Nigel POV Nang makaalis na si Kiara ay napasalampak na lang ako sa sofa, hindi ko gustong masigawan at mapagbuhatan siya ng kamay pero 'yon lang ang paraan para mapaalis ko siya. Ayaw kung magtagal siya dito dahil baka mas masaktan ko lang siya. Alam kung mali ang nagawa kung pagdadala ng babae dito pero dahil sa sobrang kalasingan ko kagabi ay hindi ko na alam ang ginagawa ko pero hindi ko sinasabi na tama 'yon dahil kahit saan anggulo ay mali 'yon dahil may fiance ako. Pero masisisi niyo ba ako? Sobrang sakit ng nararamdaman ko kaya hindi ko magawang kausapin siya, iniiwasan ko dahil alam kung ito ang mangyayari. Pakiramdam ko ay unti unti akong nadudurog ng makita ko ang mga litrato na 'yon at bakas sa mukha niya kanina na totoong nagawa niya ang bagay na 'yon. I trusted her so much kasi mahal na mahal ko siya pero ngayon hindi ko na alam kung kaya ko pa siyang paniwalaan. Hindi ko alam kung sino ang nagpadala sa akin ng folder na 'yan na may mga litrato ni Kiara na may kasamang

Kiara POVDalawang linggo na ang lumipas simula ng mag away kami ni Nigel, ilang beses ko na din siya sinubukan na puntahan sa condo at kanyang opisina pero hindi niya ako hinaharap. Ilang beses ko na din siya nakikitang may kasamang iba't ibang babae, aaminin ko sobrang sakit sa akin ng bagay na 'yon pero wala naman akong magagawa.At ngayon nandito na naman ako sa kanyang opisina at susubukan na kausapin siya, sana lang ay hindi niya ako itaboy kagaya ng mga ginagawa niya minsan sa akin. Nang makarating ako sa Monteverde Company ay dumiretso na ako sa opisina ni Nigel."Good morning Ma'am Kiara." nakangiting bati sa akin ng kanyang sekretarya."Good morning. Gusto ko lang sana tanungin kung nandito ang boss mo?" tanong ko sa kanya.Nagkamot naman siya ng kanyang ulo. "Umalis po si Sir kanina eh at hanggang ngayon ay hindi pa din bumabalik." sagot niya sa akin."Gano'n ba? May meeting na siya?" pagtatanong ko pa."Ang alam ko po wala naman siyang schedule ngayong araw, pero may kasam

Nigel POVNandito lang ako sa condo k at nilulong ang sarili sa alak, kung tutuusin ay nawalan na din ako ng gana na pumasok sa opisina pero wala akong choice dahil baka magpagalitan ako ni Mommy at Daddy kapag nalaman nilang napapabayaan ko ang kompanya.Mayamaya pa ay nakarinig ako ng katok, wala sana akong balak pagbuksan ito pero mukhang ayaw tumigil ng kung sino man ang nasa labas kaya tumayo na ako. Pabukas ko pa lang ng pinto ay isang malakas na suntk ang sumalubong sa akin at nakita ko ang kaibigan kung si Storm, bakas sa kanyang mukha ang galit."Tangina ka Nigel, sinabi ko sayo ng una pa lang na huwag mong sasaktan an kapatid ko pero ginawa mo pa din." galit na utas niya.Tumayo naman ako at pinunasan an dugo na galing sa bibig ko. " Sa tingin mo ba gusto kung nasasaktan siya? Hindi Storm! Pero masisisi mo ba ako? Nasasaktan din ako, alam kung hindi mo 'yon maintindihan dahil wala ka naman sa posisyon ko." mahinahon na saad ko."Kung may pagkakamali ang kapatid ko hindi sapa

Nigel POVNapasandal ako sa gilid habang umiiyak, umalis na ako do'n dahil baka hindi ko na kayanin at mayakap ko siya. I need to do this for her, for us. Hindi ko siya kayang saktan kaya kailangan kung umiwas. Hangga't hindi ko pa natatanggap ng lubos ang maling nagawa niya ay hindi ko pa siya kayang patawarin.I love her so much at hindi totoo na ayaw ko na siyang pakasalan dahil hindi mangyayari ang bagay na 'yan pero nasasaktan ko na siya at ayaw kung mas masaktan ko pa siya lalo kapag hinayaan ko pa siya sa mga ginagawa niya. Hindi niya deserve ang maghabol sa akin."I'm s-sorry babe." mahinang bulong ko."Hahayaan mo na lang ba siya?" napatingin ako sa pinsan ko."A-anong ibig mong sabihin?" tanong ko sa kanya."Kanina pa ako nandito at nakatingin sa inyo, rinig ko lahat ng sinabi ni Nigel and I will not tolerate it. Hindi mo alam kung gaano kasakit para sa kanya ang mga binitwan mong salita. Nagsisi kang nakilala at minahal mo siya? Really?""Iyon lang ang paraan ko para magali

Kiara POV Nakaraan ko pa napapansin na madalas sumama ang pakiramdam ko, lalo na tuwing umaga nahihilo ako o kaya nagsusuka. Ayaw ko naman sabihin kaya Kuya dahil baka mag alala lang siya sa akin. Dalawang araw na simula ng huli kaming mag usap at na realize ko na siguro hayaan ko na muna siya, ayaw ko ng maging desperada sa harap niya. At ngayon ay paalis ako dahil plano kung magpacheck up, ayaw ko naman na ipagsawalang bahala itong nararamdaman ko at baka kung ano na ito. Mahirap pa naman ang magkasakit sa panahon ngayon. Pagbaba ko ay nadatnan ko si Kuya na nanood ng tv. Napatingin ito sa akin. "Where are you going?" tanong niya sa akin. Ngumiti naman ako sa kanya. "May bibilhin lang ako kuya." pagsisinungaling ko, hindi naman kasi pwedeng sabihin ko sa kanya na pupunta ako ng hospital at baka magheristekal pa siya. "Are you sure?" nakataas kilay niyang tanong na parang hindi naniniwala sa akin. Umupo naman ako saglit sa tabi niya. "Kung ano man ang iniisip mo ay tigilan mo na