Library
Maghanap
Lahat ng Kabanata ng Monte Bello Series: Sebastian - Mananatili Kang akin: Kabanata 11
- Kabanata 20
22 Kabanata
Chapter 10
Pakiramdam ni Candice lumukso ang puso niya out of her chest sa lapad ng ngiting iyon ni Sebastian. Nakatulalang napatitig na lang siya dito. Is this really the Sebastian that she knew before? Bakit parang ang laki na talaga ng ipinagbago nito? Bakit parang hindi na ito nagsusungit? Para bang naglaho nang lahat iyon sa isang iglap lang. Ano bang nakain ng isang ito? Tanong pa niya sa sarili .“You looked good together,” anang isang tinig mula sa kanilang likuran.Pareho pa silang nagulat ni Sebastian at sabay na napalingon sa pinanggalingan ng tinig. Isang lalaki ang nakatayo roon habang nakasandal sa isang pulang pick-up.Nangunot bigla ang noo nito ng mapagsino siya. “Miss Question?” anito at unti-unting sumilay ang pilyong ngiti sa mga labi.Siya naman ang kumunot ang noo sa sinabi nito at pilit inaalala sa isipan kung saan niya ito nakita. Then, flashes of scenes from the hospital last week came into her mind.“Oh, yeah… I remember you. You’re the one at the hospital, right?” t
Magbasa pa
Chapter 11
Tahimik na binagtas nina Candice at Sebastian ang mataas na hagdanan patungo sa second floor. Sa dinami-rami ng kwarto sa ibaba, dito pa talaga sa itaas napili ni Sebastian na bigyan siya ng silid. Maraming gustong linawin si Candice sa lalaki tungkol sa mga sinabi nito kanina, ngunit alam niyang hindi ito ang tamang oras para itanong ang mga bagay na iyon dito. Hindi muna nila isinama si Bella sa kwarto nito, dahil alam nilang gusto pa itong makasama ni Donya Consuelo. Sebastian knew, they longed for each other at pagkakataon na rin ito para masanay si Bella sa ibang tao sa paligid nito. Nang marating nila ang landing ng hagdanan sa second floor, halos malula si Candice sa bilang ng kwartong naroroon. Kung hindi siya nagkakamali, higit pa sa sampu ang silid doon na nakapaikot. Sa may gawing kaliwa ay may mini sala at mini bar. A practical part of the second floor, dahil hindi na kinakailangan pang bumaba ng kung sino man sa gabi kung nais nitong uminom. May dalawa ding kwarto doo
Magbasa pa
Chapter 12
Maagang nagising si Candice ng sumunod na araw. Agad niyang tinungo ang kwarto ni Sallie, katabi iyon ng silid ni Donya Consuelo. Naipakilala na siya dito kahapon ni Sebastian. Mukha naman itong mabait at alam niyang makakapalagayan niya ito ng loob. Masusing itinuro nito sa kanya ang mga nararapat niyang gawin, pati na ang oras ng pagpapainom ng gamot kay Donya Consuelo. Sinabi din nito kung ano ang daily routine ng matanda. After her orientation, sa silid naman ni Donya Consuelo siya tumuloy. Naabutan niyang parehong tulog pa ito at si Bella. Napangiti siya. Bella used to sleep beside her at gaya ng lagi nitong ginagawa sa kanya, nakasiksik ang bata sa tabi ng Donya at mahigpit naman nitong yakap ang apo. Naramdaman siguro ni Donya Consuelo na may nagmamasid sa kanilang mag-lola kaya nagmulat ito ng mga mata. Malikot na iginala nito ang mga iyon sa buong silid. “What time is it?” ang paanas na tanong nito ng makita siyang nakatayo malapit sa may pintuan. “It’s six thirty Ma’
Magbasa pa
Chapter 13
Hindi makatulog si Candice ng gabing iyon. She was turning back and forth sa kanyang higaan. Iniisip pa rin niya ang sinabi kanina ni Donya Consuelo. Asawa ba ni Sebastian si Andrea? Ang paulit-ulit na tanong niya sa sarili habang nakatitig sa kisame. Nang wala naman siyang makuhang sagot sa tanong ay inis siyang bumangon. Tinungo niya ang glass door at binuksan iyon at tuloy-tuloy na lumabas. Malamig na simoy ng hangin ang sumalabong sa kanya doon. Wala sa sariling naiyakap niya ang mga braso sa sarili at pinagmasdan ang paligid. Walang hanggang kadiliman ang nakikita niya roon. “Problem sleeping?” “Holy sh*t!” ang malakas niyang sigaw ng marinig ang buong-buong tinig na iyon sa may bandang tagiliran niya. Kaagad niyang tinakpan ang bibig upang di na makagawa pang muli ng ingay. Sapo ang dibdib na mabilis niyang nilingon ang pinanggalingan ng tinig. Nakita niya ang isang malaking bulto doon sa tapat ng kabilang silid. Nakaupo ito sa wooden chair na nasa balcony. “Sebastian?”
