Pumasok na si Sheika at dala na niya ang resignation letter. Alam naman niyang wala si Sir Vans ngayon pero nagbabasakali pa rin siya. Wala kasing sekretarya ang koreanong 'yon unlike kay Hans. Iaabot nalang sana niya sa sekretarya."Magreresign ka na pala, chef? Bakit naman?" tanong ni Donny na nalungkot nang mabalitaan ang pag-resign ng chef."May kailangan lang akong asikasuhin. Ayoko namang madamay ang restaurant dahil doon.""Eh kailan ka babalik, chef? Mamimiss ka namin dito."Malulungkot din naman si Sheika sa pag-alis niya. Napamahal na siya sa restaurant. But some things were needed to end before they break and hurt her.Sheika smiled weakly. "I'm not sure, Donny. But, I'm really honored to work with you all. I can say I grow as a person and also as a chef. Marami akong natutunan mula sa inyo."May namuong luha sa mata ni Donny. Pinalis niya kaagad iyon at ngumiti

Sheika went home straight and checked her bank account. Lagpas limampung libo na rin ang naipon niyang pera. Maybe that was enough to buy a lot or kahit downpayment lang muna. Naghanap siya online ng binibentang lupain. Puwede na siguro ang malapit sa dagat. Puwedeng maglaro doon si Israel. She found one pero sold na pala. Sayang naunahan na siya. It was even perfect for sunset viewing. Sa baybayin kung saan doon lulubog ang araw. May kumatok sa pinto niya. She closed her laptop and stood up. Pinagbuksan niya kung sino man iyon. Bumungad ang pagmumukha ni Immanuel. He was sad, or more like felt sorry for Sheika. "I'm all ears, Sheika," ani Immanuel. Tipid na ngumiti ang dalaga at bumalik sa kaniyang higaan. She sat on the edge of her bed, Immanuel followed. "Isaiah can't tell me what happened to you. It would be better if I'll ask you directly."