I just realized, kailan ba ang uwi nila Nanay Flor? Mag-iisang buwan na yata silang wala rito, e. Nag-aalala na tuloy ako, sana naman ayos lang sila roon.Nags-scroll lang ako sa phone dahil sa sobrang pagka-bored. Nakatihaya lang ako sa kwarto maghapon magdamag dahil sa sobrang katamaran.Ewan ko ba, may mga araw talagang sinusumpong ako ng katamaran kaya heto at nakahiga lang ako habang nagpho-phone. Marami nang nagkalat na balat ng mga pinagkainan ko pero hindi ko man lang magawang maitapon. ‘Yong mga pinagbihisan ko ay hindi ko man lang magawang ilagay sa basket at basta na lang nakasabit sa banyo, may iba pang nakakalat sa sahig.This is who really I am kapag mag-isa lang. Kahit pa gaano ako ka-bored, hindi-hindi ako kikilos para maglinis. Minsan lang ako atakihin ng kasipagan... mga once a week or minsan once a month.Nag-decide na rin akong i-check ang ini-story ko kagabi. As expected, ang dami ngang na-confuse dahil halata sa buhok na hind

I still can’t stop my tears pero kahit papaano naman ay humihina na rin ang hikbi ko. Hinigpitan ko ang pagkakayakap kay Aries. I want to smell his scent, it makes me comfortable kaya naman isiniksik ko pa ang mukha ko sa leeg niya.“S-sorry...” I said while sobbing. “S-sorry na...”Naramdaman ko ang paghugot niya ng malalim na hininga. He kissed my hair while caressing my back.“Dito ka muna,” he said in a husky voice. Tumango ako nang kumalas kami sa pagkakayakap. “Can you wait me patiently here? Sabay na tayong umuwi.”Muli akong tumango na parang bata. Pinaupo niya ako sa table na naroon saka siya bumalik sa desk at pinagpatuloy ang trabaho. Tahimik lang ako habang nanonood sa kaniya at paminsan-minsan ay chinicheck ang phone.Maikli lang ang pasensya ko pero nahintay ko siya ng limang oras nang hindi nagsasalita. I don’t want to disturb him. Oras-oras niya akong tinatanong kung nabobored na ba ako at pwede naman akong maglibot sa lab