Magbasa pa
Chapter 14
Mabilis na dinaluhan ni Candice si Sebastian ng makita itong napapikit. “Are you alright? Sumasakit pa ba ang ulo mo?” ang nag-aalalang tanong niya dito kasabay ng pagdampi ng palad niya sa braso nito. Tila naman biglang napaso si Sebastian doon at kaagad na pinalis ang kamay niya. Nagtaka si Candice. Salubong ang mga kilay na tinitigan niya ito. “What’s wrong?” tanong niya. Kagabi lang eh ayaw nitong bitawan ang kamay niya, tapos ngayon para siyang may nakakahawang sakit kung ituring nito. Huminga ng malalim si Sebastian. “I’m fine,” ang maikling sagot nito at tumayo. “We’re going downstairs. Sumunod ka na lang para sabay-sabay na tayong makapag-agahan,” ang walang emosyong sabi pa nito pagkatapos ay kinarga na si Bella. Nagpupuyos ang kaloobang sinundan ni Candice ng masamang tingin ang noo’y papalabas ng sina Sebastian. Paglapat ng pinto ay mabibigat ang mga paang nagmartsa siya pabalik sa kanyang silid. Hindi niya talaga maintindihan ang lalaki. There were times na maayos
Magbasa pa
Chapter 15
“Hey… Ayan ka na naman sa pag-iisip mo. I was just joking you know,” untag ni Antonio sa kanya sabay hawak sa kamay niyang nakapatong sa may mesa. May himig pag-aalala ang tinig nito.“I know… may naalala lang ako,” malungkot na sabi ni Candice. “But anyway,” aniya sa pinasiglang tinig, “I will just looked around here para mawala ang mga iniisip ko.”“Well… I can tour you around kung gusto mo,” nakangiting saad naman ni Antonio.“Antonio, can we talked?” ang narinig nilang wika ng ma-awtoridad na tinig mula sa kanilang likuran. Sabay silang napabaling ni Antonio doon. Nakatayo sa gitna ng hardin si Sebastian habang ang mga mata nito ay nakatingin sa magkapatong nilang mga kamay ni Antonio.Bigla siyang kinabahan. Agad niyang binawi ang sariling palad sa pagkakahawak ni Antonio. Parang bigla ay nakaramdam siya ng takot dahil sa nakita nito.Hindi naman pinansin ni Antonio ang ikinilos niya. Tumayo lang ito at nilapitan ang kapatid. Nag-usap sandali ang dalawa pagkatapos ay muli ring
Magbasa pa
Chapter 16
Tahimik ang dalawa habang nanananghalian. Mas ma-eenjoy sana iyon ni Candice kung walang nangyari kanina at kung hindi mainit ang ulo ni Sebastian, pero pakiwari niya’y hindi na maaalis pa ang mga kunot sa noo nito. Para tuloy siyang lumulunok ng tinik habang kasalo ito. “Hindi ba masarap ang pagkain at halos hindi ka naman kumakain?” puna ni Sebastian sa kanya. Nakatingin ito sa plato niyang hindi naman niya halos nagagalaw ang laman. Nagulat naman si Candice sa tanong na iyon nito. Mabilis siyang umiling. “No. The food is good.” Totoo ang sinabi niyang iyon. May sinaing na tulingan, kamatis, gulay na mustasa, at ang napakatamis at sariwang-sariwang hinog na mangga. Lahat iyon ay paborito niya. “You should eat a lot para hindi ka naman nagmumukhang payat,” anito at nilagyan ng isang hiwang hinog na mangga ang plato niya. Natigilan naman siya sa tinuran nito. Totoo ba ang narinig niyang tinawag siya nitong payat? Wala sa loob na tiningnan niya ang mga braso at binti, pagkuwa’y
Magbasa pa
