Todos os capítulos de La Tigra: Capítulo 1 - Capítulo 10

"Hi, may I speak to Matteo?" I asked the woman in front of the information desk while placing my Gucci sunglasses inside my Hermes bag. I just arrived from Italy and went straight here to Vitale Resort, not because I want to but because I need it too. I felt tired and starving but I don't have cash with me, also no place to go. The receptionist sarcastically smiled at me before she called someone. "Ma'am someone asking for Mr. Vitale, should I let her in?" she asked. She stared at me from head to toe then talk to the other line again. "Hindi po ako sigurado Ma'am, pero mukhang mamahalin ang isang 'to... Alam n'yo na, magpapakamot!" I rolled my eyes as I heard what she said. Akala niya yata ay hindi ko naiintindihan ang mga pinagsasabi niya?! Masyado siyang halata para pagtsismisan ako! Like hello, mukha ba akong babaeng magpapakamatay makita lang si Matteo? Pwes

 "Excuse me?" I look at him from the head down to his bulge. "Are you kidding me?" I asked. Nakakababae 'to ah! Gusto niya yatang sampal sampalin ko siya ng pagmamahal, bago sipain ng pagiging honest at loyal?! Fuck! Lasing na nga yata ako!   "Baka hinahanap ka na ng magulang mo... Are you lost?" I rolled my eyes and start counting sheep. I felt annoyed already, do I look like a kid?! Bwisit! Ang gwapo nga, kaya lang pasmado naman ang bibig!   "I was not a minor and my Dad's not around, encase you wanted to know. Gosh! Why should I explaining myself to you anyway?!" I was about to turn around but he holds my wrist causing me to stop. "What's your problem ba?! Crush mo ako 'no?!" asar kong tanong sa kaniya, nakakaramdam na ng hilo at irita.   

 My head was spinning when I feel the sun that rays through my still closed eyes. I was half-awake, but I can't stand up because of the heavy something that I felt on my leg.   Tumagilid ako at bahagyang iminulat ang mga mata. Nasapo ko rin ang ulo kong hanggang ngayon ay sobrang sakit pa rin. Ngunit ganoon na lang ang gulat ko ng magisnan ko ang lalaking nahihimbing sa tabi ko. I close my eyes again and am about to sleep... Ngunit ng rumihistro sa isip ko na may katabi akong lalaki ay kaagad akong napabalikwas.     "What the hell! Where am I?!" Napatili at kumurap kurap upang kumpermahin kung panaginip lang ba ito o totoo. Ngunit ng maramdaman ko ang sampal na iginawad ko sa sarili kong pisngi, doon ko lang napagtanto na hindi ito panaginip lang. "Gosh! Bakit may lalak

"Where have you been?" Malakas na bungad sa akin ng pinakamamahal kong ama. Nagdahan dahan pa akong lumakad paakyat sa silid ko, ngunit ngayo'y heto... Pinakamapait pa sa mapait na kape ang mukha niyang bumungad sa akin sa mismong pinto ng silid ko. Hawak ang sandalyas ko sa magkabilang kamay at nakatingkayad pa'y napangiwi na lang ako. "And here I am, expecting you to go home exactly eleven because that's what you said Laira!" giit niya pa na talaga nga namang ikinairap ko na lang."Dad, alam mo naman ang mga Pilipino... Always expect the unexpected. And I'm here naman na, walang labis at lalong hindi kulang," pilyang sagot ko habang nakangiti ng bonggang bongga. But to be honest, nanginginig na ang panga ko sa kaplastikan ng ngiti ko. "And because of that, I sell some of your design

"What are you doing here?" Nagtatakang tanong ko habang sumusulyap-sulyap sa loob ng room niya."Hindi ba dapat ako ang magtanong niyan sa'yo?" He said hiding his smile. Ayan na naman ang pangiti-ngiti niya! Kapag ako talaga hindi nakapag pigil, sa kaniya ko na lang isusuko ang bandila ng Pilipinas na hinaluan ng Italy!"I... I was, well... I-I t-think you're in a wrong room?" patanong kong sagot, unti-unti ng kinakabahan sa klase ng titig na iginagawad niya sa akin. Bakit ba pakiramdam ko'y may delubyong magaganap dahil sa uri ng pagtitig niya?"Really? Baka naman ikaw ang mali ng kuwartong pinasukan? Imagine my shock when I open the door then I saw you. But what surprised me more, is when you kiss me," he told me then smirk. "It's not every day someone will kiss me after I open the door," giit niya pa.