Lahat ng Kabanata ng Sultry Cravings: Kabanata 1 - Kabanata 9

Simula I was pinned against the bed as he kissed me torridly. I moaned ecstatically never-minding our position. I was too busy responding to his kisses yet I could still feel how his member throbbed against the fabric of his pants, and it was giving me a hot wildfire. His hands went all over my body, making me shiver down my spine. He did wander around and all I could do was moan. From my pulsating lips, his scorching kisses trace down into my neck, and in my earlobe - almost tickling me. My eyes formed a big 'O' when the cold breeze of the night touches my body. That's when I realize that he already freed my boobs from the bra I was wearing. For a second, I was stunned and thought of stopping him. I wanted to push him so bad yet my mind isn't cooperating. He stopped. "What? I thought you wanna learn?" he asked me coldly. We stared at each other's eyes. I'm suddenly out of words when I get to eye contact with him. "Do you think this will work?" I asked him again. I don't know how

Kabanata 2RegretMabuti na lang ay naiabot ko naman sa tamang oras ang manuscript. Naibigay ko na rin kay Ness na isa sa mga proofreaders ng Pub ang manuscript. Nang matapos ay nauna na akong maglog-out. Itinext ko na lang si West na nasa lobby na ako. Umiiwas lang talaga ako sa chismis. Ang hihilig pa naman sa chismis ng mga katrabaho ko. Kay Aya na nga lang ako nakapagpaalam na aalis eh. Hindi na ako nakapasabi kay Kristel. Itetext ko na lang siya habang naghihintay ako na makababa 'yong tatlo. "I brought my car, Astrid," bungad kaagad sa akin ni West. "We can convoy. Hindi ko p'wedeng iwan dito ang kotse ko, wala akong gagamitin bukas," I said a matter of fact. "I'll ask one of my bodyguards to drive your car to your home. Sa kotse ko ka na sumakay. I'll pick you up tomorrow also," West said with finality in his tone. Napatingin naman kaming pareho ni West kay Camilla nang bigla itong pumalakpak. "Kinikilig ako sa inyong dalawa. Tama si tita Cassandra, you two make a good co

Kabanata 4PartyBuong oras ng pagkain namin ng lunch kita ko ang galit sa mga mata ni West. Mukhang nabitin talaga. Kapag nagkakatingin nga kami ay natatawa na lang ako. Ipinakilala kami pareho ni Camilla ni tita Cassandra sa halos lahat ng mga kamag-anak nila. Nakakatuwang kahit ang pamilya ni tita Cassandra ay kasama rin. Naging topic namin ang cruise ship habang kumakain. Nakakatuwang sa tinagal-tagal kong pinangarap na makasakay dito sa "Symphony of seas" kung tawagin ng mga Torrealba. "Mamaya siguro pagkatapos ng lunch ay magpupunta kami ni Liam sa casino para magpalipas ng oras," ani tita Grace. Isa sa mga kapatid ni tita Cassandra. Ang Liam na tinutukoy nito ay ang kan'yang asawa. "Ako naman ay iyong shopping center ang gusto kong puntahan," ani tita Nica. Ang bunsong kapatid ni tita Cassandra. Napuno ng kwentuhan nila sa buong main dining area. Ang iba naman ay ang kabuuan ng cruise ship ang pinag-u-usapan. "Si Victoria? Wala pa ba

Kabanata 6Beautiful voice. . .Sermon ang inabot ni Andrius kay tita Cassandra. Medyo naguiguilty ako pero mas lamang ang tuwa na nararamdaman ko habang nakatitig sa kanilang dalawa. Nandito kami ngayon sa main dining area ng cruise ship. Kaninang-kanina pa pinapagalitan ni tita Cassandra si Andrius dahil sa pambababae raw nito kagabi na harap-harapang nahuli ni tita. Pinipigilan ko na lang na matawa sa panenermon ni tita na hindi naman talaga kailangan. Chinecheer ko pa nga si tita Cassandra nang magsimula itong pingutin sa tenga si Andrius. "Masaya ka pa talaga," galit na anas sa akin ni Andrius. Sinamaan pa niya ako ng tingin. "Wala kang pakialam," si tita Cassandra ang sumagot para sa akin. "Go, tita," pagcheer ko at ni Camilla. Nagkatinginan pa kaming dalawa nang sabay naming sabihin iyon. "Now great," Andrius uttered in annoyance.Mamaya na ang first stop-over namin. Ang

Kabanata 8Attracted. . . Hindi ko alam kung paanong wala pang isang oras ay nakarating na kaagad kami sa Manila ni Andrius. Maging ang pagsakay namin sa sasakyan ng hombre papunta sa hospital ay hindi ko na rin namalayan. Ang mahalaga lang kasi sa akin ngayon ay ang mapuntahan na kaagad si daddy. Dumiretso ako sa registrar at tinanong kung nasaan si daddy. Sinamahan kami ng isang nurse papunta sa ICU. Nang makita ako ni Paris ay mabilis itong tumakbo sa akin habang patuloy na umiiyak. Hindi ko na rin napigilan ang sarili kong hindi maiyak. "I'm sorry, I wasn't with you when all this happened," hinging paumanhin ko kay Paris habang magkayakap pa rin kami. "Ang mahalaga nandito ka na, ate," sagot ni Paris. Mapait akong napangiti 'saka tinapos ang yakap namin. Ngayon ko lang napansin ang mga tito at tita kong nandito rin. Lumapit ako sa kanila at isa-isang nagmano. Tinanong pa nga a