***BACK TO PRESENT*** ANASTASIA’s POINT OF VIEW “Kitty naman!” “What?” Naiinis niyang singhal. Hays! Ang baliw na talaga ng kaibigan kong ito. “Bakit ka kasi niinis?” tanong ko na nakasunod ang tingin sa kanya. “Sino ang hindi maiinis sa Alexis na iyon?!” “Hayaan mo na kasing magpakasal kami ni Alexis. Kitty, gusto ko rin na lumigaya.” “Sino bang may ayaw?” 

NAGISING AKO dahil sa maliliit na halik sa buong mukha ko at nang imulat ko ang aking mga mata ay napangiti ako. Hanggang ngayon ay malakas pa rin ang tibok ng aking puso sa tuwing nasisilayan ko ang aking asawa na si Alexis. Asawa... Hindi ako makapaniwala na asawa ko na nga siya, na talagang pag-aari ko na ang isang Alexis Callahan. Ang boss kong saksakan ng kasamaan ng ugali at puro kamanyakan pero nagbago iyon dahil sa pagmamahal. It's been four years mula ng ikasal kami, pero wala pa ring palya sa pagtibok ng puso ko. Katulad pa rin iyong noong una kong masilayan ang nakakabighani niyang mga m

ANASTASIA’s POINT OF VIEW   "Boss." Mapang-akit kong bulong sa tenga ng natutulog kong asawa.    Tulog na tulog ito dahil puyat ito sa anak naming si Zake na mahigit dalawang buwan na.   Gusto kasi nito na siya ang magising sa gabi para ito na ang magpatulog ulit kay Zake if magising ito, which is nangyari nga.   Kaya ito ang gwapong husband ko ay tulog na tulog.   Hindi pa rin ito nagigising, may meeting pa naman ito mamaya.   Nagbilin pa naman ito sa akin na gisingin siya ng maaga pero ito ayaw nito talagang magising.   Nakaisip ako

ALEXIS POINT OF VIEW NAGKAKAGULO na sa buong mansyon dahil sa walang nakakaalam kung saan ngayon ang mga asawa namin ni Christian. Para na akong mababaliw sa kakahanap magmula ng makabalik ako at ngayon na nagdidilim na ang buong paligid ay hindi pa rin namin mahanap sina Asia at Kitty.  Pati mga kaibigan nito ay napuntahan na namin pero wala pa ring makapagturo kung saan posibleng pumunta ang dalawa. And I feel hopeless kasi sa hindi ko man lang malaman kung nasaan ang asawa ko.  For almost 31 years na pagsasama namin and 30th years of being married to her ay ngayon ko masasabing wala akong kwentang asawa. Dahil hindi ko alam kung saan ngayon ang

"Sa likod na lang kayo. May space pa dun. Kakasya pa kayo." Tango lang ang tanging sagot namin ni Brianna at tinungo ang likod ng truck. Gulat kaming nakatunghay sa likuran ng truck dahil puno iyon ng mga manok. "F*cking!!"  "Shit!!" Magkapanabay na mura namin ni Kitty. "Bilisan niyo at nagmamadali ako," sigaw nung driver.  Mukhang wala kaming pagpipilian ni Kitty kundi ang makisama sa mga manok.  Agad kaming sumampa at pumasok sa loob bago isinara ang pinto.