“Ay si sir parang blooming.” Biro ng secretary ni Kienzo.Naglalakad sila papuntang office niya.“Ganyan talaga kapag gabi-gabi nakakapag exercise.” Pilyong sagot ni Kenzo.Napakunot noo si Kienzo at tumingin sa likod niya.Nakasunod sa kanya si Kenzo at sa pagkakaalam niya ay mamaya pa ito papasok. Well, he doesn’t care about his twin brother.“Ay, sana all nadidiligan.”Kienzo frowned because of what his secretary said.“I am not watering plants at night.”Natawa ang dalawa sa sinagot ni Kienzo.“Si sir ang galing sa korte pero ang slow.” Tawang-tawang sabi ng secretary nito.At saka ano ang connect ng nadidiligan sa nandidilig?Kienzo doesn’t have time to know more about what they mean. He don’t have time for that.“Sir, may tumawag sa akin nagpapa schedule. I-set ko na ba sa next week wednesday? Iyon lang po kasi

“Kiki.” Nakapangalumbaba ako dito sa mesa habang naghahanda na siya paalis.“Bakit ba ang busy mo?” tanong ko sa kanya, “minsan ka lang magkaroon ng oras para sa akin. Mula weekdays hanggang weekend nag ta-trabaho ka. Dinaig mo pa ‘yung presidente ng pilipinas sa sobrang busy mo.” Komento ko.“I am going to meet someone today.” Sabi niya at inayos ang wrist watch na relo. Nakawin ko kaya iyon tapos ibenta ko. Charot lang.“Sino? Babae mo? Or kabit?”Tinignan niya ako ng masama. Jusko ano kaya ang gagawin ko dito sa condo? Nakakaboring na, gusto ko lumabas pero binabawalan niya ako. Dito lang daw ako at hintayin ko siya umuwi.“It’a man. Uuwi din ako kaagad. After that we will going somewhere.” Umismid ako dahil sa sinabi niya.“Sus, gabi ka na uuwi.” Akusa ko, “I need your time and attention.” I added.Napahawak ako sa pisngi ko

“Mommy!” Sigaw ko sa pangalan ni mommy ni Keran and soon to be my mother in-law. Leche talaga ang Keran na iyon! Wala man lang care for me. Hindi man lang nadaan sa acting ko. “Tito!” Ang laki ng bahay pero walang tao. Welcome naman ako dito sa bahay nila. “What are you doing here witch?” “Hello baby Kyle!” Akmang hahalikan ko sa pisngi si Kyle nang naglakad siya papuntang sofa. “Iw! Don’t kiss me, we're not close and please don’t call me baby Kyle.” Maarteng sabi niya. Natawa ako sa kanya. Ganito ang masarap sa feeling, ang gustuhin ka ng buong angkan ng taong mahal mo. Malapit na ako maging miymebro ng family nila at proposal na lang ni Keran ang kulang. Ay hindi! Ang sagot na lang niya ang kulang dahil ako na lang ang mag po-propose. “Ang cute mo talaga.” Lumapit ako sa kanya at kinurot ko ang pisngi niya. Ang sama ng tingin niya sa akin. “You are here again!” Sabi niya na parang umay na siya na palag

Nagmadali silang sundin si Kienzo at hindi na maayos ang pagkaka park nila sa kotse dahil sa kanilang kakamadali.Lakad takbo ang ginawa nila. Nawawala sa paningin nila si Kienzo.Kienzo immediately open a room door at pumasok din sila.Napanganga sila nang makita si Claire na nakahiga sa hospital bed at may isang lalaki na nagbabantay dito. May tubo sa bibig nito at nakabenda ang ulo.Anong nangyari kay Claire? Lalong dumami ang mga tanong sa utak ni Kenzo.Who’s that man?“Sino kayo?” Tanong ng lalaki sa kanila.Dumapo ang tingin ni Kenzo sa lalaki na nakahawak sa kamay ni Claire.Is there something between these two?Lumalabas na naman ang pagiging chismoso niya.Tinignan niya ang kanyang kakambal na si Kienzo at nakatiim bagang ito at madilim ang tingin nito sa lalaki.Sino ang lalaking nasa harapan nila?“Kamag-anak ba kayo ni Claire?” Tanong ng lalaki sa kani

Ilang araw na akong hindi pinapansin ni Kiki at nasa condo lang siya. Sa ilang araw na iyon ay hindi siya umalis o lumabas. Naging malamig din ang pakikitungo niya sa akin.Ilang weeks na rin ang lumipas at para sa akin ay magaling na ako. Hindi naman ganu’n kalala ang natamo ko. Muntik lang naman akong mamatay, ganu’n kalala.Sino ba naman ang hindi gagaling ng mabilis kung hindi kayo in good terms ng asawa mo.Hindi ko na matiis na hindi kami mag-usap. Hindi ko na kaya na hindi niya ako pinapansin."Kiki…" tawag ko sa kanya.As usual nasa living siya at nagbabasa ng libro habang nakabukas ang TV.Hindi ko alam kung paano ko siya kakausapin. Kinakabahan ako sa kanya at nawawalan ako ng sasabihin sa tuwing titingin siya sa akin.Mababaliw na ako kapag hindi pa niya ako kinausap ngayong araw.“Kiki…” naiiyak na sinundot ko siya sa tagiliran para makuha ang kanyang atensyon.Hindi nama