ISLA'S POV "Ay kabayo ka!"  Sabay kaming napahawak ni Sasa sa d*bdib namin. Parehas kaming nagulat sa presensiya ng isa't-isa.  Nang makabawi sa gulat ay nag-inat ako ng mga kamay ko at saka nag-alis ng muta. Tamad na tamad akong nagtungo sa kusina niya.  Narinig ko ang paglakad niya pasunod sa akin. "Nakakagulat ka naman! Akala ko ay hindi ka umuwi kagabi."  Umupo ako sa high chair niya at pinatong ko ang ulo ko sa lamesa. Ang bigat pa rin ng talukap ng mga mata ko. Napaaga pala 'yong alarm ko.  "Akala ko ay doon ka na nagpalipas ng gabi mo," dagdag niya habang nagpapainit na ng tubig.  Pumikit ako at hindi siya sinagot. Late na akong nakauwi kanina nang bumaba na ang lagnat niya. Nagtext ako kay Elmar gamit ang cellphone ni Adam, sobrang dali lang ng password niya, birthday ko.  Na

59.3 ISLA’S POV “M-ma… Pa…” Nakasuot sila nang magagarang damit, parang ngayon ko lang sila nakitang magsuot ng ganito kagagandang mga damit. Para akong maiiyak sa hindi maipaliwanag na dahilan. Nasanay kasi ako na laging suot nila ay dugyutin, iyong laging may mantsa sa damit gano’n dahil hindi sila bumibili ng mga damit nila. Lagi nila kaming inuuna sa mga bagay na gano’n. Nakaayos ang mga buhok nila, mababango at malilinis silang tignan. May kung anong bagay ang humaplos sa puso ko na parang pinapalambot nito ang bahaging tumigas sa mga nangyari. Mahigit isang minuto yata akong natulala dahil sa gulat, hindi pa rin ako makapaniwala na nandito sila sa harap ng apartment ngayon… na buo. Nang makabawi ay pasimple kong sinulyapan si Sasa sa tabi ko. Malaking-malaki ang ngiti n

ISLA’S POV Rinig na rinig namin ang sabay-sabay na pagsinghap ng mga tao sa loob ng gymnasium. Napatingin ako bigla sa kamay ko nang hawakan ‘yon ni Mama at mariing pinisil. Nagkatinginan kami at sabay na napahinga nang malalim. “Mga apo? Akala ko ay si Gab lang ang apo niya na nag-aaral dito. Hindi ko alam na may isa pa pala,” sabi ng estudyanteng nasa likod ko. Para na akong matatakasan ng kaluluwa sa sobrang lakas ng kabog ng puso ko. Hindi ko alam kung alam ba ni Lolo kung saan kami nakapwesto pero lihim akong humihiling na sana hindi niya alam o sana hindi niya kami makita mula sa stage. Bahagya akong yumuko. Hindi ko alam pero ayoko na malaman nila na apo niya ako. Nakakahiya lang… baka mapahiya sila na parte ako sa pamilya nila. Nagbigay siya nang matagal na katahimikan bago siya nagsalita ulit. “Nagaga

ISLA’S POV Nanlaki pa ang mga mata ko nang abutan ako ni Lolo ng bulaklak, ‘yong paborito kong bulaklak. Saan naman ‘to galing? Parang wala naman silang bitbit kanina. Ilang na ilang ako nang tanggapin ko ito mula sa kaniya. Napakatamis ng mga ngiting binibigay nila sa akin. Pumunta na kami sa gitna ng stage dahil ‘yon ang prinactice namin, tatanggap ng diploma at saka magpapa-picture sa photographer. Hindi na ako nagulat nang pati sila Lolo at Lola ay sumama. Napansin ko ang kakaibang mga tinginan ng mga professors na kasama namin dito sa taas. Naging mabilis lang ‘yon dahil kailangan na nilang bumalik sa dati nilang pwesto para magbigay ng diploma sa ibang graduates. Bababa na sana kami nang may humawak sa braso ko. Namula ako nang pagharap ko ay nasa harapan ko na si Adam habang kinakalikot niya ang cellphone niya

61.2 ISLA’S POV “Ah… I just want to say thank you for taking care of me last night,” sabi niya nang hindi ako sumasagot sa kahit anong tanong niya. Hindi ako makapagsalita at napapatulala na lang. Gusto kong sabihin na mali ‘yong mga iniisip niya. Na walang katotohanan sa mga sinabi niya. Na hindi naman talaga ko nililigawan ni Gabreel pero hindi ko rin alam sa sarili ko kung bakit may parte sa akin na natutuwa ako na gano’n ang iniisip niya. “T-that’s all… iyon lang ang sasabihin ko, T-thank you. Punta ka na, hinihintay ka na nila,” sabi niya ng mga mga ngiti sa labi. Sumulyap pa siya sa sasakyan ni Gabreel. “A-aalis na rin ako kapag nakaalis ka,” dagdag niya. “Isla! Tara na!” rinig kong sigaw ni Sasa sa akin mula sa sasakyan ni Gabreel. Hindi ako lumingon at nakatitig pa rin ako k