Chapter Twenty-one: Zeno Ups his Game Z E N O This was the perfect weekend para magawa ko ‘yung date, hoping it will be successful. Dito na ako nag-uumpisa na subukan makuha ang puso ni Charlie bago pa magawa ni James ‘yun. Sinigurado ko rin na wala siyang gagawin o pupuntahan kasi sayang naman pinabooking ko ngayon sa mga lugar na ramdam kong magugustuhan niya and I have a surprise up my sleeves. I believe she’ll like it. It took me a week of planning, though but it’ll be worth it. Sa anxiety ko na mawala si Charlie nang ganun-ganun lang, it took everything I know and the connections I have just so I can make this the perfect date na makakagawa ng impression sa kanya. Kasi ramdam ko rin na hindi pa niya alam o nararamdaman na may gusto ako sa kanya. That everything I&rsqu

Chapter Twenty-three: Test of Fate   When we got to work, sinadya ko na hindi masyadong mag-text kay Charlie because that’s all I ever do when she’s away anyway. Gusto ko naman na siya ang maunang mag-text, na hinahanap niya rin ako kapag hindi ako nagpaparamdam, kung namimiss din niya ako kahit papaano. Puno ako ng pag-asa that this test will work. I’m well aware din na mandalas mga babae gumagawa ng ganito sa mga boyfriend nila para makakuha ng reaction out of them. Ganun lang mantrip ang mga babae but I’m doing this just so I could be assured na possible kaming dalawa ni Charlie in the future.    Kung ganun din niya ako kagusto– o kung gusto niya ako kahit kaunting pagkakagusto lang sakin; honestly, that would be more than enough for me. Sasaya na ako sobra sa ganun pero kailangan ko rin sabihan ang sarili ko na ‘wag masyadong iaaasa sa kanya, kno

Chapter Twenty-five: Missing in Action Nung makauwi na ako, wala pa si Charlie. Siguro nasa trabaho siya kasi nung pinilit kong makauwi, it was almost nine in the morning. Hindi man lang siya nagtaka na wala ako sa bahay? Hindi niya tiningnan kung nasa kwarto ako na nagpapahinga? Hindi ko maintindihan. Akala ko ayos na kami pero malakas kasi kutob ko na may kinikita siya and my gut tells me it’s James. Sino pa ba iba niyang kikitain? Unless there’s someone else I should know of. Hindi ko naman nais na pasundan si Charlie saka tama na ‘tong sinasabi ng kutob ko, I don’t want to look too creepy pero curious din ako. Kapag curious ako, I go through so many lengths to satisfy it. Sana hindi pumunta sa ganung punto. “Papasok ba ako?” tanong ko lang sa sarili na gust

Chapter Twenty-seven: Awkward C H A R L I E Hindi ko alam bakit inaya ko si Zeno na samahan ako mag-shopping kasi naubusan na ako ng pambabaeng mga damit. Out of all the people na pwede kong paki-usapan, landing ko lang pala eh si Zeno. Ayos lang naman din kung hindi lang awkward! Siempre mamimili ako ng mga gamit saka damit na susuotin ko sa mga date namin ni James tapos hindi ko pa alam kung seryoso talaga siya sa pagsabi sakin na gusto niya ako. Knowing him, hindi naman magsasabi ng ganun-ganun lang kung hindi totoo kaya medyo natatakot din ako. Zeno likes me. Why? Nagdadalawang isip talaga ako kung matutuwa ako o ibang reaksyon? Pinaasa ko na naman ba siya? Marami na kasi nagsasabi sakin na madali ako magpaasa ng mga tao when I don’t really mean anything. Pero I can’t outright rej

Chapter Twenty-nine: Attention It’s weird, seeing a whole different person in front of the mirror. This reflection wasn’t the reflection inside of me pero alam kong magugustuhan ni Charlie. Ayun lang iniisip ko for now. Parang ilang oras na nga ako nakatingin sa salamin kasi hinihintay ko pa siyang makauwi para maipakita ko. Pero nung tingnan ko ang oras sa wall clock sa gilid, malapit na mag 10 o'clock at malamig na naman ang pagkain. Uuwi ba siya? At least, yun na lang yung tupadin niya kasi isa lang naman hinihiling ko. But was that asking for too much? Looking at myself in the mirror again, I sighed, touching my now short hair. Naninibago ako kasi all my life, hindi pa ako nagkakaroon ng maigsing buhok. Gulat na gulat nga