My Bestfriend's Affection のすべてのチャプター: チャプター 21 - チャプター 30

Carmen'sPOVNANG marinig ko na may humintong sasakyan sa labas ng bahay at marinig ang boses ni Athalia na para bang May kinakausap. Mula sa ginagawang pagwawalis sa salas ay agad akong lumabas ng bahay para mapagbuksan ng gate si Athalia. Tapos na rin ako nagluto ng hapunan. Nang makalabas ako ng bahay nagulat ako dahil may kasama si Athalia."Athalia, ikaw na ba yan?" paniniguro ko. Lumingon sa kinaroroonan ko ang kasamang lalaki ni Athalia. At mula sa ilaw na nagmumula sa street light, naaninag ko ang itsura ng lalaking kasama ni Athalia. Sa bulto at tindig ay may katandaan na rin ang lalaki. Napakunot-noo ako dahil parang pamilyar siya sakin. Naglakad na ako palapit sa kanila."Inay! Pakibuksan po. Nandito po ang Boss ko. Ipapakilala ko po siya sa inyo." ani Athalia. Ah, Boss pala niya ang kasama niyang lalaki. Hindi ko kasi kilala ang Boss niya dahil hindi naman ako nagtatanong sa kaniya sa mga bagay-bagay patungkol sa trabaho niya. Hindi ko masyadong mamukhaan ang lalaki dahi

Luke'sPOVPagkapark ko ng aking sasakyan di kalayuan sa bahay nina Athalia. Nagulat ako dahil may naka-park na isang Black Kia Optima K5 sa tabi ng bahay nina Athalia. Kay Charles ba ang sasakyan? Wala namang ibang nanliligaw kay Athalia kundi si Charles lang. Kaya malamang kay Charles ang sasakyan. Hindi ko maiwasang mainis dahil sa isiping magkasama sila ngayon ni Athalia.Biglang bumukas ang gate ng bahay nina Athalia. Lumabas roon si Athalia kasama si Charles at tinungo ng dalawa ang sasakyan ni Charles. Humarap si Charles kay Athalia at parang may sinabi siya kay Athalia. Unti-unting inilapit ni Charles ang mukha sa mukha ni Athalia at naglapat ang kanilang mga labi. F*ck! Gustong-gusto kong lumabas ng sasakyan at sugurin ng suntok si Charles at bugbugin hanggang sa malagutan ng hininga dahil sa ginawang paghalik niya kay Athalia. Pero nagpigil ako dahil wala naman akong karapatan na gawin iyon kay Charles. At kung gagawin ko man, tiyak na mapapahamak lamang ako.Sabagay, wala n

Athalia's POVLumingon ako ng marinig ang boses ng isang babae sa aming likuran. Nagulat ako ng makitang si Mickaela iyon."Mickaela." ani Luke na may pagtataka at gulat sa mukha. Pero bigla din iyon nawala at sumeryuso ang mukha."Hindi ka man lang nagpasabi na uuwi ka." ani Luke na hindi man lang humingi ng permiso sa nangyari. Tumawa si Mickaela ng may pang-uuyam."Kung magpapaalam ako, edi sana hindi ko matutuklasan ang relasyon na mayroon kayo ni Athalia!" sigaw ni Mickaela na halos lumabas anfg litid sa leeg. Lumapit siya sakin at akmang sasampalin ako kaya napapikit ako para tanggapin ang sampal niya. I deserved it. Pero wala akong natanggap na sampal. Nagmulat ako ng mga mata at nakita si Luke na hawak-hawak ang palapulsuhan ni Mickaela. Nagtatakang tiningnan ko si Luke na matalim ang mga matang nakatingin kay Mickaela samantalang si Mickaela ay parang maiiyak na dahil sa ipinapakita ni Luke rito."Ako na ang saktan mo, huwag lang si Athalia. Wala siyang kasalanan. Ako ang l

Luke'sPOVHindi ko akalain na sasang-ayon si Athalia sa sinabi ko. Mahal din ba niya ako? Hindi siya sasang-ayon sa sinabi ko kung hindi kami parehas ng nararamdaman. Kanina noong umalis ako dahil gusto ko siyang mapag-isa. Sinubukan ko na hindi siya makita at makasama pero niloloko ko lang ang sarili ko. Dahil sa bawat oras na dumaraan mas lalo akong nahihirapan. Uminom ako eto hindi ako lasing. Kaya nagpapasalamat ako kanina nang makitang bukas pa ang bintana niya. Natutunan kong umakyat noong nag-aaral ko dahil madalas ginagabi kami ng uwi. Madami akong naging babae noon. Madami akong nai-kama at napagsawaan, pero ngayon magiging tapat ako sa nararamdaman ko para kay Athalia. Ikinulong ko ang kaniyang mukha sa aking mga palad at pinakatitigan ko siya."Mahal mo rin ba ako?" tanong ko. Napakagat-labi siya na parang nahihiya habang tumatango."Oo, mahal kita. Noon pa man, noong mga bata pa tayo may gusto na ako sa i'yo Luke. Pasensiya na kung naging mahina ako. Pero ngayon ko napag

Michael'sPOVSinasabi ko na nga ba na magugulat si Athalia kapag inalok ko siyang maging isang Bise Presidente. Pero kailangan kong gawin ito dahil sa nalalapit na panahon siya ang magmamana lahat ng ari-arian na mayroon ako. Muling napaupo si Athalia."Pero bakit po ako? May mga ibang empleyado po na mas karapat-dapat po sa posisyon na iyon kaysa sa akin." aniya na naroon pa rin ang pagkalito sa mukha."Hindi naman dahil dun, Ath." dahil ikaw ang magmamana ng lahat ng ito. gusto kong idugtong pero pinigilan ko ang sarili. "Ikaw ang gusto ko dahil nakita ko ang kasipagan ko sa trabaho. You deserved it. Mr. Marquez will guide you by next week." ani ko. Huminga ng malalim si Athalia at tsaka tinitigan siya."Tinatanggap ko po, para kay inay at para sa sarili ko." aniya sa determinadong boses. Hindi ko maiwasang mapangiti. Namana niya sakin ang katangian na iyon, determinado sa mga bagay na gustong gawin. Anak ko nga talaga siya. Tumayo ako at inilahad ang kanang kamay sa kaniya pero