Nag-concentrate ako sa pagluluto ng adobo at sinigang habang may ngiti sa mga labi. Si Manang naman ay lumabas dahil may gagawin pa raw siya kaya tumawag ako ng isang katulong para may tumulong sa akin. Tinitimpla ko palang ang sinigang na baboy bigla kong namataan si Jeck na naglalakad papasok dito kaya kaagad akong nataranta. Tiningnan ko siya sandali at nakita kong tamad siyang umupo sa high stool at pumangalumbaba sa island counter. Mabilis na nagtama ang mga mata namin.  "Sandali na lang," mahinang sabi ko saka mabilis ulit na bumaling sa niluluto. I could feel his stares and that made me tremble while cooking his food. "I'll wait," mahinang sabi niya kaya marahan akong tumango saka bahagyang tumalikod para huminga ng malalim. 

 "Eya," tawag niya nang akmang maglalakad sana ako papapunta sa kwarto ko kaya lumuluha ko siyang tiningnan. Namumula ang mga mata niya at parang gulong-gulo kaya marahan ko siyang inilingan. Hindi ko alam kung dahil ba sa epekto ng alak na ininom ko ang tapang na ngayo'y pinapakita ko. Basta ang alam ko gusto ko lang ipagtanggol ang sarili ko sa mga paratang niyang walang katotohanan. I am not a wh*re and I know that in myself. He's the only guy that I ever loved. "Jeck, let us—" "I'm sorry," hindi ko inaasahang sabi niya kaya napaawang ang labi ko at biglang natigilan. Mabilis niyang kinain ang distansya namin kaya kaagad akong nadikit sa katawan niya. I inhaled his mixed scent lightly before looking at his eyes that's been telling me something that I can't understand. Mabilis na napaawang ang labi niya na parang may gustong sabihin ulit pero nang bumaba ang

 Kinabukasan tinanghali ako ng gising dahil hindi ako nakatulog kagabi dahil sa pag-iisip ng kung ano-ano. Kaya nang pumasok ako sa kwarto ni Jeck para sana mag-prepare ng susuotin niya wala na siya doon kaya matamlay na lang ako na bumaba. "Manang, umalis na ba si Jeck?" inaantok na tanong ko nang makita si Manang sa living room. "Oo, hindi nga nag-almusal," sabi niya saka isang sulyap lang ang binigay sa akin kaya napa simangot ako at mabilis na pumasok sa kusina para uminom ng tubig. Nang mapatingin ako aa breakfast table nakita kong may mga pagkain na doon kaya nagpasya na lang ako na kumain. Matapos kong kumain nag-ayos ako ng walk in closet ko. Nagpunas ako ng mga collections kong heels, bags saka jewelry. Inabot ako ng ilang oras sa pag-aayos pero laking pasasalamat ko dahil nang bumaba ako nakapag handa na si Manang ng lunch kaya kumain na lang ako bago nagkulong sa kwarto ulit. 

 Another week has passed. Hindi pa rin umuuwi si Jeck. Hindi na talaga siya umuwi kahit para kumuha na lang ng gamit. At araw-araw na sinasaksak ng patalim ang puso ko dahil doon. I was too emotional unstable. Umiiyak ako kahit nakatunganga lang ako. Natatakot ako dahil baka mapunta ito sa depression. But I can't do anything. My heart is still in pain because of Jeck. Nahihilo ako pero pinilit ko pa rin na bumangon para dumiretso sa banyo. Joy called me last night that we'll go out today. Hindi na rin ako nakatanggi kasi kailangan ko ring libangin ang sarili ko para kahit paano makalimot ako sa sakit. And I appreciate her efforts to make me feel better. Matapos kong mag-ayos ay mabilis akong bumaba. Naabutan ko si Manang sa living room kaya kaagad akong ngumiti

 Nang makuha ko ang first aid kit sa banyo niya kaagad akong lumabas. Natigilan ako ng makita ko siyang nakaupo sa kama niya habang wala ng damit sa pang itaas. Natulala ako sa itsura niya dahil doon. My face heated when I noticed his hard muscles and perfect cuts. Nang bigla siyang napatingin sa akin doon lang ako natauhan.  Nag salubong ang kilay niya ng kaunti kaya naiilang akong humakbang papalapit doon. Nang umupo ako sa kama sa tabi niya doon siya bahagyang humarap sa akin. I could smell his natural scent that made me tremble.  Nanginginig akong kumuha ng cotton saka gamot. Nang maayos ko iyong nakuha kaagad akong napatingin sa mga pasa niya. Bahagyang napaawang ang labi ko dahil sa guilt at awa. He got all of these because of me.&