EVERYTHING is so perfect para sa kay Shy in that very moment. Sobrang saya niya na wala na siyang mapagsidlan nito. At that moment kahit papano kahat ng mga inhibitions niya ay binitawan niya ng buong-buo para sa taong mahalaga at mahal niya. Magkatabi pa rin sila ni Daniel habang ang lahat ang nagka kasiyahan. Ang ibang bisita ay nagsasayawan. Isa-isa rinn silang nilapitan ng mga taong naging bisita nila ng gabing iyon to congratulate both of them at ang baby boy nila. Nauna ng tumayo si Madam, Chairman para halikan ang apo niyang si Daniel at yakapin. “I am so proud of you Hijo! I am so happy for the man that you have become, I love you and congratulations!” “Thank you Grandma and I love you too.” turan ni Daniel. Mahigpit na yakap rin ang ginanti ni Daniel sa Grandma niya. He is so happy na napapasaya niya ang kanyang Grandma aside sa kay Shy. He is happy that he did the right thing at nakinig siya sa kanyang puso. Bumaling naman si Mada,m Chairman sa kay Shy upang e-congra

AFTER 6 YEARS“LOLA NANAY!” Masayang sigaw ng isang batang lalaki pagkababa nito sa kanyang school bus sa kanyang Lola na kanina pa nag-aabang sa pagdating niya. Kumakaway pa ito habang tumatakbong papalapit sa kanyang Lola. Ganito palagi ang eksena tuwing pagsapit ng hapon. Maghihintay ang Lola niya at sasalubungin siya nito ng yakap at halik. “ Na mi-miss talaga kita, halos araw-araw!” Malambing na turan ng Lola nito sa apo niya. Humagikhik naman ang batang lalaki lalong-lalo na ng kiniliti siya ng Lola niya. “Miss din po kita palagi Lola Nanay! Kayo po ni Momma!” “Awww ang sweet talaga ng apo ko! Payakap nga!” niyakap ng Lola ang apo niya pagkatapos kinuha niya ang lunch box nitong hawak, “ ako na ang magdadala ng lunch box mo, apo.” “Opo Lola Nanay!” Magkahawak kamay ang mag lola na pumasok sa loob ng bahay nila. Pagpasok pa lang ay dumiretso agad ang Lola sa kusina upang ihanda ang mga pagkain na dadalhin nila ng apo niya. May bibisitahin sila. “Sige na apo,pumasok ka na

NATAPOS ang dinner nila ng maraming kwentuhan at masayang nagtatawanan. Si Clarence naman sobrang excited kaagad na buksan ang mga pasalubong na dala ng Papa Marcus niya. He was so happy habang isa-isang binubuksan ang paper bags na bigay sa kanya. Inabutan rin ni Marcus ang mga katulong nila sa unit at nurse na nagbabantay kay Shy at ganun rin ang Nanay Mara niya. “Salamat Marcus pero hindi ka na dapat pa nag-abala, sobrang enough na ang mga tulong na binigay mo sa amin sa amin lalong-lalo na sa kay Shy at Clarence.” Turan ni Mara sa kay Marcus ng nagtungo sila sa terrace ng unit habang nakatingin sa umiilaw na syudad. Napsandal si Marcus sa railings habang may hawak na baso ng wine. Nakatingin ang direksyon nya sa kay Clarence sa loob ng living room na naglalaro ng isa sa mga laruan na binili niya, isang spiderman. “It’s okay Nay Mara isa pa laking pasasalamat ko na ako iyong nilapitan mo ng panahon na naaksidente si Shy, sobra po akong nagpasasalamat sa inyo. “ Ngumiti naman si

NABULABOG ang buong unit when Marcus started to call Shy’s name all over again, he also called the nurse para tawagan ang doctor ni Shy to check her up, kahit si Nanay Mara nito ay nagising rin sa commotion sa labas ng kwarto nila ni Clarence kaya lumabas rin siya para matingnan kung ano ang nangyayari. After a while ay hindi rin nagtagal ay dumating din ang doctor ni Shy. Agad niyang tiningnan si Shy, all vital signs were check as well. “Miss Shy, if you can hear me can you close your eyes?” The doctor asks to confirm if there’s nothing wrong sa pandinig nito and since Shy responded it means she’s okay. Nanay Mara naman is silently praying and giving thanks to the Lord na kahit papaano magandang progress ang pag gising ni Shy after 5 years. Naiiyak rin siya na pilit niya pinipigilan. Si Marcus naman ay nakapamulsa at panay ang buntong hininga sa tabi ni Nanay Mara sa isang sulok. Nang matapos ang doctor ay kinausap niya si Marcus sa kung ano ang condition ni Shy at ang mga baga

NAKUMPIRMA nila na tanging naalala ni Shy ang mga panahon na sana magkikita sa sila sa hotel. Halos nagulat nga si Nanay Mara sa narinig kasi hindi niya ata inaasahan na kayang mag plano ni Shy ng ganun. He even remembered that day too. Hindi niya inaasahan na may mga ganoong iniisip si Shy bago siya umalis na surpresa pero iyon nga sa kasamaang palad hindi niya maintindihan bakit hindi nakasipot si Shy sa room number na nai-book nito at malinaw naman na sinabi ni Joanna but thinking Joanna makes him mad instantly. He just remembered what it did and he was so angry about it but that’s another story to tell for now. Naisip ni Marcus na mas pagtuunan ng pansin si Shy. It might selfish to think pero may isang bagay siya na iniisip, na sana hindi na bumalik ng tuluyan ang alaala ni Shy. He wanted to have a fresh start with Shy and Clarence, he was thinking it ever since na nagbigay siya ng tulong sa kay Nanay Mara . He was actually thinking to talk about it sa kay Nanay Mara, isa pa n