All Chapters of Into His Fake Embrace: Chapter 21 - Chapter 30

She opened her eyes.Ipinalibot niya ang kanyang tingin sa kanyang paligid.She's in a blue colored room. Mabilis niyang naalala na binuhat siya ng binata kaninang madaling araw sa kwarto nito nang matapos sila sa kanilang ginagawa.Napahawak siya sa kulay abong kumot na nakabalot sa kanyang katawan. She can feel that she's totally naked underneath it.Napabaling siya sa kanyang katabi.Bumungad sa kanya ang payapang mukha ng binata habang mahimbing na natutulog. Naririnig niya ang mahihina nitong mga hilik.Tumagilid siya ng higa paharap rito. A small smirk formed on her lips. Her mind created a dirty idea.She and Kiel are sharing one blanket.Dahan-dahan siyang kumilos. Kinubabawan niya ang binata. Itinukod niya pareho ang kanyang mga binti sa magkabilang gilid ng beywang nito.Itinukod niya rin pareho ang kanyang mga braso sa unan ng binata.Gagawin niya rito ang ginawa nito sa kanya no'ng isang gabi habang tu

WARNING R-18 Halos apat na oras na silang nag-iinuman. Lasing na ang dalawa niyang kaibigan. Wala na sa mga sariling sumasayaw ang mga ito sa gitna ng dance floor habang napapalubutan ng iba pang mga lasing. Natatawa siya habang pinapanood ang mga kaibigan na parang mga siraulong sumasayaw. Tahimik lang na nakaakbay sa kanya si Kiel habang umiinom ng beer nito. Kanina pa umiikot ang paningin niya. Kanina pa siya lasing pero patuloy pa rin siyang umiinom ng tequila. Ika-limang bote na nila iyon. Mariin niyang naipikit ang kanyang mga mata. Naisubsob niya ang kanyang mukha sa kanilang mesa. Hindi na niya kaya. Parang tinakasan na siya ng lakas. Halos hindi na niya kontrolado ang g

Patahiya siyang nakahiga sa kanyang kama. Hindi na niya alam kung ilang oras na ang lumipas simula nang matapos ang nangyaring insedente kanina. Kanina, habang hinahatid sila ng binata sa kanyang apartment, hindi man lang ito umimik. At nang nakababa na sila sa kotse nito, inabot lang sa kanila nito ang mga shopping bags nila paggkatapos ay umalis na. Wala itong sinabi o reaksiyon man lang dahil sa nangyari kanina. Seryoso at kalmado lang ito kanina. Hindi na rin siya nag-abalang tanungin pa ito o kausapin man lang ito. Nanatili muna ng halos isang oras sa apartment niya ang kanyang dalawang kaibigan. Nag-aalala ang mga ito para sa kanya. Wala na ring sinab

2:30 pa lang ng hapon, nagpaalam na siya sa kanyang ina at mga kapatid na kailangan na niyang umuwi. Hinatid pa siya ng mga ito sa terminal. “Mag-iingat ka doon, ‘nak ha?!” Malungkot na ani ng kanyang ina. “Opo naman, ‘nay. ‘Wag po kayong mag-aalala. Babalik pa rin naman po ako dito. Dadalasan ko na rin po ang pagtawag sa inyo”. Anya ng nakangiti. “Sige na po, mauuna na po ‘ko”. Sabay-sabay at mahigpit siyang niyakap ng tatlo. Nang bitawan na siya ng mga ito, kaagad siyang lumapit sa van na naghihintay. Kumaway muna siya sa mga ito. Kumawa

  She slowly opened her eyes. Masakit ang mga mata niya at ramdam niyang namamaga iyon. Bumungad sa kanya ang isang old rose colored ceiling. The surrounding is so silent that she could barely hear the sound of her breathing. Pinilit niyang itinayo ang sarili. Bahagyang sumasakit ang ulo niya. Isinandal niya ang kanyang katawan. Pagkatapos ay ipinalibot ang tingin sa kanyang paligid. Nasa silid niya siya. Naibaba niya ang tingin sa kanyang kasuotan. Isang pares ng mint green pajama ang suot niya. Nagtataka siya. Pinilit niya ang sariling alalahanin ang mga nangyari bago siya napunta sa ganoong posisyon. Hanggang sa unti-unting pumasok sa isip niya ang lahat ng nangyari. Ang mga sinabi ng kuya niya. A