All Chapters of Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Chapter 921 - Chapter 930

Gayunpaman, kahit na hindi masyadong masaya si Luna, kailangan pa rin ng pagdiriwang. Kung sabagay, trabaho at pagsisikap ito ng lahat. Nanalo na sila. May rason para magdiwang sila.Tulad ng dati, nagbook si Luna ng private room sa hotel ni Bonnie. May simpleng kainan siya kasama ang team bago sila umalis ng hotel.Alam nila Zayne, Samson, at Shannon na bad mood si Luna, kaya’t hindi nila pinigilan si Luna sa pag alis.Pag alis ng hotel, nakatayo si Luna sa tabi ng kalsada. Tumingin siya sa malaking LED screen sa kabilang building. Nagplay dito ang video na hawak niya ng trophy habang hindi nakangiti.Ngumiti siya ng mapait.Hindi niya alam kung bakit ang eksena ni Joshua na karga si Fiona ay dumating sa isip niya.Hindi niya alam kung ano ang iisipin niya kay Fiona sa ngayon.Kung isang pasyente talaga si Fiona na may nakamamatay na sakit at may kulang sa isang taon na lang ang natitirang buhay…Ang nangyari sa kanya ay makakaapekto sa kanya ng malubha. Lalala ba ang sakit ni

Tumigil ng ilang saglit si Luna bago siya tumalikod, tumingin siya ng gulat kay Joey.“Hinanap mo siya at dinala mo ako dito sa cafe…”“Dahil nasa kabilang kanto lang sina Joshua at Fiona.” Bago pa matapos sa pagtatanong si Luna, tumawa ng mahina si Joey at sumingit siya.“Alam ko na makakahanap kayo ng paraan para hanapin ang bata sa litrato at malaman ang relasyon niyo sa kanya pagkatapos niyong magkita ang bata. Pero, wala kayo masyadong kapangyarihan sa Banyan City, kaya’t hahanapin niyo si Joshua para humingi ng tulong. Tutulungan ko kayo na gumawa ng desisyon at piliin ang lugar para magkita tayo.”Tahimik ng ilang sandali si Luna dahil sa mga sinabi ni Joey.Sa huli, ngumiti na lang siya.“Pwede mong gamitin ang titolo na disipulo ko sa susunod. Kung may mga problema kang hindi masolusyonan, pwede mo akong tawagan.”Pagkatapos, umalis na si Luna.Umupo sa lugar si Joey at tumingin siya kay Luna habang paalis ito. Hindi niya mapigilang tumawa.Noong kinuha niya ang litra

Hinampas ni Christian ang sarili niyang noo nang marinig niya ang sagot ni Luna. Huminga siya ng malalim at tumingin siya ng seryoso kay Luna.“May mga bagay na mali ang pagkakaunawa mo tungkol sa akin. May mga bagay akong kayang ipaliwanag!”Sumingkit ang mga mata ni Luna. Napaatras siya mula kay Christian.“Hindi mo kailangan magpaliwanag sa akin. Hindi tayo malapit.”Tumaas ang mga kilay ni Christian. “Hindi malapit? Luna, bakit hindi tayo malapit?”Nang makita na lumayo sa kanya si Luna, nataranta si Christian. Agad niyang inabot ang kamay niya at hinawakan ang balikat ni Luna, pinatalikod niya si Luna para humarap ito sa kanya.“Kaya kong magpaliwanag. Hindi tama ang iniisip mo! ‘Wag kang magalit. Bigyan mo ako ng pagkakataong magpaliwanag.”Pagkatapos niya itong sabihin, dumating na ang elevator sa unang palapag. Mabagal na bumukas ang mga pinto.Gayunpaman, hindi pa rin pinansin ni Christian ang mga tao sa labas ng elevator. Tinapos niya ang huli niyang gustong sabihin.

Habang nagsasalita si Luna, lumaki ang mapanglait niyang ngiti.“Pero, mga baguhan pa rin sila. Hindi nila alam na kahit na walang nakamamatay na sakit si Ms. Blake, basta’t kumilos siya ng malandi, gagawin mo ang kahit ano para sa kanya.”Tumingin at sumingkit ang mga mata ni Joshua sa kanya.Bumagsak ang puso ni Luna dahil sa reaksyon ni Joshua.Ngumiti si Luna. “Mr. Lynch, bakit hindi ka nagsasalita? Natatamaan ka ba?”Tumingin si Joshua kay Luna. Dumilim ang mga mata niya.“Ano sa tingin mo?”“Ako ay…”Bago pa matapos sa pagsasalita si Luna, nagring ang phone ni Joshua.Masyadong madilim ang rooftop, kaya’t nung kinuha ni Joshua ang phone niya, nakakagulat na makita ang pangalan ni Fiona Blake.Kinagat ni Luna ang mga labi niya at tumingin siya kay Joshua na sinagot ang phone call ni Fiona.Ang boses niya na malamig ay naging mahina.“Babalik na rin ako. Mhm, hindi pa ako kumakain ng hapunan. Sasamahan kita kumain. Ako na ang magbababa ng phone.”Pagkatapos, binaba na

“Hindi ba’t sinabi mo na gusto mong pumunta sa bahay ko? Tara na.”Ang sabi ni Luna habang nilagpasan niya si Christian at pumasok siya sa kotse nito.“Malaki ang tinitirahan ko, pwede kang matulog doon kung gusto mo.”Nakatayo sa lugar si Christian. Tulala siya ng ilang sandali bago niya sinundan si Luna at pumasok sa kotse.“Papayag ka na na makinig sa paliwanag ko?”Nakaupo sa passenger seat si Luna. Tumingin siya kay Lucas na umakyat ng hagdan. Sumandal siya sa upuan ng may pagod na ekspresyon. Nagbuntong hininga siya ng mahaba.Habang nakatingin sa kanya, tumingin si Christian sa direksyon kung saan siya nakatingin.Nang makita ni Christian na paalis na si Lucas, nagbuntong hininga siya. Umupo siya ng mas komportable at tumingin siya kay Luna.“Kaya pala mabilis kang pumayag. Ginagawa mo ito para makita ni Joshua.”Pumikit si Luna at nagbuntong hininga siya bago siya dumilat para tumingin kay Christian.“Hindi ba’t sinabi mo na gusto mo magpaliwanag? Sige na.”Pumasok n