Shanaia AsherDalawang linggo akong hindi nagpakita kay Kailey. Nakikibalita na lamang ako sa mga kaibigan ko na siyang araw araw na kasama niya sa hospital bago siya tuloyang nakalabas.Inabala ko ang sarili ko school at sa paminsan minsang pagbisita ko sa coffee shop naming magkakaibigan.I was busy helping our pastry chef nang magdatingan ang mga kaibigan ko kasama ang babaeng dalawang linggo kong pinanabikang makita.My heart skip a beat when suddenly our eyes met. Nahigit ko ang hininga ko nang tumigil ito sa may pintuan ng kitchen at pansumandali akong pinanuod dahilan upang mahuli ko itong tinititigan ako.Nag iwas ako ng tingin nang makita kong tila nabigla siya sa presensya ko. Puno ng kuryusidad at pagtataka ang kanyang mga mata. Ang dating ningning sa kanyang mga mata sa tuwing napapadako ang paningin sa akin ay tuloyan na ngang nawala. Naglaho kasama ang kanyang ala ala sa matatamis naming pagsasama. Nanubig ang mga mata ko nang tuloyan na siyang pumasok sa opisina naming a

Kailey "Labs" When i heard that word from Shanaia i won't deny that something within me felt different. Pakiramdam ko pamilyar sa akin ang salitang iyon but no matter how i tried to remember it i just couldn't. May nagtutulak sa akin na sundan siya kanina but my cousin Honey was here and i just can't leave her here behind. Tila tumalon ang puso ko at may parte sa pagkatao ko ang tila nagdiwang nang may rumehistrong emosyon sa kanyang mga mata the moment she saw Honey walked towards me and how she approaches me. I knew she was jealoused and damn my heart jumped because of it. I am still confused with how my heart reacts whenever she was around. I don't still get it why my heart always beats speed up everytime i am seeing her. Everytime she was near me. Pakiramdam ko nagwawala palagi ang puso ko sa tuwing nakikita ko siya kaya naman lahat ng pag iwas ay ginagawa ko na. But i must admit my heart aches everytime i was seeing her hurting because of me. Tila pinipiga ang puso ko. That

KAILEY BALTI was about to start the engine of my car when i suddenly heared voices, shouting and screaming from the other side of the road. Kasunod noon ang malakas na tunog ng rumaragasang malaking sasakyan at ang langitngit ng biglaan nitong pagpreno. I seem to be stiffened when i saw Shanaia standing still as the speeding 10 wheeler truck approaching her. Nanlamig ako at nanlaki ang mga mata. She seem shocked and that was the reason maybe why she can not even move her feet na tila hinihintay na lamang ang paparating na sasakyan. Pabalya kong binuksan ang kotse ko. Tumakbo ako sa kinaroroonan niya at mabilis pa sa kidlat ko siyang hinatak sa gilid kung saan naghihintay ang sasakyan ko. Mabuti na lamang at hindi siya sa mismong gitna ng kalsada dahil kung nagkataon i won't be able to save her..I might lose her for sure. Sa bilis ng pangyayari at sa lakas ng paghatak ko ay bumagsak kami sa matigas na semento. Nakaibabaw siya sa akin at nakapikit. Tila wala pa siya sa huwisyo.

KAILEY"baby please wake up?" I groaned. My pregnant wife was waking me up. I slightly openend my eyes and to my surprise madilim pa sa labas. I can see it on the balcony. Gumalaw ako at tumalikod. I am so fucking tired from work and i just wanna sleep peacefully pero itong asawa ko madaling araw palang ginigising na naman ako.Yes i know she's pregnant at kailangan niya ng alalay ko sa tuwing iihi at babangon siya dahil malaki na ang tiyan niya. But today i was too fucking tired dahil sa dami ng trabahong ginawa ko. Isama mo pa ang school na ako narin ang humahawak."baby naman ehhh, please wake up" this time niyugyog niya na ako ng mas malakas. Napabalikwas na ako ng bangon at nairitang hinarap siya. Napahilamos ako sa mukha ko. Pakiramdam ko nanlalata ako. Hindi pa ako nakakabawi sa araw araw kong puyat dahil sa kanya. damn it.. Ang hirap pala ng may asawang buntis lalo at kabuwanan na at hirap ng bumangon.Kailangan siyang alalayan sa tuwing babangon at pupunta ng banyo. I am not co