Binuksan ni Yuhan ang pinto sa side ko at inilahad ang kamay niya para tulungan akong bumaba. Sa oras na tumapak ang paa ko sa lupa agad namang pagbabago ng expression ko."Kahit kailan talaga ang galing mong umarte." Bulong niya. Nginitian ko lang siya at naglakad papasok. I'm wearing a Red long dress."Ohh, I didn't expect to see you here, Ms. Moreal." Bungad sa akin ni Mr. Chu. Minsan na niya akong inalok na maging model niya pero hindi ako pumayag."Its nice to see you here, Mr.chu." sabi ko at ngumiti. Para lang akong si warren. Magaling magpanggap. Nagkamustahan lang kami at umalis na siya. Maya-maya ay may lumapit sa akin."Alam mo bang naghintay ako sa Tawag mo, Ms. Moreal?" Nagulat ako sa nakita ko. Si Mrs.kashieca. crap, nalimutan kong tawagan siya dahil sa dami ng nangyari."I'm sorry madam, maraming nangyari kaya nawala sa isip ko," paghingi ko ng tawad. Ngumiti siya ng tila malungkot."It's fine, I'm just disappointed." Malungkot na sabi niya."How about this, Sasama ako

"kung ikaw nga ang tunay kong mama, bakit ngayon kalang nagpakilala? Bakit ko kailangan magdusa sa bagay na hindi naman dapat? Alam mo ba kung ano ang dinanas ko dahil sa bagay na hindi ko alam?" Inis na sunod sunod kong tanong sa kaniya. Sobrang dami kong pinagdaanan dahil sa isang malaking kasinungalingan sa buhay ko.Tapos ngayon, magpapakilala siya na parang wala lang lahat ng mga iyon? Kalokohan! Hindi ko kailangan nang ina kung nabuhay din naman ako nang ilang taong wala ito."Please, unawain mo ako, hindi ko iyon magawa sa kadahilanang..." Hindi maituloy ni Mrs. Gamilla ang kaniyang sinasabi kaya tinalikuran ko na siya."You can't even explain yourself, how am i going to trust you? Just please go and leave. I don't need a mother, not anymore," I said before entering the house and locking the door.Bago tuluyang magsara ang pinto, muli kong tinignan ang mukha ni Mrs. Gamilla, somehow it hurts me na makitang umiiyak siya. Lalo na ngayong alam ko na ang totoo, hindi ko pa rin maiw