20 of May (Fiesta) “Let’s go and watch, Ary! May kilala ako sa maglalaro sa plaza ngayon.” Sabi ni Ivory dahil may maglalaro ng basketball mamaya sa plaza at nakita nila ang poster ng mga players. Kumunot naman ang noo ni Ary at nagtatakang binalingan nang tingin si Ivory. “Sino naman itong tinutukoy mo, ma’am Ivory?” Inalala ni Ivory ang mukha ni Masson at nawala ang ngiti sa labi niya nang maalala na hindi pala niya alam ang pangalan no’ng lalaking nakausap niya no’ng nakaraan. “Hindi ko alam e,” ani ni Ivory kaya mahinang natawa si Ary. Tumuloy na si Ivory at Ary sa plaza, particular sa loob ng court at naupo sa pinaka itaas lalo’t wala pa namang masiyadong tao sa loob. Habang hinihintay nila na magsimula ang game ay dumating si Oliver na nagmamasid kay Ivory sa malayo. “Kuya, anong ginagawa mo dito?” tanong ni Cedric na 12 years old na. Hindi sumagot si Oliver dahil hindi niya narinig ang tanong ng kapatid lalo’t occupied ang isipan niya sa kapatid niyang nasa mga tao ang tin

“Do you know her?” tanong ni Maddox sa isang bar kasama ni Masson. Bar na pagmamay-ari ni Sadik. Uminom si Masson ng alak at umiling, but his mind wanders—where had he seen that face. Uminom ulit siya ng isang shot ng alak and a memory of him in his teens flashed with someone na napabalik tingin sa kaniya sa dalaga. “No way…” Hindi makapaniwalang ani ni Masson habang nakatitig sa mukha ng dalaga na nakangiti at nakapikit habang sumayaw. He is debating to himself dahil hindi niya matanggap na ang babaeng sumasayaw sa gitna ay ang batang babae na nakilala niya sa Villanueva way back years ago. Masson can’t believe that the little girl who was innocent and sweet that he met back then is now a woman who can make someone’s head turned. “She’s…. She changed…” bulong ni Masson sa kaniyang sarili habang nakatitig kay Ivory na sumasayaw sa dance floor na para bang kaniya ang dance floor, kung saan ay nangibabaw ang lahat sa kaniya. Sa ganda, at appeal nitong nagpapahinto sa iba. “Nakita mo

Pag-uwi ni Masson ay agad nitong tinawagan si Sadik para hingin ang number ni Ivory. Kakapasok pa nga lang niya sa loob ng condo niya ay excited na siya kunin ang number ni Ivory. "Akin na ang number ni Ms. Vitaliano." Aniya nang sagutin ni Sadik ang tawag. Hindi man lang niya pinag hello ang kaibigan. “Ah.. Oh…” Tumawa si Sadik sa sinabi agad ni Masson. “Hello Masson.. Hindi uso ang hello sa ‘yo?” sarkastikong ani ni Sadik. “I don’t have time for that.” Masungit na sabi ni Masson dito. "Nagkausap na kayo?" tanong ni Sadik. Tumango si Masson kahit hindi naman siya kita nito. "Yeah." "That's good then. Sobrang coincidence nga e na naghahanap ka ng pakakasalan at siya naman ng pekeng mapapakasalan." Sabi ni Sadik at binuntuan pa niya ito ng tawa. Fake? Sorry, baby but ayaw ko ng peke. I want it real. "But you know what bro, pwede mo namang gawing peke lang ang kasal niyo e since hindi ninyo kilala ang isa't-isa. Ipalabas lang ninyo na kasal kayo gaya ng sabi mo na madaling ka ne

-----15 YEARS LATER--- ALL ABOUT ANDROMEDA! “Look at this side! Pose! ANOTHER! OKAY, GOOD! PERFECT! .. 15 minutes break..” Tinanggal ko na ang ngiti sa labi ko at dahan-dahang umalis sa stage. Uminom ako ng tubig na inabot sa akin ni Hyacinth pagkapunta ko sa kinauupuan niya. Masiyadong nakakapagod ang araw na ito sa akin. “Eda, ang galing mo!” Bati ng mga nakakakilala sa akin. Tipid lang akong ngumiti sa kanila at hindi na nagsalita pa. Ayaw kong sayangin ang laway ko sa hindi ko naman close. Kinuha ko ang cellphone ko at kunot noo nang makita ang chat ni kuya Laris sa akin. “Where are you?” aniya sa chat niya. Ano na naman ba ang kailangan niya sa akin? “Pake mo!?” Send ko pabalik. Naiinis ako sa kaniya mula pa kanina. Ayaw ko na ngang makita ang pagmumukha niya. Ewan! Hindi naging maganda ang araw ko dahil hindi man lang niya ako pinuntahan sa bahay kanina. “Hinahanap ka ng mga magulang mo,” sabi niya. Hinahanap? E si mama nga nagpahatid sa akin dito kanina. “Don’t bUllshit

Kinabukasan, nakasakay ako kay Massi habang nililibot namin ang Hacienda Villaranza. Wala namang klase ngayon dahil summer kaya sinusulit ko ang bakasyon. Napadaan ako malapit sa boundary ng Vitaliano households at nakita ko si Laris. Nakita ko siyang kasama niya si Regina, babaeng isa sa kababata niya. “Magandang umaga po ma’am Eda,” Bati sa akin ng mga magsasaka habang nakatingin sa akin. Ngumiti ako sa kanila at sinundan ulit nang tingin si Laris na papasok sa mga cottages. ‘Saan sila pupunta?’ nagtataka kong tanong. Bumaba ako kay Massi at pinuntahan ang pinuntahan ni Laris kasama ni Regina. Alam ko namang kaibigan niya si Regina pero ayaw ko pa rin sa babaeng iyon. Bata palang ako ay maltdita na ‘yon at halatang ayaw sa akin kaya ayaw ko rin sa kaniya. Hindi naman ako mamimilit sa mga taong ayaw sa akin. Kung ayaw sa ‘kin, ayaw ko rin sa kanila. Ganoon lang naman ka easy ‘yon. Kung m*****a siya, pwes m*****a din ako. Nakita ko sila na papunta nga sa cottage. Nasa likuran la