Aira Jane’ Point of ViewIlang minute pa lang ang nakakalipas nang umalis si Abby. Nanatili ako sa garden, iniisip kung isa bang banta o pakikiusap ang ginawa niyang pagsabi sa akin ng katotohanan.“Anong ginagawa ng babaeng iyon sa iyo?” biglang sulpot ni Meriam. Tiningnan ko lang naman siya at hindi sinagot. “Kilala ko siya, siya ang babaeng kerida ni Ice noong wala ka. Anong ginagawa niya dito ngayon?” muling ulit niya sa tanong. Bumuntong hininga ako at humarap sa kaniya.“Nabalitaan kong nabuntis siya pero hindi si Miguel ang Ama. Pinaako niya iyon kay Miguel, alam mo ba iyon?” Tumayo na lang ako at nagsimulang maglakad.“Ang arte mo! Dinadamayan ka na nga ganyan ka pa!” mataray na sigaw niya sa akin dahil medyo nakakalayo na ako. “Half-sister ko siya!”Tuluyan na akong lumakad palayo sa kaniya at papunta sa kwarto ko. Ayoko ng isipin pa ang nangyari o ang mangyayari. Hindi ko obligasyon ang nararamdaman ng kapatid ko. Kung gusto niya ng buong pamilya hanapin niya ang tunay na ta

Pagkatapos ng dinner date namin ni Miguel ay nag-aya na akong umuwi. Hindi ko alam kung anong mayroon kung bakit kaunting galaw ay napapagod ako at sumasakit ang ulo. Sinabi sa akin ni Miguel lahat, kung paano niy nakilala si Abby, kung paanong naging tatay siya ng anak ni Abby. "Noong nakita ko ang bata, sobrang saya ng puso ko kasi nasa isip ko ikaw at ang magigng anak ko. Sobrang nangungulila kasi ako sa inyo noong mga oras na iyon. Naawa akong lalaki ang bata ng walang kinikilalang tatay kaya sabi ko pwede akong maging tatay niya pero hindi ibig sabihin noon ay magsasama kami bilang pamilya. Noong nalaman kung magkakaanak na tayo sobra ang saya ko, excited ako sa lahat ng gagawin niya pagkalabas niya dito sa mundo. Gusto ko ako ang magtuturo sa kaniya ng lahat ng gusto niyang matutunan. Kaya pwede ba? Wag mong isipin ang ibang bagay, sa akin ka manila ako ang pakinggan mo dahil ginawa ko lang iyon para sa bata kasi nakikita ko ang anak natin sa kaniya." Mga salitang paulit ulit

Aira Jane’s Point of View“Sorry na, pero hindi ako pupunta doon ng magisa.” Nagmamatigas na sabi ni Raven.Raven and I are having an argument since I met her new so called boyfriend. Hindi ko nga alam kung bakit kailangan niyang mag-boyfriend para lang may dalhin sa harapan ng parents ng hindi ko malaman kong ex niya.Hindi ako sang ayon na gumamit siya ng tao para lang hindi mapahiya. “Hayaan mo na siya, sa ganoon paraan niya gustong ipakita na she know her worth so be it.” Payo sa akin ni Miguel.Tiningnan ko siya ng masama. Hindi ko akalain na kakampi siya kay Raven. Bumuntong hininga ako. “Hays, ikaw bahala. Basta kung mas masaktan ka sa gagawin mo..” isang malakas na buntong hininga ulit ang binitawan ko. “Nandito lang kami para sa iyo. Subukan mong magisa makakatikim ka sa akin. Halika na nga iwan na natin silang dalawa. Gusto niya iyan e.” Agad akong tumayo at umalis sa restaurant.“Salamat bestfriend! I love you.” Sigaw niya. Wala talagang kahihiyan kahit nasa mamahaling rest

Aira’s Point of ViewMatapos ang kasal ni Angela, hindi muna kami umuwi. Desisyon ko na din iyon dahil mas gusto ko munang magpahinga. Ayokong problemahin ang problema sa pinas. Iniwasan kong isipin ang mga bagay na makakapag-stress sa akin. Alam ko sa sarili kong may malalim siyang dahilan at kung hindi niya gustong makisawsaw ako doon edi wag. Sino ba naman ako sa kaniya di ba?“Ate, sigurado ka bang umuwi?“May trabaho kaming naiwan. Isa pa, sigurado naman akong kaya ko ang sarili ko. Natuto na ako. Hindi ako bata.” Simpleng sagot ko habang nagaayos ng gamit. Naglilinis kami bago umalis ng hotel na pinag-stayan naming sa loob ng halos isang linggo.“Wag ka ng magaalala Ken, kaya na ng ate mo iyan. Kung sakali man nandito tayo para sa kaniya. Tulad kung paano siya nandito para sa akin. Hindi ko lang din maalala kung anong nagawa kong mabuti at pinili niya akong samahan kahit ang totoo hindi niya gusto dahil wala si Miguel.” Lumapit pa si Raven sa tabi ko upang yakapin ako mula sa li

Aira’s Point of View“Sinabi ko di ba? Walang aabala sa akin kailangan ko ng pahinga. Ano bang mali doon?” sigaw ko mula sa kwarto ko. Mayroong isang tao na naman kasi ang kumakatok sa kwarto ko.“Pinapasabi niya, nandito daw siya. Kung pwede daw kausapin mo siya. Wag mo akong sigawan ginagawa ko lang sa tingin ko ay tama. Masyado mainit ang ulo mo. Kung ayaw mo siyang kausap sabihin mo sa kaniya ng personal. Napakaarte mo.” Boses ni Meriam na nangingibabaw sa pagsigaw. Rinig ko pa ang pagdabog ng mga paa niya. Napabuntong hininga na lang ako.“Nasaa- Miguel?” gulat ko ng buksan ko ang pintuan ng kwarto ko.“Anong ginagawa mo dito?” tanong kong muli sa kaniya.“Pwede bang huminahon ka muna? Magusap tayo ng maayos.” Kalmado niyang sabi.“Pumasok ka.” Naglakad ako papasok sa kwarto ko. “I-lock mo.”“Aira, Sorry!” panimula niya.“Saan ka nagso-sorry? Sa hindi mo pagsama sa amin o saan?” mataray kong tanong.“Sa lahat.” Dugtong niya.“Ang mga tao, nagsosorry dahil hindi nila sinasadya. Sa