Buong biyahe ay hirap na hirap akong huminga dahil sa kaba. Sasaktan na naman ba niya ako? Tahimik lang din siya at madilim ang mukhang nakatitig sa daan. Kahit nga mismong ang windshield ay tinataliman niya ng tingin. Napalunok ako at ibinaling ang mukha sa labas.Narating namin ang bahay niya na halos hindi humupa ang pagdagundong ng dibdib ko at ang pangangatog ng mga tuhod ko. Para akong maiihi na ewan.Nang iparada niya ang sasakyan ay agad siyang bumaba at dumiretso na sa loob ng bahay. Ni hindi man lang ako nilingon o hinintay makababa. Unti-unti akong lumabas ng sasakyan at sumunod na rin sa kaniya. Binilisan ko ang paglakad dahil baka lalo pa itong magalit kung sakaling babagal-bagal ako.Nang marating namin ang pinto ng kuwarto ko ay hinila niya ako papasok sa kuwarto niya.“L-Lance… p-please d-don’t hurt m-me…” halos magmakaawa na ako dahil sa matinding takot. Pabalya niyang isinara at ni-lock ang pintuan saka ako isinandal sa pader. Tuloy-tuloy nang bumuhos ang mga luha ko

“Wala naman akong ginawang masama,” ewan ko kung bakit biglang nanubig ang mga mata ko. Bigla ko lang naisip na sinaktan niya ako kahit wala naman akong ginagawang masama. At iyon ay dahil lang daw sa selos niya. Ni wala nga siyang karapatang magselos dahil hindi ko naman siya boyfriend. Tumiim ang bagang niya at walang pagpipigil na sinakop ang mga labi ko. Unti-unti niya akong inihiga habang palalim nang palalim ang mga halik niya. Ang dalawang kamay niya ay nasa magkabilang gilid ng ulo ko. Maya-maya lang ay naramdaman ko ang pagpupumilit ng dila niyang makapasok sa bibig ko. Hindi gaya ng dati, masuyo at walang dahas ang bawat galaw niya ngayon. Puno ng pag-iingat at pagkabanayad. Kaya kahit ayaw ko sanang tumugon ay nadadala ako sa marahang paghagod ng mga labi niya sa aking mga labi.Nang mag-umpisang gumapang ang kamay niya sa mga dibdib ko ay bumigat ang paghinga ko. Pinakawalan niya lang ang mga labi ko nang maubusan na ako ng hangin. Bumaba ang mainit niyang halik sa panga ko

“At least you can still remember me. Sabagay hindi naman iyon ang mahalaga. So, where is Lance? Bakit iniwan ka niya ritong mag-isa? Oh, let me guess, he just brought you here to shoo away other women, right?” nang-uuyam na tanong niya sa akin. Bahagya kong sinulyapan ang kabuuan niya. Red Spaghetti strap dress and suot niya. Hapit na hapit sa katawan niya kaya lutang ang maganda niyang balakang at maliit na baywang. Sexy, hot at maganda naman itong Angeli pero bakit kaya parang malungkot ang buhay niya? Sa dinami-rami ba naman kasi nang makikita at makakausap ay ito pang babaeng ito ang natiyempuhan ko. Malas! Bumuntong-hininga ako at matamis na ngumiti sa kaniya. Tumaas ang kilay nito. Nagulat siguro dahil kahit iniinsulto na niya ako ay wala akong balak na patulan siya.“Una sa lahat, tama ka, dinala ako ni Lance dito bilang isang pusang pambugaw sa mga daga. Ewan ko lang kung kabilang ka roon. At nagpaalam lang saglit si Lance dahil may kailangang kausaping tao tungkol sa negosyo.

Wala sa sariling napatitig ako sa mga mata niya. Nakangiti siya sa akin pero hindi naman siya mukhang nagbibiro. Ano ulit iyong sinabi niya? Gusto niya akong maging totoong girlfriend?“Pinaglalaruan mo ba ako?” hindi ko maiwasang matanong. Hindi ko rin napigilan ang paggapang ng inis kasabay ng pagkalito. Napaunat siya sa pagkakaupo at binitiwan ang hawak na kutsara at tinidor. Nanatili siyang nakatitig sa akin na tila tinitimbang ang nararamdaman ko ngayon. Sa huli ay ako rin ang sumuko at nag-iwas ng tingin.“Gusto mo bang maging girlfriend ko?” bahagyang sumeryoso ang mukha niya nang itanong iyon. “At isa pa, hindi kita pinaglalaruan. Tinatanong kita,” dagdag pa niya. Bumalik ang tingin ko sa kaniya at ilang beses kumurap. Napalunok pa ako nang bahagyang kumunot ang noo niya. Bumuntong-hininga ako at napailing na lang.“Ayaw mo? Tumatanggi ka sa akin?” bigla akong kinabahan dahil wala na ang ngiti sa mga labi niya. Sa pagkakataong ito ay seryosong-seryoso na ang mukha niya. Wala sa

“Ang tunay po na Mama niya, nasaan po siya? Patay na rin po ba?” sa wakas ay naitanong ko pagkatapos ng mahabang katahimikan. Umiling ito kaya bahagya akong nagulat. “Gustuhin ko mang ipagtapat sa iyo ang lahat, wala pa rin akong karapatan. Dapat ay sa kaniya mo iyon malaman. May isang pakiusap lang ako, Farah…” sumisinghot na saad nito. Pinunasan niya ang kaniyang mga luha at tumingin sa mga mata ko. “Ano po iyon, Tita?” tanong ko. Ako man ay nagpahid ng mga luha gamit ang panyong dala ko. “Kahit alam mo na ang nangyari tungkol sa Papa niya, please lang huwag kang magpapakita ng lungkot o pagkaawa sa kaniya. Ayaw na ayaw niyang nagmumukha siyang kawawa sa mga mata ng ibang tao, lalo na sa mga taong nagpapahalaga sa kaniya. Sikapin mong umakto na parang wala kang alam,” pakiusap nito. Agad ko namang naunawaan ang nais niyang iparating kaya agad akong tumango. Ngumiti naman siya sa akin. Magsasalita pa sana ako kaya lang ay naunahan ako. “Ma, pinapaiyak mo ang girlfriend ko? Inaalok