GoneHis parents met my father just like what they wanted. Ramdam ko ang kaba ni Papa at halata iyon sa mga galaw niya. Noon pa mang sinabi ko sa kanya ang tungkol sa gustong mangyari ng parents ni Lideon, halos hindi na siya mapakali. Bukod sa aming dalawa ni Lideon, alam niya ring palabas lang ang lahat ng ito kaya naiintindihan kong hindi siya komportableng makaharap ang mga magulang ni Lideon. And just like me, he couldn’t do anything about it.Lideon’s parents are too nice that guilt is eating me up. Hanggang ngayon hindi ko pa rin maintindihan kung papaanong nagagawa niyang magsinungaling sa parents niya nang ganito. He could’ve told them he didn’t want to settle down just yet, kung iyon naman talaga ang totoong nararamdaman niya. Mga mayayaman nga naman.They started talking about the date of the wedding and all that. Lalo lang akong kinabahan. My mind is cloudy and I still couldn’t believe this is really happening.“Naku kung hindi mo pa sinabi sa amin noong nakaraang araw, we

Wife'You will be my wife real soon.''Mahal na mahal kita, Almene.'I closed my eyes as those words kept playing inside my head. They sound like a lullaby trying to put me to sleep. My tears fell nonstop. As if it had finally sunk down to me.Wala na siya. Talagang wala na siya at hindi na siya babalik. Wala nang pag-asa pang makikita ko siya ulit.With those thoughts my chest tightened with an excruciating pain. That the only way I could lessen it is through hurting myself. Pero pakiramdam ko kahit ano'ng pisikal na sakit ay hindi makakapantay sa sakit na nasa dibdib ko. Still, just to lessen it a little."Babe, bakit naman ganito? A-Alam mong hindi ko kakayanin. A-Alam mong hindi ko kaya. You said you wouldn't leave me. Y-You s-said you'll be my family. B-Babe ang s-sakit sakit dito," I cried pointing at my chest. Halos hindi na ako makahinga sa paninikip ng dibdib.I thought I had overcome the greatest pains in my life. Mula sa pagkamatay ni mama, sa pagkapariwara ni papa, sa mga s

ChurnedWala ako sa sarili habang binabagtas namin ang daan papunta sa bahay nina Francis. Hindi mawala sa isip ko ang sinabi ni Lideon dahil alam kong tototohanin niya ang sinabi niya pag ginawa ko nga iyon. I know that."Kumusta ang pakiramdam mo?" Tanong ni Nathan habang tinatanaw ako mula sa rear mirror.Sa tanong niya ay muling bumalik ang kaba ko. At habang palapit kami ay unti-unting naninikip ang dibdib ko. I cleared my throat and looked away."A-Ayos lang," I lied."You know you're a terrible liar," mahinang bulong ni Julienne sa tabi ko.Napapagitnaan nila akong dalawa ni Avery habang mag-isa naman si Nathan sa harap at siyang nagmamaneho. Hindi ko alam kung paano nilang nalaman ang village kung saan naroon ang bahay ni Lideon. Nagulat na nga lang ako nang nasa harap na sila ng gate ng village nang makalabas ako.Marahang hinawakan ni Avery ang braso ko kaya napalingon ako sa kanya."We know you're not okay. Hindi mo kailangang magkunwari sa harap namin."Hindi nalang ako um

HoneymoonWhat I thought would ease my problem made it worse. Mariin ang pagkakahawak sa akin ni Lideon habang tila hinahamon ng tingin ang lalaking nakipagkilala sa akin. Para akong nahimasmasan nang tuluyang mag sink in sa isip kong nandito nga siya."Back off," he said gritting his teeth."How will I know you're telling the truth?" Mapang-uyam na sagot ng lalaki.Oh no, this is not good. Gustuhin ko mang magsalita ay lalo lang akong nahihilo at hindi makapag-isip nang maayos. I held onto Lideon's suit and tried pulling him to get his attention. Dahil kaunting kibot nalang ay susugurin niya na ang lalaki.Natigil lang ang tensyon sa pagitan ng dalawa nang ilan sa mga body guards ni Lideon ang pumasok para pumagitna sa dalawa kasama na si Raul."Is there anything wrong? Mrs Martin seems to be very drunk," aniyang sandali akong tinapunan ng tingin. I couldn't even look back at him properly."Nothing, Raul. I'm taking her home now," matigas na sambit ni Lideon habang masama pa rin ang

WantI stared at the blue sky reflecting on the waves as I try to gather my thoughts. Kung bakit ako nakaramdam nang ganoon ay hindi ko rin mawari. These past days have been confusing, kahit alam kong hindi naman dapat.I shouldn't get curious about who that woman is. That wouldn't be right in any way. Kanina ko pa kinakastigo ang sarili sa mga isiping iyon. O dahil kaya to sa nangyari ng nagdaang gabi? Siguro nga.The deafening silence bore me that I decided to go out and explore the whole cruise. What else would I be doing in a ship like this? Hindi ko pa alam kung saan papunta ito at nakalimutan ko ring itanong kay Lideon. Not that it matters. Gayong palabas lang naman ang lahat ng ito. So might as well enjoy myself while this extravagance lasts.I went out to see if Lideon's around but he wasn't. Ni anino niya ay hindi ko mahagilap sa mga guests na paroon at parito sa corridors. Karamihan sa mga guests ay mga foreigner. May mangilan-ngilang mukhang pinoy.Nagsimula kong tahakin an