All Chapters of My Bodyguard Is Now A Billionaire (Tagalog) : Chapter 21 - Chapter 30

KINABUKASAN Aligaga ako sa pag-aasikaso, medyo na late ako ng gising ngayon dahil napuyat ako kagabi! Lintek kase na Jace ’yon, Matapos niya ako tanungin kung Boyfriend ko ba si Raffy, bigla na lang akong iniwan kung kailan mag-sasalita ako. May pagka-bastos din pala ang isang ’yon. Nakakainis, tapos isa pa sa iniisip ko ’yung mga sinabi sa akin ni Raffy, Bigla na ko nalang kasing naalala at hindi na mawala sa isip ko. At dahil nga sa mga ’yon ay hindi ako nakatulog agad. Binabagabag ako ng itsura ni Jace at ang inakto niya sa akin. Tapos ’yung kay Raffy na may gusto daw sa akin si Jace. Argh! Ngayon tuloy ay aligaga ako. Hindi na ako nag-abalang i-blower ang buhok ko, kinuha ko na agad ang bag ko at sinukbit saking balikat bago nagmamadaling lumabas ng kwarto. Pati sa hagdan ay nagmamadali ako, Jeez! Nakakahiya kay Jace, ang aga-aga niya gumising tapos ako heto. Kainis talaga! Hinihingal ako ng makarating sa sala namin, Doon ko naabutan si Jace na naka-upo habang naka-ha

May pag-babanta sa boses ni Jace. Yes, siya ang humila sa akin at tumabig sa kamay ni Eddie. Nakakatakot ang kanyang awra ngayon, Naging tahimik ang buong cafeteria dahil sa tensyon na nagaganap. Nakahinga naman ako ng maluwag dahil sakto na naman ang dating niya. Niligtas na naman niya ako. Akala ko ay hindi siya mag-papakita ngayon dahil parang hindi kami ok, Hindi naging maganda ang umaga namin parehas at iniwan ko siya sa parking kanina. And now, hindi ko inaasahan na darating siya. Sinusunod talaga niya ang mga pangako niya kela mommy. Bahagya naman akong sumilip para makita ang nagaganap. Lalo na ang reaksyon ni Eddie. “So, here is the savior huh? Nice, to the rescue ang ampon! Kung ako sa’yo Jace, ’wag kang mangialam! Umalis ka sa harap ni Kylie. Hindi pa kami tapos mag-usap!” “Umalis na kayo.” Malamig na turan niya. Imbes na sumunod sila ay tumawa lang ang mga ito lalo na si Eddie. “Why should I follow you? Sino ka ba sa inaakala mo? Isang hamak na sampid ka

Nang dumating ang order namin ay napangiti ako. I'm craving for chocolate cake actually. I think darating na ang monthly period ko thats why I'm always craving for sweets and of course stress eating ako. Doon ko natutuon ang atensyon ngayon dahil sa mga nang-yayari. Pasalamat na lang ako hindi ako tumataba kahit anong kain ko. Inurong ko ang fries na inorder ko para hati kami ni Jace. Nang mag-angat ako ng tingin sa kanya ay nakatitig pala siya sa akin. Napatigil tuloy ako. Kanina pa ba niya ako pinag-mamasdan? “Why are you looking at me? may dumi ba ako sa mukha?” Tanong ko dahil grabe talaga ang titig niya sa akin. Napakapa tuloy ako sa aking mukha. Ilang segundo lang ay umiling siya. May maliit na ngiti rin sa kanyang labi. “Wala. Napapansin ko lang ang hilig mo sa matatamis ngayon nag-daang araw. Hindi ba sasakit ang ngipen mo niyan?” Ako naman ang ngumiti. “Ginawa mo naman akong bata. Hindi ah, Cravings lang 'to. Saka alam mo na stress eating.” Sagot ko.

Alas nueve ng gabi ng maka-uwi kami ni Jace sa Mansion. Ilang oras din kaming nag-stay sa resto na kinainan namin. Sobrang ganda doon, kitang kita ang city lights. Ang sarap pa ng hangin. Ang dami naming na-order na pag-kain at naubos namin lahat habang nag-uusap kaming dalawa. Nakakatuwa nga na hindi tipid magsalita si Jace kanina. Tapos dumaldal pa siya laging nakikinig sa mga kinukwento ko. Sa totoo lang ibang-iba si Jace kanina, sinasabayan niya ako sa mga ginagawa at kinukwento ko. Tapos nag picture picture din kami gamit phone niya at phone ko. Sa sandaling oras na nakasama ko siya nawala sa isip ko ang problemang dinadala ko, nakalimot ako saglit kahit papaano at na-enjoy ang pag-gagala namin ni Jace. Naabutan namin sila Dad sa living room kanina habang nanonood sila ng movie. Nang makita nila akong maaliwalas ang mukha ay masayang masaya sila. Sobra ang pasasalamat nila kay Jace dahil sa ginawang effort ngayong araw. Kahit papaano daw ay nakapag-enjoy ako at nakalim

Monday “Omg! omg! talaga? Pupunta tayo sa Resort nila Raffy?” Excited na tanong ni Chantal. “Oo nga, tumawag siya sakin kanina. Nabalitaan niya daw ang mga nangyari sakin. hindi na kasi kami nag kita ulit dahil bigla siyang bumalik agad sa SG. Eh, next friday daw babalik siya. Nag-yayaya pumunta sa resort nila para daw makapag-relax naman ako.” Nakapangalumbaba kong sambit. Nandito kami ngayon sa Cafeteria at kakatapos lang kumain ng Lunch. Kasama namin si Jace na tahimik lang habang nag-babasa ng libro. Dahil madalang lang naman siya magsalita kapag kasama ko sila Chantal ay inuubos na lang niya ang oras sa pagbabasa. Samantalang ako Inaantok dahil ang aga ko nagising kanina. Letse kaseng Raffy ’yun, tatawag na nga lang sakin madaling araw pa! Tumawag ba naman sa akin ng 4am, kasarapan ng tulog ko. Tinawagan lang naman niya ako para kamustahin. Nag-aalala siya sakin, late na niya nalaman ang mga kaganapan na nang-yari sakin nitong mga nakaraang araw. Madalang kase