Pagkatapos naming mag-usap bumalik na ako kaagad sa opisina ko, kailangan kong makausap si Ms. Talleda. Napag usapan na rin kasi namin na bigyan pa sila nang chance at kung sakaling uulitin pa nila ulit, saka na siya gumawa nang action. Ayoko kasi na magkaroon nang issue between us, kaya nga sobrang iniiwasan ko na may makaalam nang relasyon namin. Dahil hindi namin alam kung ano ang magiging reaksyon nang mga empleyado rito sa hotel at maging sa company.Dire diretso ako sa cubicle nito, naabutan ko siyang nag liligpit nang kaniyang gamit habang naluluha. Nilapitan ko siya at inabutan nang tissue, inabot naman niya ito kaagad at nagpa salamat. Kinuha ko ang box na hawak niya at nilapag, isa isa ko itong ibinalik sa kaniyang desk. Nagtataka man siya sa ginagawa ko pero nanatili siyang tahimik. Hanggang sa nag salita ako "Walang aalis rito, nakausap ko na si sir Stevenson. Hindi na kayo niya paaalisin, pero sana huwag niyo nang uulitin ang ginawa niyo kahiy kaninong empleyado. Dahil or

ANDREAMatapos ang engagement party hindi pa rin ako makapaniwala na ganon kabilis na magpro prosed ito saakin. Nasa bahay ako at naka upo, nag day off muna ako dahil masama ang pakiramdam ko. Wala akong gana mag work at lalo na ngayon, hindi ko rin malaman kung bakit ang weird ko minsan. Katulad ngayon gusto kong kumain nang buko pie originally from Laguna. At fresh buko juice na galing Batangas, para akong nagke crave. Bigla kong natutop ang bibig ko. "Hindi kaya buntis ako?" usal ko.Nagmamadali kong tinawagan si Tanya para magpa bili nang pregnancy test. Saglit ko lang dinial ang number nito at mabilis naman niyang nasagot ang tawag ko. "Beshy, busy ka ba?" bungad na tanong ko. Sana naman hindi ako nakaabala sakaniya. "Hindi naman, actually three days na akong boring sa Mansiyon wala rito ang asawa ko, may business venture siya sa Italy kaya ako lang mag-isa rito kasama ang ilang maids. May problema ka ba beshy?" tanong nito. "Hmmm wala naman beshy. May ipapaki suyo lang sana a

Nagpadyak na ulit si manong Igme at nakarating kami sa barong baro nitong bahay. Sinalubong siya nang kaniyang limang apo at nag mano isa-isa ang mga ito sakanila. Nang mapansin nila ako nagsimula itong mag tanong sa lola nila."Lolo, sino po siya?" tanong nang lalaking medyo may edad na sa apat na apo nito."Ah! Charles siya si Steve pasahero ko siya kanina. Bumati kayo sakaniya mga apo. At mag pasalamat na rin dahil sakaniya itong dala kong letsong manok." wika nito. "Magandang gabi at Salamat po ginoo." sabay sabay na bati nang mga ito.Nginitian ko lamang sila sabay sabing magandang gabi sainyong lahat."Gina, mag hain ka na. Heto ang manok at mag bibihis lang muna ako." tawag niya sa pangalawang apo niya. "Sir diyan muna kayo. Ako muna ay magpapalit nang damit." saad niya. "Sige ho," sagot ko naman rito. Habang nalilibang ako sa mga ginagawang pagtutulungan nang kaniyang apo. Simple lang ang buhay na meron sila pero hindi nila ninais na gumawa nang hindi maganda. Kanina nakit

Nakabalik na kami nang resort at masayang naglalaro ang mga apo ni lolo Igme. Nagpaalam muna ako sakanila, dahil may kailangan akong tawagan.Lumabas ako nang unit at nagpahangin, naupo ako sa malapad na bato. At naka ilang buntong hininga muna ako bago ako nag dial nang number nito. Kasalukuyang natutulog naman si Andrea kaya hindi niya nasagot ang tawag ni Stevenson. Kaya nag-iwan na lamang siya nang message para rito. Aminado siyang nalimutan niyang mag-messages rito."Hon, so sorry mahina kasi signal dito sa pinuntahan ko. In just two days uuwi na rin ako. Huwag ka nang magalit ha. I love you." laman nang message ko.Itinago ko na ang cellphone ko at naglakad lakad ako sa dalampasigan. Mag dadapit hapon na rin naman kasi at natutuwa talaga akong pag masdan ang pag lubog nang araw, sobrang relaxing sa'akin. Naalala ko na naman ang mag-ina ko. Kailangan ko na bang aminin sa'kaniya na ako ang ama ni Axel?" usal ko. Isang tawag ang hindi ko inaasahan. Napasimangot ako nang mabasa ang

Inabot na nang crew ang pagkain na order nito. At binigay ito ni sir Draden kay Axel. Kaagad namang kinain ito nang anak ko. Halatang gutom na nga siya at halos maubos niya ang tatlong order. At ako naman ay wala pa ring gana kumain. Sabi nang doctor, normal lang naman raw ito at huwag akong mabahala. Dahil nasa stage pa ako nang paglilihi at maselan rin ang ipinag bubuntis ko."Anong gusto mong kainin hon?" bulong nito. "Wala naman hon. Uwi na lang tayo pagod na ako." sagot ko."Ah! okay ako ba, gusto mo?" pagbibiro nito. Kaya pasimple ko siyang siniko. "Aray! hon! Ang amazona mo talaga," natatawang sambit nito. "Buti nga sayo, puro ka kasi kamanyakan eh!" bulong ko. Sinasadya kung hinaan ang boses ko, dahil nakakahiya kapag narinig niya kami lalo na ang pinagsasabi nang isang 'to. Five months na nga ang tummy ko. Puro pa kasi kalokohan ang naiisip.Napabaling naman ako nang tingin sa mag-asawa na kanina pa hindi nag-iimikan. Ayaw pa rin kausapin ni Tanya ang asawa niya, dahil sa