Makalipas ang ilang minuto ay muling bumalik si Axel sa silid ko. May dala na siyang tray at pagkain bago umupo mismo sa tabi ko."Kainin mo na muna 'to," aniya na inumang pa mismo sa bibig ko ang kutsara na may kanin at gulay. "Don't worry okay na ang lahat, wala ka ng babayaran... salamat sa akin," giit niya pa ng nakangisi. Inirapan ko naman siya at tinignan ang kutsarang ini-umang niya sa akin."So what's the meaning of that? Feeling sweet ka? Close tayo?!" Sunod-sunod ko namang tanong bago muli siyang inirapan.Narinig ko ang malakas na pagbuntong hininga niya saka napapailing na tumitig sa akin. "Ganyan ka ba talaga? Pa-hard to get?" Balik tanong niya rin. "Kung hindi ako nagkakamali... nakuha na kita, right? Akin ka na sa ayaw at sa gusto mo, and I want you to know that I already marked you as mine," mahabang saad niya pa.Sandali akong naguluhan dahil hindi ko naintindihan kaagad ang sinabi niya. Ngunit ng mapansin kong nakatitig siya sa leeg ko, kung saan ginawaran niya ng ha

I don't know what happened and who did the first move, I just found myself facing the headboard of the bed while holding tightly onto it."Think about me, Shaira. Not my cousin Andrei, and not those other men who wanted to have you... but for me, only me!" Kasabay ng mariin na pag bigkas ni Axel sa mga katagang 'yon ay ang tuluyan niyang pag angking sa akin. "Fuck, baby! You're so fucking tight... ugh!"Halos masugat na ang labi ko sa mariing pag kagat ko para lang hindi mapatili sa ginagawa sa akin ni Axel. But fuck, he was good. He do me good and I can't help but to moan out loud."Ahh fuck, Axel. Yeah there... y-yes, faster baby ohh..." I was holding on to the headboard as if it was my lifeline. My body was shaking while Axel was moving so fast, and deep behind me. I can see my boobs bouncing because of Axel and my body's movement. "Oh yes, ahh... faster Axel, fuck! I want more," halos pasigaw ko ng sabi. Ni hindi ko na rin makilala ang sarili kong boses dahil sa matinding pagnan

As I went outside the bathroom I saw Axel sitting on his bed and seems like he was thinking something deep. Kinuha ko any mga damit kong ngayon ay maayos ng nakatupi sa ibabaw ng bedside table niya, at isinuot 'yon. "Sorry," halos pabulong lang, pero napalingon ako kaagad ng marinig ko 'yon mismo kay Axel. "I didn't mean to say those words that I told you inside the bathroom. Sorry if I force myself on you," aniya pa bago tumitig sa akin.I heard him sigh and then stand up. He was about to leave me again but I hold his wrist which made him stop. "S-sorry," I stuttered. Hindi ko alam kung paano ba ako magsisimulang magsalita sa harap niya at kung ano ang dapat kong sabihin sa kaniya. Ngunit tulad niya... marunong din naman akong humingi ng paumanhin. Alam ko ring pagkakamali lang ang nangyari sa pagitan naming dalawa, at ang pagkakamaling 'yon ay hindi na dapat maulit pa. Kaya naman kung madadaan naman sa tamang usapan, puwede naman sigurong magkasundo kami at maging magkaibigan na

"Okay, sabi mo eh..." He then said after he stared at me for so long. "But still, whenever you wanted to shift and find another man to keep... choose me. Subok na at maaasahan, I can make you scream kahit ilang round pa yan." He smirks but his eyes were serious.I heard him sigh before he turns around. Kaagad ko naman siyang tinawag bago pa siya makalayo."Axel..." Huminto nga siya pero 'di naman ako nilingon. "Please... give up," I said almost whispering. Doon palang siya lumingon upang humarap sa akin na may nakakalokong ngiti sa labi, ngunit walang emosyon ang mga mata."Where is the exciting part if I give up easily?" Hindi ako nakasagot sa tanong niya. Isa pa, ano bang mayroon sa aming dalawa? We can't call ourselves FUBU, dahil hindi naman kami nagkikita para lang doon. Para kaming free taste na inaalok, pero ng matikman... hindi na tinigilan. "No pressure Shaira. But I just want you to know that one mistake... leads you to do more. And that is always my pleasure." Matapos niya

Matapos ang non-stop bangayan ay nakarating na rin kami sa aming date place kuno. It was a long drive, nakatulog nga rin ako sa biyahe pero sulit naman ng makarating na kami."Whenever I wanted to be alone and think about life... dito ako nagpupunta." I look at Axel who seems serious about what he told me. Marunong din naman palang mag seryoso ang tukmol na ito."So this is your escape place?" I ask him while staring at the lake.Where here in Tagaytay, sa isang sikat na Hotel dito sa Tagaytay ako dinala ni Axel. Napakalapit lang ng The Lake Hotel sa mismong Taal Lake, ngunit hanggang tingin lang ako. Kinakabahan kasi ako na baka biglang sumabog ang Taal Volcano at mabura ako sa mundo ng di-oras. Tho, this place is breathtaking. Napakaganda, tahimik at higit sa lahat... payapa."Ngayon dalawa na tayong pupunta rito," nakangiting sagot niya. He was so handsome whenever he smiled. His eyes seem sparkling and his lips... it's inviting me to smile too. "You stared too much that I'm afraid