Semua Bab The Fusion of Two Worlds: Bab 21 - Bab 27

X ---- I was bothered the whole night kaya hindi maganda ang tulog ko. Tinanghali ako ng gising dahil sa puyat. Ako lang mag-isa sa bahay. Kinuha ko ang piraso ng papel na nakapatong sa mesa. 'May kinailangan lang akong puntahan, Sithya. Si Jiro ay kasama ang kanyang mga kaibigan. Mayroon akong hinandang pagkain sa mesa, kumain ka agad pagkagising mo.- Gilya' Ngumiti ako. Inalis ko ang tumatakip sa mesa at nakita ang tinutukoy ni Ahyem na hinandang pagkain para sa akin. After I finished eating, I quickly took a bath. Tinitigan ko ang aking sarili sa salamin. Somehow, I'm getting used to what I'm seeing to myself even though I still don't remember a thing. Hindi kagaya nang una na parang hindi ko kilala ang sarili. Nang matapos ay nagpasya akong kunin ang mga nilabhan na damit na nakasampay sa labas. Tanghali na at mataas ang tirik ng araw kaya medyo mahapdi iyon sa balat. Buti na lang ay hindi mainit ang simoy ng hangin. While doing so, the wind brushed my skin harshly like so

X ---- "What do you want?" Vera asked coldly. "Good morning too," he smirked. In a swift move, nakababa kaagad siya ng walang kahirap hirap. When his feet landed on the ground, he stood straight and his sight went to us. His eyes... are so dark. There is a heavy aura surrounding him. Nagsimula siyang humakbang papalapit sa amin, kuryuso man at may bahid ng takot akong nararamdaman ay nagawa kong suriin ang lalaki. With his sleevelss cardigan reached down to his high hessian, halata ang pagkakadepina ng kanyang katawan. Wala siyang suot na panloob kaya ang malalalim na mga guhit sa kanyang dibdib ay kitang kita. Umangat ang aking tingin sa kanyang mukha. Goosebumps rose on my arms as I met his dark eyes piercing through me. Bakas ang kuryoso sa kanyang mga mata. His dark hair is long enough until his broad shoulders. Everything on him is dark especially his eyes. When I looked at him for more than a second, it's like I went to another dimension. His face is expressing grimness

X---- I can't even recognize my voice. Hindi naglaho ang galit sa akin kahit na nakahandusay siya sa lupa at walang buhay.Mabilis akong bumaling sa aking gilid kung saan naroon ang dalawang kasamahan na humabol sa usa kanina. Laglag ang kanilang mga panga nang naabutan ang katawan ng kanilang amo. They're shaking in fears and when they met my cold gaze, they immediately run away.Ilang segundo na ang lumipas ay hindi pa rin nawawala ang pandidilim ng aking paningin. I won't forgive cruel men."A-Aya."I stiffened.Huminga ako ng malalim, pilit na pinapakalma ang sarili. I won't face Jiro like this."Aya