Lahat ng Kabanata ng Into His Fake Embrace: Kabanata 11 - Kabanata 20

Sa isang mamahaling restaurant sila  kumain. Halatang pangmayaman ang lugar na ‘yon dahil sa mga kumikinang na mga gintong desinyo sa loob tulad ng flower vase, mga lampshade, ‘yung kulay ng sahig, ‘yung upuan at mesa. Lahat ng gamit na makikita roon ay may parte kung saan may kumikinang na ginto. In short, para sa mga mayayaman at malalaking tao ang ambiance ng lugar. Pati ‘yung mga tao na kumakain roon, halatang ipinanganak na may gintong kutsara sa mga bibig. Amoy “expensive” rin ang paligid. Kung sabagay nga naman, lugar ‘to para sa mga milyonaryo o bilyonaryo na mga tao. Except sa kanya at sa mga kaibigan niya, nakapunta sila rito dahil libre. Mahirap lang sila. Nakakatawang isipin na ang kagaya nilang average lang ang estado sa buhay ay nakapunta sa ganitong lugar. Pinaghila siya n

THREE WEEKS LATER…. She and Kiel are currently riding a speed boat. Nakaangkas siya sa binata habang malakas na minamaneho nito ang speed boat. Medyo lumalayo na sila sa resort. “WOHOO!!” Sabay nilang sigaw nang tamaan nila ang sinasalubong nilang alon. Itinaas niya ang mga kamay sa ere. Nililipad na ng hangin ang kanyang buhok. Basang-basa na rin sila dahil mahigit limang minuto na silang nakikipaglaro sa mga alon. “I AM FREE!!” Malakas niyang sigaw sabay tayo. “GET READY!” Sigaw ni Kiel. Handa na itong salubungin ulit ang malaking alon na papunta sa deriksyon nila. Mabilis naman siyang bumalik sa pagkakaupo sabay mahigpit na yumakap s

They were currently preparing para sa unang flight nila ngayong araw. Kasalukuyan niyang nilalagyan ng brown matte lipstick ang kanyang labi. Pagkatapos ay kaagad niya iyong inilagay sa maliit na bulsa ng kanyang bagahe. Tiningnan niya ang kabuuan ng kanyang sarili sa malaking salamin na nasa kanilang harapan. Halos lahat ng mga kasamahan niya ay kagaya niya ring nag-aayos ng sarili. Nakasuot siya ng isang skirt na kulay itim. Above the knees ang taas niyon. Itim rin ang kulay ng suot niyang blazers. Inayos niya ang pagkaka-ribbon ng kulay white niyang scarf sa kanyang leeg. Lalo siyang tumangkad sa suot niyang 4-inch black heels. Medyo na miss niyang suoti

                                                                   WARNING!                                                                          R-18It’s already midninght. Halos wala ng ingay ang maririnig sa labas. Nararamdaman niya ang malamig na hanging pumapasok sa loob ng apartment niya.She’s half awake.Bigla niyang naramdaman na tila may mga daliring gumagapang mula sa kanyang tiyan patungo sa kanyang dibdib sa ilalim ng kanyang damit.Kumilos ang kanyang katawan. Patihaya siyang humiga. Pero nanatili ang mga daliri sa kanyang dibdib.Ilang sandali pa’y muli na n

Naglalakad siya sa isang masikip na daan. Ang dilim ng paligid niya. Mayroong isang light bulb na nasa dulo ng pasilyo ang kanyang nakita.Hindi niya alam kung nasaan siya.Dahan-dahan siyang naglalakad palapit sa ilaw na ‘yon.Nang kaonti na lang ang distansiya niya mula rito, bigla siyang nakarinig ng malakas na sigaw dahilan para mapatigil siya sa paghakbang. Bigla siyang nakaramdam ng takot.Boses lalake ang sumisigaw. Sigaw sa sobrang sakit.Ang lalong nagpa-agaw sa atensyon na ay ang pagiging pamilyar ng boses na ‘yon.Parang kilalang-kilala niya kung sino ang may ari ng boses na ‘yon, hindi niya lang maalala kung sino.Nanggagaling ang sigaw sa dulo ng pasilyo kung saan mayroon ilaw.Nagtatakang dahan-dahan ulit siyang humakbang palapit roon.Muli na naman niyang narinig ang sigaw. Patuloy lang siya sa paglalakad. Habang papalapit siya, palakas rin ng palakas ang sigaw.Hanggang sa tuluyan