang tingin sakin ng mga empleyado. Kahit na asawa ako ng CEO, kailangan ko pa ring magsimula sa pinakababa para maabot ko ang pinakataas…" Pinunasan ni Alice ang kanyang mga luha at nagpatuloy siya sa pagsasalita, "Joshua, alam mo na pinanganak ako sa isanh ordinaryong pamilya sa Sea City. Hindi mayaman ang pamilya ko, at hindi ako mapalagay dahil dun…" Nagsalubong ang mga kilay ni Joshua nang marinig niya iyon. Tumingin siya sa namumulang