Nagising ako ng liwanag na nagmumula sa labas ng bintana. Mataas na pala ang araw, sa wari ko'y tanghaling tapat na. Bumangon ako kaya napansin ko na wala ako sa sarili kong condo. Inikot ko ang aking mata at doon ko na pagtanto na nasa bahay pala ako ng mag Asawang Angela at Raven. Siya siguro ang naguwi sa akin mula sa bar. Ang dapat celebration namin ay nauwi sa wala. Pakiramdam ko bumabalik ako sa pagkabata. Bumabalik ako sa panahon na ako lagi ang inaalagaan ni Raven. "Gising ka na pala. Halika na kumain na tayo!" aya sa akin ni Angela. Tumango naman ako dahil hindi ko maibuka ang bibig ko, pakiramdam ko kasi amoy alak pa rin dahil hindi pa ako nagtotoothbrush. May nakita ako towel, bagong toothbrush sa maliit na sofa dito sa kwarto. Siguro ay pinasok nila kanina habang tulog pa ako. Kaya naman nagmadali na akong magasikaso ng katawan, nakita ko sa cabinet dito na may mga new undies at damit kaya hindi na ako nahiyang gamit. Lumabas ako ng kwarto at nadatnan ko sa dining tab

Naging lasingero ako at babaero simula umalis si Aira at nagannounce sila Daddy ng kasal namin ng kapatid niyang si Meriam. Gabi-gabi nasa barr ako na pagmamayari ni Aira para uminom at kumuha ng babaeng maikakama ko pag sobrang lasing na ako. Dala na din siguro ng alak ang pagiinit ng katawan ko. Doon ako nagwawalanghiya para pag nalaman niya maawa siyang bumalik sa akin. Ngunit ilang buwan na ang nakalipas ni anino niya hindi nagpakita sa akin kaya mas lalo akong nagalit, nainis at sumama ng loob. Sabi niya mahal niya ako? Sabi niya dati kung ano man ang mangyari sa amin mananatili kami sa isa't isa. Ngunit bakit simpleng away lang namin iniwan niya ako.Inaway at nasigawan ko lang naman siya for the baby's safety. Akala ko kasi umiinom siya ng alak ng gabing iyon. Alam kong mali na sinigawan ko siya at pinahiya sa mga tao sa sarili niyang barr at humihingi ako ng tawad sa pagiging padalos-dalos ko. Hindi ko naman akalain na iyon na pala ang huli namin pagkikita. Akala ko noong

Aira' P.O.VNasabi sa akin ni Dyson na may isang tao daw ang palihim na naghahanap kay Mom. Hindi niya sinasadya pero narinig niya na may nagtatanong daw kaya agad niyang pinaalam sa akin. Pakiramdam kasi ni Dyson may kinalaman dito ang tatay ni Miguel. Pagkatapos ng mga trabaho namin nauna na kami ni Dyson pumunta kung nasaan si Mom. Kung may taong naghahanap sa kaniya malamang delikado siya ngayon. "Mom, paakyat na kami dyan? Nasaan ka?" tanong ko kay Mommy Mitch. Kanina ko pa kasi siyang tinatawagan ngunit hindi siya sumasagot."Nandito lang sa farm, madaming nagorder ng gulay at prutas kaya medyo busy. Bakit pala biglaan ang punta niyo dito Nak?" sagot naman niya sa akin. "Wala lang po. Gusto po muna namin dyan magstay for two weeks or a month. Masyado po kasing mainit sa manila." pagdadahilan ko. "Okay sige. Magiingat kayo paakyat!" bilin naman ni Mama. Medyo nakahinga na kami dahil alam naming ligtas siya. Ilang sandali naman ay nakarating na kami sa bahay kubo ni Mom. A

Nasa iisang lugar lang kami ni Miguel ngunit hindi kami nagkikibuan. Hindi ko siya inapproach at ganoon din naman siya. Kanina habang nagluluto kami ni Mom ng pagkain napagusapan namin si Miguel. Kahit nandito na si Miguel desido pa din si Mom na ibalik si Miguel kung saan talaga siya. Tinanong ko din siya kung alam ba ni Miguel na may sakit talaga siya. Makikita ang gulat sa mukha ni Mom ngunit hindi niya iyon tinanggi sa akin. Hindi naman sumama ang loob ko sa kanya bagkus naawa ako dahil sa sitwasyon namin kailangan niyang ilihim ang nararamdaman niya. Nakiusap siya sa akin na hayaan ko siyang- siya mismo ang magsabi sa kaniyang anak ng tunay na ng nangyari at ang tungkol sa sakit niya. Hindi naman Cancerous ang sakit ni Mom. Ngunit delikado pa din ito dahil nangangailangan ng operasyon. Hindi nakakatakot ang gamutan ang nakakatakot ang operasyon dahil hindi ka sigurado kung magiging mabuti ba ito sayo o hindi. Kung gigising ka pa ba pagkatapos o mananatiling tulog.Hanggang hind

"Anong balita?" tanong ko sa taong inutusan ko para bantayan si Mama. Kung ako ang tatanungin. Ayoko ng nagtatago si Mama. I want her to enjoy her life without me or anyone burden for her. Ang kaso sila mismo ang ayaw umalis sa farm, siya mismo ang gusto ay doon na manirahan. "Umalis po silang lahat sa farm." sabi ng lalaking kausap ko.Napaisip naman ako saan nila balak pumunta. "Sundan mo sila." tanging sinabi ko at binaba ang tawag.Nandito ako ngayon sa bahay na pinatayo ko. Simple lang naman ito para sa amin ni Mama hindi ito nakapangalan sa pangalan ko dahil alam kung possible habulin ito ni Daddy. Kung matalino siya mas matalino ako. "Cedric, nasaan ka na?" linya ko sa isang text message na sinend ko. Si Cedric aquino ang nag iisang kaibigan ko noong college. Mabait si Cedric at walang pakialam sa social status mo sa buhay. Kapag gusto ka niya kakaibiganin ka niya. Ganoon kaming dalawa. Mayaman si Cedric at hindi katulad ng iba na ayaw makipagkaibigan sa akin dahil hindi