Nakatingin ako sa salamin habang pinapanood ang repleksyon ko rito. Pansin ko ang eye bag at ang mga mata ko na matamlay. I checked my phone twice and Navi said that he is on his way. Nasa kwarto ako sa bahay nila Tita Amelie at Papa. My father is on the hospital, hindi na pumayag ang doctor na umalis doon, dahil kapag inatake ulit si Papa ay mahihirapan na sila at baka hindi agad marespondehan, kaya wala kaminh choice. Sa hospital ulit sya, hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng desisyon ko ngayon.Kinakabahan ako, baka hindi pumayag si Navi sa desisyon ko. Pero sana maintindihan nya, kasi kung mahal nya ako ay maintindihan nya kung gaano kahalaga para sa akin ang pamilya ko. This is the only thing that I have, wala na kaminh pera, business at ari arian pa. Kaya ganito ko na lang pinapahalagahan si Papa. Kung nalalabi na lang ang buhay nya, dapat ay ako ang unang hindi sumuko. Every one deserve to live, kahit may sakit ka pa o kahit ano ang dinaranas mo. Dapat ay walang sinasayang

Bumaba kami sa kotse at pinarada sa parking lot ang kotse, magkahawak kamay kami na pumunta sa isang shop at nag rent ng bike. Mas masarap mag ikot sa bayan ng Ivana kung naka bike lang kami.At mag pupunta kami sa honesty coffee shop, para bumili ng souvenir at mag kape. Nauna ako at tumigil sa isa sa mga bahay at arko na nakita namin. Bumaba si Navi and took some pictures, using his dslr. Nilabas ko naman ang polaroid camera ko at nag take ng picture.I was mesmerized when I see some houses at may mga tao sa labas. Ngumiti sila sa amin at kumaway naman ako. Nilapitan si Navi at hinawakan ang kamay nya. Ang ganda ng mga batong bahay dito, tahimik at simple ang pamumuhay nila. Sabay kami nag lakad ni Navi papasok sa shop at naupo kami. He get some items at kape at iba pang biscuits. I took some pictures habang namimili sya at nakalabas ang wallet nya.May mga keychains ako na sinama sa bibilhin namin at saka ko nilista ang kinuha ni Navi. Inalagay sa supot at umupo kami after nya mag

It's been a month at bumangon ako sa kama mo bago pa tumunog ang alarm ko. Madilim pa sa paligid at para akong hindi natulog kanina. Alas tres na ng madaling araw. Umuwi ako noong ten ng gabi at natulog, huling trabaho ko sa isang araw ay ang crew sa fast food chain. Nasa drive thru ako kahapon kaya nakakapagod at masakit sa katawan.Nakasanayan ko na ang magising ng alas tres ng umaga, six ay dapat ayos na ako at mag bubukas ako sa store na pinapasukan ako. Apat na oras ako roon, at pag patak ng ten ng umaga ay papasok ako sa anim na oras ko na trabaho. Assistant ako sa isang publisher at malaki ang sahod ko roon.Kapag labas ko roon sa anim na oras ay pahinga ako ng thirty minutes at tapos non ay nag babantay ako sa isang stall at promo girl, tatlong oras ulit at ang huli ay ang shift ko sa fast food chain. Tapos non ay uuwi ako sa bahay ng bagsak ang katawan. Kailangan ko kumita ng one to two thousand dollars sa isang araw, para maipambayad ko sa equipment ni Papa dahil kalahati p

Hawak kamay kamimg pumasok ni Navi sa bahay namin at unti unting pumatak ang luha ko, ng makita ko ang kabaong na nasa salas namin at ang mga ilaw doon, unti unting nanghina ang mga tuhod ko at tuluyan akong napaluhod sa sahig.I covered my mouth, dahil ayoko madinig ng ibang tao ang hagulgol ko at tangging kami ni Tita Amelie ang nasa salas at si Navi. Habol ang hininga ko at pilit na kumalma at tumatayo sa kinaluluhuran ko ngayon."Why life is so cruel?" I asked and walk to Papa. Hinaplos ang salamin sa kabaong nya at naka lamay na ito ngayon, hindi ako makapaniwala. Bakit ganito, bakit kailangan nyang mawala pa sa akin. Una si Lola tapos sunod naman ay si Papa."Anak, I'm sorry. Inantay ka ng Papa mo nung tumawag kami sa'yo. Andito ang Mama mo sana para kausapin ako, pero napatakbo kami sa ospital. Tumawag yung doctor nya at sinabi na ayaw na tanggapin ng katawan ng Papa mo ang gamot, yung pag tanggal ng bara sa puso nya ay hindi naging mabuti." Inupo ako ni Navi sa mono block at n

Nasa apartment kami ngayon at katabi ko si Navi sa kama, nakatulog kami tapos naming umuwi galing sa probinsya at halata ko na kahit nasa byahe kami ay gusto nya na akong kausapin pero wala ako sa wisyo. Tapos ng nalaman ko kay Mama, hindi ko maiwasan na matulala.It's a good thing that Navi always understand my situation, lalo na kapag ayaw ko makipag usap ay wala ako sa mood."Okay, I'm ready to tell what happened on US." Inalis ko ang jacket ko at habang inaalis ko ang shirt ko ay naiiyak ako. Unti unting nabalik anh memorya na nangyarr lang nung nakaraan."The hell!" galit na usal ni Navi at mabilis na hinaplos ang mga sugat ko, bakas ang galit at pag aalala sa mga mata nya, kita ko rin na ang daming bagay agad ang gumulo sa isipan nya."When I am there, dumating ang asawa ni Tita. He is kind of crazy, forcing his wife to sleep with him, and he threaten my Tita. Tapos in ended up on hurting me physically and he also tried to rape me, but Tita came and helped me." Ang kamao ni Navi