บททั้งหมดของ UNRESTRICTED DESIRE: บทที่ 11 - บทที่ 20

The two days trip namin ni Gabriel sa isla ng pinsan niya ay naging masaya naman. . . doon ko mas naramdamang excited siya na makapanganak ako, mahawakan at maalagaan ang magiging baby namin. I mean ang magiging baby nila ni Miss Rowena.Inalagaan niya ako na parang kaniyang tunay na asawa na nagdadalang-tao sa aming unang tagapagmana. . . oo nga, anak niya naman talaga ito pero kay Rowena, hindi kay Rafaela. . . hindi sa akin. Isang kasangkapan lamang ako para mabuo ang kanilang pamilya.Kailangan ko na nga talagang tanggapin ang katotohanang hindi akin ang batang dinadala kong ito. . . it's his baby and Rowena's.Alam kong mahal na mahal niya si Rowena, dahil kahit ako ang kasama niya ay ang asawa niya pa rin ang iniisip at inaalala niya bawat segundong lumipas. Ako ang katabi niya sa pagtulog, ang kayakap ngunit pangalan ni Rowena ang kaniyang binabanggit gabi-gabi.Dumating na nga ang araw na matatapos na ang aming bahay-bahayan dahil uuwi na ang kaniyang asawa. At hiniling kong i

ROWENA'S POV"Miss Rowena, hindi pa ba kayo uuwi?" tanong sa akin ni Sarah. Umiling lang ako at ngumiti."Mauna na kayo, ako na ang magsasarado ng studio. Susunduin kasi ako ni Gabriel eh." Nakita ko ang pagsimangot ng sekretarya ko. Napansin ko siyang tumingin sa kaniyang wristwatch."Pero Miss, maga-alas otso na po, di ba po alas singko niya kayo susunduin dapat?" sambit pa nito."Baka may naging problema lang sa opisina niya kaya na-late siya. Sige na, Sarah... I can handle myself." Ngumiti na lang ako ulit sa kaniya at nagpakalumbaba sa mesa ko.Saan na kaya si Gabriel?Narinig ko na lamang ang pagbuntonghininga ni Sarah. "Sige po, Miss Rowena, mauna na po ako. Ingat po kayo ha," paalam na nito.Kinuha ko naman ang cellphone ko para tawagan si Gabriel, actually kanina pa ako tumatawag sa kaniya pero ring lang ito ng ring. And for the nth time, hindi niya ito sinasagot hanggang maging unattended na ang number niya.What's wrong with him? Hindi kaya naaksidente siya o kung ano man?

THIRD PERSON'S POV6 years later. . ."I want you to meet, our new cover model this August, Miss Rafaela Santiago, my dearest friend from New York City," pakilala ni Rowena Mondragon sa sopistikada, ubod ng ganda at seksing babaeng kaniyang katabi.Halos mamangha ang lahat, mapa-babae at lalaki sa taglay na kakaibang ganda nito, wala itong masyadong kolorete sa mukha ngunit para siyang isang manyika na kay kinis at puti ng balat.Wala kang makikita o mapupunang kahit na anong mali sa kaniyang mukha at katawan, no flaws but pure perfection."Ang ganda naman niya,""Paniguradong magiging mabenta na naman ang mga magazines natin dahil sa kanya,""Mukha siyang purong banyaga. . ."Iilan lang iyan sa mga maririnig na komento at reaksyon ng mga tao sa Elite Magazine Company ni Rowena kay Rafaela Santiago, a rising model in the fashion industry.Pinulupot naman ni Rowena ang kaniyang kamay sa braso ni Rafaela na tila ay makikitaan mo ng closeness ang dalawa."Isn't she gorgeous?" sambit pa n

"Rafaela Santiago?" Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses na nagbanggit sa pangalan ko.At parang biglang huminto ang paggalaw ng lahat sa paligid ko nang magtama ang paningin namin."G-Gabriel," sambit ko.Humakbang siya palapit sa akin, napatingin naman ako sa aming paligid. . . mabuti na lamang at wala pang mga tao sa hallway kung nasaan kami.Biglang kumabog ang dibdib ko, gusto kong talikuran siya at umalis na. Ayoko siyang makita, not now, not soon, not at all. Hindi pa ako handang makaharap siya, at never akong magiging handa."What are you doing here?!" mahina pero may diing tanong niya, napayuko ako pero kaagad din akong tumingin sa kaniyang mukha. At nilakasan ang loob na sagutin siya, casually."I work here," maikling sagot ko. Napakunot-noo naman siya."Of all the places na pwede mong pagtrabahuhan. . . dito pa talaga." At nakita ko ang pagngisi nito na tila alam niyang may iba pang dahilan kung bakit ako pumasok sa kompanya ni Rowena."Rowena approaches me first," def

"You plan all of this!" bulyaw ni Gabriel sa akin na ikinakunot-noo ko.Sasagutin ko na sana siya nang bigla niya naman akong itinulak papasok sa isang madilim na kwarto."Ano bang problema mo?" tanong ko sa kaniya nang binuksan niya ang ilaw. Inikot ko naman ang tingin ko sa paligid, it's a storage room ng mga dayami. At ibinalik ang tingin ko sa kaniya na ngayon ay sobrang sama nang pagkakatitig sa akin."Bakit ka pa bumalik, Raffi?" wala sa huwesyo niyang tanong."Para sa anak ko. . ." simpleng tugon ko na ikinangisi niya, a devil's smirk."Para sa anak mo? Wala ka ng anak dahil anak ko lang si Gabino, Raffi. Anak namin ni Rowena. Umalis ka na rito! Umalis ka na sa mga buhay namin." Napaigtad ako ng akala ko ay susuntukin niya na ako pero tumama ito sa pader na malapit lang sa gawi ko. Nakita ko ang pagkasugat at pagdurugo ng kaniyang kamao.I am about to approach him and held his hand para matignan ang kaniyang sugat nang lumayo siya sa akin kaagad."Don't come near me," tanging s