Chapter 17
Hindi alam ni Candice kung gaano sila katagal sa lugar na iyon. Basta ang alam niya Sebastian was treating her like a queen. Maingat siyang inalalayan nitong makababa ng kabayo. She said a simple thank you na ginantihan naman nito ng isang napakatamis na ngiti na muntikan ng ikalaglag ng puso niya. Hinayaan lang nitong malayang makapangain ng damo ang kabayo nito bago muling bumalik sa tabi niya and enclosed her on his arms. Hindi naman siya nagprotesta sa ginawa nitong iyon, because she liked being this closed to him. It feels like heaven.They both quitely treasured that moment. Hindi niya makuhang basagin ang katahimikan nila at tanungin si Sebastian kung anong nararamdaman nito para sa kanya, dahil natatakot siya sa maaring isagot nito. But, she knew by now that she was already falling for him. His kisses confirmed it for her. At kontento na siyang ganito sila. They looked at the beautiful scenery in front of them. Ang araw na malapit na ring lumubog sa kanluran ay nagsasabog
Magbasa pa
Chapter 18
“Good morning,” ang nakangiting bati ni Sebastian pagbaba nito sa hapag-kainan. Mabilis nitong nilapitan ang nagtatakang ina at hinalikan ito sa noo, pagkatapos ay si Bella. Isang matamis na sulyap naman ang iginawad nito kay Candice, which almost made her choked. “Good morning din, hijo. Mukhang maganda ang gising mo, ah.” Puna ni Donya Consuelo dito. “Maganda talaga, Mama.” Sagot nito at isa pa uling sulyap ang ibinigay sa kanya. Namumula ang mukhang napayuko na lang siya sa pagkain. “Oh… I see…” ang tatango-tango sabi pa ni Donya Consuelo. Makahulugang tumingin ito kay Candice at ngumiti, kahit hindi iyon nakikita ng dalaga. “Oo nga pala, hijo. Tumawag si Antonio, naayos na daw niya ang problema sa kompanya. Have you talked to him yesterday? Bakit sa akin pa siya tumawag at hindi na lang sa ‘yo?” tanong nito habang matamang pinagmamasdan ang anak. Napatingin si Candice kay Sebastian. Abala na ito sa pagkain nito. “Yes, Mama. Pinagsabihan ko lang naman siya,” anito. Napaili
Magbasa pa
Chapter 19
Soft kisses at marahang dampi ng mga daliri sa kanyang katawan ang gumising kay Candice. She knew for sure it wasn’t Bella. Dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata and looked at the culprit. Matamis na mga ngiti nito ang sumalubong sa kanya. “Good morning,” malambing na wika ni Sebastian and gave her a quick kiss on her lips. “Morning…” ang namamaos na sabi niya, then looked outside the glass door. Babago pa lang sumisikat ang araw sa silangan. “What time is it?” tanong niya ng muling sulyapan ito. Hindi ito sumagot. Abala ito sa ginagawa nito sa katawan niya. He’s running his fingers smoothly on her shoulder blade na nagpanindig ng kanyang mga balahibo sa katawan. At ng hindi na ito nakatiis, isang mabilis na halik ang iginawad nito doon na nasundan pa… at nasundan pa ulit...“Sebastian…” ang nakikiliting saway niya dito. At ang hudyo, wala yatang balak tumigil! “I’m so addicted with your smell, Sweetheart…” anito in between kisses then looked at her. “Sorry, but I cannot stop
Magbasa pa