Nakarating silang dalawa sa pinakamataas na lugar nanaman kung saan palaging pinupuntahan ni Blaze. Pareho silang tahimik, nasa labas ng kotse si Blaze at nakapamaymang ang dalawa niyang kamay habang nasa malayo ang tingin niya.Napabuntong hininga si Beatrice at hindi alam kung paano sisimulan ang pag-uusap nilang dalawa ni Blaze. She lied to everyone especially to her husband. Lumabas siya ng kotse at nagtungo sa ilalim ng puno ilang metro lang ang layo mula kay Blaze.Paano ba niya sasabihin ang lahat, imposibleng hindi narinig ni Blaze ang lahat ng pag-uusap nilang dalawa ni Camilla. Muling tiningnan ni Beatrice ang mukha ni Blaze at blangko lang itong nakatingin sa kung saan, nagtataka rin siya kung paanong napapunta ron si Blaze.Alam na ni Camilla ang lahat, tungkol sa pagkatao ni Beatrice at kahit na alam niya na ang katotohanan hindi pa rin siya nagdalawang isip na muling ipapatay ang sarili niyang kapatid. Hilaw siyang natawa sa isipan niya, ang taong sumira ng buhay niya ay

Diretsong nakatayo si Beatrice habang pinagmamasdan ang sarili sa harap ng malaki niyang salamin. Bakas pa rin ang iyak sa mga mata niya. Hindi na siya nakakain kagabi dahil sa mga nangyari, ang trauma mula sa kaniyang kapatid at ang mga nalaman niyang tungkol sa nakaraan. Isang malaking buntong hininga ang pinakawalan niya. Iniisip kung anong dapat niyang gawin lalo na at maaaring nasa paligid lang nila ang kapatid niya. Hindi rin magtatagal at malalaman na ng lahat ang tinatago niyang sekreto. Iniisip niya rin kung may kinalaman ba ang mga magulang niya tungkol kay Camilla o katulad din niyang walang alam sa kapatid niya. Pumasok na siya ng banyo para ayusin ang sarili at mawala na rin ang pagkamugto ng kaniyang mga mata. Hindi niya inaasahan na haharap siya sa ganitong klase ng problema. Dapat niya na bang pagsisihan ang pagbabalik niya? Subalit kung hindi naman siya bumalik baka hanggang ngayon nabubulag pa rin siya sa kasinungalingan at puno pa rin ng sakit ang dibdib niya dahi

Eilish knew about Blaze panic disorder pero hindi niya lubos akalain na ang taong mahal na mahal niya ang maglalagay sa kaniya sa ganung sitwasyon, ng paulit-ulit.Pagpapanggap nga lang ba ang lahat? Alam niya ang buong pagkatao ni Blaze, kung ganun ba sinadya niya ang lahat. Simula sa pagpapanggap niyang nag-aalala ito sa kaniya at ang pananatili niya kunwari sa tabi ni Blaze sa tuwing nagpapanic siya.“AAAAHHHHH!” malakas na sigaw ni Blaze at sunod-sunod na pinaghahagis ang mga babasaging gamit niya.“It’s all a lie!” nasasaktan niyang saad. “Kasinungalingan lang ang lahat simula pa lang.” mahina niyang saad. Sunod-sunod na ang pagpatak ng mga luha niya. Nasasaktan siya kapag naiisip niyang planado na lahat ni Beatrice una pa lang.Wala ng tigil ang paghagulgol ni Beatrice dahil mula sa itaas ay rinig niya ang pagwawala ni Blaze. Masakit para sa kaniya na nakikitang nasasaktan si Blaze pero wala siyang magawa, ni hindi niya ito malapitan o makausap ng maayos dahil galit ito sa kaniy

“Kung nalaman niya ang tunay mong pagkatao paano pa kaya ang anak mo? Ina rin siya pero bakit kailangan niya itong gawin gayong magkasing-edad lang sila ng anak niya. Nababaliw na ang kapatid mo.” inis na ring wika ni Sabrina, napapahigpit na lang ang pagkakahawak niya sa manubela dahil gusto niya ng sampalin ng paulit-ulit ang mukha ni Camilla dahil sa pandadamay nito sa batang walang kamuwang-muwang. Mabilis silang nakarating sa park at may mga ilan na ring mga pulis ang nakapaligid. Delikado ang mga ito lalo na at hawak-hawak pa ni Camilla ang anak niya. “Walang magpapaputok. Pakiusap, walang magpapaputok.” Sigaw ni Beatrice sa mga pulis na nakatutok ang mga baril sa pwesto nila Camilla. “Dalhin niyo sa akin si Eilish!!” rinig pa niyang sigaw ni Camilla, nakipagsiksikan na siya sa mga taong nakikius-sosyo sa nangyayari. “Anak, nakikiusap ako sayong huwag mong gawin ‘to. Ano bang problema? Bakit mo pa hinahanap ang kapatid mo gayong matagal na siyang patay. Bitawan mo na ang bat

“I heard ev-everything. A-alam ko na p-pong hindi niyo a-ako t-tunay na a-anak.” nahihirapan nitong saad. “Khian,” nanghihinang saad ni Mrs. Bautista, hindi niya kayang hawakan ang apo dahil sa kalagayan nito. Matamis na ngumiti si Khian kahit na hirap na hirap na siya. “K-Kung, ipapanganak man a-akong m-muli.” “Huwag ka ng magsalita baby, save your energy please.” Pagpipigil sa kaniya ni Blaze pero matamis lang na nakangiti si Khian sa kaniya. “K-kung mabubuhay man a-ako uli, gusto ko,” hindi niya maituloy ang sasabihin niya dahil sa paninikip na ng dibdib niya. “Gusto ko, i-ikaw na ang Da-ddy ko.” humahagulgol na silang lahat at tumango-tango naman si Blaze sa anak. “Ikaw pa rin ang baby ko kahit anong mangyari, ikaw pa rin ang anak ko kaya huwag kang mag-isip ng ganiyan, okay? Please stay with Daddy, I love you.” matamis na ngumiti si Khian kahit na hirap na hirap na siya at gusto niya ng ipikit ang mga mata niya. Masaya siyang marinig iyun mula sa Daddy niya. “I l-love you