All Chapters of Nang Namulat Ang Kanyang Mata: Chapter 381 - Chapter 390

Umalis si Zoe sa mansyon ni Elliot at umuwi sa mansyon ng mga Foster. Maagang natutulog si Rosalie. Samantalang si Henry at asawa naman niyo ay madalas gabi na umuuwi, at si Cole naman ay umaga na umuuwi at kadalasan pa nakakulong lang sa kwarto nito kaya palaging tahimik ang mansyon ng mga Foster.Pagkapasok ni Zoe sa kwarto niya, tinext niya si Cole na pumunta sa kwarto niya at wala pang ilang minuto ay dumating ito. “Zoe, wala na ang anak natin. Anong kailangan mo sa akin?” Walang emosyong bungad ni Cole habang nakatayo sa may pintuan. Alam niya na sinadya ni Zoe na mamatay ang bata at hanggang ngayon ay hindi niya pa rin yun matanggap. Siguro mahal niya pa rin ang anak niya dahil kung hindi, hindi naman siya masasaktan diba?“Sa tingin mo ba hindi ko mahal ang anak ko? Dugo’t laman ko yun! Pero hindi siya pwedeng maipanganak dahil kung nagkataon, siya rin mismo ang dahilan ng kamatayan natin!” Hinila ni Zoe si Cole at sinarado ang pintuan. Medyo nakainom si Cole. “Eh bakit

“Kung totoo mang may next life, sana hindi mo na kami makita ni Shea kaya dahil sa amin, nagdusa ka.”Muli, walang Rosalie na sumagot. Kasabay ng kamatayan, lahat ng galit, pangarap, tampo at mga tanong ay nawawala. Mula ngayon, wala ng mamimilit sakanya na magpakasal ulit at magkaroon ng anak. Wala ng makaka miss sakanya o mag alala kung nakakain na ba siya o kung sapat ba ang tulog niya o kung masyado na siyang napapagod sa trabaho…Hindi nagtagal, nagpapanic na bumalik si Cole sa ospital.Noong nalaman niyang namatay ang kanyang lola, sobrang naging emosyonal siya. “Paano namatay si lola ng ganun ganun nalang! Kahapon, pinapagalitan niya pa ako na maghanap na raw ako ng girlfriend.” Humahagulgol na sabi ni Cole. Nilabas niya ang phone ni Rosalie. “Naka usap ko yung yaya ni lola. Sabi niya, bago daw mahulog si lola, may kausap siya sa phone kaya dinala ko rito yung phone niya.”KInuha ni Elliot ang phone na may mangiyak-ngiyak na mga mata at tinignan ang call history nito

Narinig ni Avery ang sinabi ni Elliot sa kabilang linya kaya galit na galit niyang sinabi, “Wag mo ng abalahin ang bodyguard mo. Nasaan ka? Ako na ang pupunta.”Habang naghihintay si Elliot sa ospital, hawak hawak niya pa rin ang phone ni Rosalie. Halos puputok na ang ugat niya sa noo at hindi siya makagalaw sa sobrang galit!Desidido siya na paaminin si Avery sa pinag usapan nito at ng mommy niya dahil hindi siya papayag na namatay ito ng wala man lang kahit paliwanag!Nag aalangang lumapit si Henry kay Elliot at sinabi, “Elliot, dahil wala na si mommy. Aaskisuhin na ba natin ang lamay niya?”“Ipa autopsy muna natin siya!” Sigaw ni Elliot. Kailangan niyang malaman kung ano ang tunay na dahilan ng pagkamatay ng mommy niya!Oo, may high blood ito pero sa regular check up nito, paulit-ulit na sinabi ng doktor nito na hindi naman ganun kalala kaya sobrang imposible na nahilo nalang ito ng bigla habang bumababa sa hagdanan.Tumungo si Henry. “OKay, hahanapin ko ang doktor.”Sa isa

“Avery! Ngayon lang ako nakakita ng babaeng kasing kapal ng mukha mo! Ang galing galing mong mag imbento ng kwento para iwasan ang kasalanan mo at isisi sa iba. Bakit mo sinabi na ako mismo ang nagsabi sayo? Anong tingin mo sa akin? Baliw?!” Sigaw ni Zoe habang humahagulgol.“Oo! Baliw ka!” Kalmadong tinignan ni Avery si Zoe, na alam niyang nagdadrama. “Wag kang mag alala. Mabubuking din lahat ng drama mo balang araw.”“Anong drama! Avery! Sabihin mo sa akin! Anong drama?!” Gustong sampalin ni Zoe si Avery pero umiwas si Avery kaya bumangga siya kay Elliot. Wala siyang planong makipag away sa isang baliw. Tinignan ni Elliot si Zoe at hinarangan ito. “Zoe, nasa ospital ka.” Paalala ni Elliot. “Hindi pa kami tapos mag usap. Pwede bang wa ka munang makisawsaw.”Pagkatapos, hinila ni Elliot ang kamay ni Avery at naglakad sila papunta sa elevator. Nang makita ni Zoe na nakaalis na ang dalawa, agad-agad siyang tumahan. Kahit na umaarte lang siya, gusto niya talagang sampalin si Aver

Masyado na siyang naging mabait kay Avery kaya parang hindi naman ito karapat-dapat sa awa niya. Makalipas ang ilang segundong pag iisip, tumingin si Elliot sa bodyguard para sensyasan ito at walang anu-ano, dinala nito si Avery!Hindi makabasag pinggan ang katahimikan sa buong mansyon.Hindi umiyak o nagpumiglas si Avery. Nawala ito ng walang kaingay-ingay, kagaya ng palagi nitong ginagawa. …Dinala ng bodyguard si Avery sa basement. Madilim pero nakikita ni Avery na hindi ito nagagawa. Naglakad sila sa ibabaw ng mga bato at bakal kaya bawat hakbang nila ay rinig na rinig nila ang kalansing. Mayroon din siyang naamoy na sobrang nakakahilo. Makalipas ang limang minutong paglalakad, bigla siyang tinulak ng bodyguard.Hindi ito inaasahan ni Avery kaya napaupo siya sa sahig. May nakapa siyang malagkit kaya natakot siya. Damo. May nakakapa siyang damo pero may nararamdaman siyang malagkit at naamoy na mabaho. Kumunot ang noo ni Avery at dali-dali niyang inalis ang kanyang