¶ The Mafia and Citizens ¶ IV. IKAAPAT (4.4) Josie Ocampo’s PoV Napatigil naman ako sa paglalakad sa tapat ng gate nila Sean nang bigla akong nakaramdam ng hiya sa mga nangyari ngayon. Tumingin ako sa kanya at nakita ko ang pagtataka sa mukha niya. “Why? Is there a problem?” he asked. I deeply sighed, “Nakakahiya sa Lola mo, Sean. Baka kung ano ang isipin niya, ayoko naman na isipan ka niya ng masama,” tugon ko rito. “No worries, i will explain her everything. I know she will understand, hindi naman madamot si Lola kaya nga nandirito ako sa pamamahay niya.” Naramdaman ko naman kung paano pinagaan ni Sean ang nararamdaman ko dahil sa sinabi niya. Nang buksan niya ang gate, sinalubong naman kami ng ilang mga kasambahay niya at kinuha ang mga dala kong gamit. Balak ko pa sana itong bawiin pero pinigilan ako ni Sean. “Paki-prepare na ng mga gamit niya sa sinabi kong kwarto,” rinig kong utos ni Sean sa mga kasambahay niya. Bakit kaya siya sobrang kabado kanina kung marami nam

¶ The Mafia and Citizens ¶   V. IKALIMA (5.1)   Sean Mercado’s PoV Bigla akong nawalan ng reaksyon sa huling sinabi ni Josie sa akin sa mismong harapan ko. Nakatayo lang ito sa harapan ko at seryosong nakatingin lang sa akin at samantalang wala naman akong ginagawang aksyon. Napagalaw naman ako sa sa biglaan niyang pag ngisi at pag-iling ng kanyang ulo habang humithit ng hawak niyang sigarilyo.  “Masyado ka ng namutla sa sinabi ko, mukhang napaniwala kita.” Kita ko ang malaki niyang ngisi kahit nakatagilid na ito sa akin.  Napapikit naman ako ng mariin saka ako napasandal sa hawakan dahil mukha akong mawawalan ng balanse sa kabalastugan na sinabi ni

¶ The Mafia and Citizens ¶ VII. IKAPITO Jesse Villanueva’s PoV Gumising akong nakatulala habang nakalapat ang katawan ko sa higaan. Ganito na ako lagi bago kumilos, hindi na maiwasan na tumulala muna bago mag-umpisa sa parehas na gawain sa buong araw. Tila kasama na sa oras ko ang tumulala sa pagkamulat ng mga mata ko. Matapos ang sampung-minuto na pagtulala sa kisame, tumayo naman na ako agad na hindi na inaayos ang higaan ko. Dahil late na akong nakakauwi ng bahay, late na rin ang gising ko sa umaga kaya dapat nagmamadali akong kumilos para pumasok sa school. Kung pwede lang sana na hindi na ako mag-aral at magtrabaho na lang, mas magiging madali sana ito para sa akin. Pero dahil nakapagbitaw ako ng isang salita sa Lola at Mama ko, dapat hindi ko ‘yon biguin. Naghanda lang ako ng makakain ko, dahil hindi naman ako pwedeng gumastos nang gumastos dahil may utang rin akong dapat bayaran. At bigla ngang nag-ring ang phone ko at tumatawag nga sa akin si Dustine, ang inutangan ko.

¶ The Mafia and Citizens ¶ VII. IKAPITO (7.1) Jesse Villanueva’s PoV Halos tulala ako at diretso lang ang tingin ko habang naglalakad papunta sa bar na pinapasukan ko sa kadahilanang sa napag-usapan naman ni Crimson kani–kanina lang. Ang hirap man aminin, pero lahat ng sinabi niya kanina ay may point na talaga namang ikinaatras ko. Nakarating ako sa bar at agad akong nagsuot ng uniform ko. Dumiretso naman ako sa pwesto ko kung saan ang VIP Area, mismong si Brady ang naglagay sa pwesto kong ‘to dahil gusto niyang ako ang gagawa ng iinumin niya. Hindi ko naman siya naabutan ngayon sa pwesto, marahil mamaya pa ‘yon pupunta dito at may dala na namang babae. Walang araw na hindi naman ‘yon nagpupunta dito sa mismong bar niya at laging may kasa-kasama na babae. Mabait si Brady kung tutuusin, pero hindi ko na rin mabilang kung ilan ang nadala niya na dito na babae. Hindi niya rin maisip ang tungkol kay Crimson dahil siguro ay hindi pa siya nito inaatake kaya gano’n na lang rin siya u

¶ The Mafia and Citizens ¶VIII. IKAWALO (8.1)Hope Bautista’s PoVHalos magmadali ako sa pagtapos ng mga assignments na ginawa ko dahil dadaan pa ako ng presinto bago ako dumiretso ng school para ibigay ang ginawa kong assignments sa mga seniors na nagpagawa sa akin. Wala kaming pasok ngayon, pero ngayon ang araw na mag-uumpisa kaming mag-practice gaya nang napag-usapan at ngayon rin namin mismo sisimulan ang game. Inilagay ko naman ang mga gamit ko sa bag ko bago ako nagpaalam sa kapatid ko na kasalukuyang maliligo pa lang.“Aalis na ako, Ervin ha. Mamaya pa akong alas-kwatro ng umaga makakauwi, ikaw ng bahala dito sa bahay. Laging magsara ng pintuan, at kapag pupunta ‘yong mga kaibigan mo siguraduhing sasabihin mo muna sa akin, mahabang paalala ko rito. “Oo, Ate. Alam ko na po ‘yon, mag=iingat ka ha, maliligo na rin ako,” tugon naman nito saka dumiretso na sa banyo. Umalis naman na ako sa bahay at agad kong tinawag ang tricycle na saktong dumaan sa harapan ko. Tiningnan ko ang o