All Chapters of Once i became a Loser: Chapter 21 - Chapter 30

Tumakbo ako nang mabilis pa alis hanggang sa makababa ako ng second floor. May naririnig akong footsteps no'n bukod sa footsteps ko na tila tumatakbo rin ka sunod sakin. Tingin ko, si Kuya na 'yon na hinahabol ako kaya naman mas lalo ko pang binilisan ang pag takbo ko para hindi niya ako mahabol. Sa sobrang bilis ng pagtakbo ko e napapalingon na sakin lahat ng mga tao sa paligid. Nagtataka sila siguro kung anong meron at bakit ako tumatakbo na animo'y hinahabol ng masamang espirito. Pero hindi ko na sila inisip pa at pinagpatuloy ko ang mabilis na pagtakbo. Bahala na kung anong isipin nila sakin, ang importante ay makaalis ako rito.Paglabas ko ng building saktong napatigil na ako sa pagtakbo no'n habang natatarantang nag iisip kung tatakbo pa ba ako o magpapara ng taxi para makalayo agad dito?Saktong nakaabang no'n 'yong driver nila sa harap ng building para sunduin kami ni Kuya pareho at tinanong niya ako kung uuwi na ba ako at kung nasaan si Kuya at bakit hindi ko siya kasama. Pe

Simula ngayon, hindi mo na ako Kuya, manliligaw mo na ako. Understood?Nagpa ulit-ulit sa isip ko 'yong sinabi niya kagabi. Para na akong mabaliw kakaisip no'n habang nakangiting nakatitig sa kisame. Napanaginipan ko pa nga siya kagabi, at do'n sa panaginip ko e boyfriend ko na raw siya. Ang bilis, grabe!Bumangon ako at inayos ang sarili ko bago ako lumabas ng kuwarto ko para kumain ng breakfast nang makita ko sa kusina si Kuya na nag luluto tapos may mga pagkaing naka prepare na sa lamesa. Nagtaka naman akong napatingin do'n at napatingin sa kanya.Hindi ko inexpect na magaling pala siyang magluto.Akala ko puro lang siya pa pogi. Tapos ang suplado pa. Hindi ko akalain na magaling rin pala siya pagdating sa pagluluto.No'ng mapagtanto niyang parang may tao sa likod niya e napalingon siya at do'n na nagtama mga tingin namin."Gising ka na pala." aniya habang tinitikman 'yong niluluto niya. "Maupo ka." Tumango naman ako pagkatapos.Hinila ko 'yong upuang nasa tabi ko at tsaka ako um

Hinatid ako ni Cedrick sa bahay. Ilang beses pa niya akong sinabihan kung ayos lang ba ako na umuwi muna rito samin. Alam kasi niyang walang ilaw sa bahay kasi nga walang kuryente. Sobrang nag aalala pa siya dahil sa nangyare kanina at alam niyang hindi ako okay ngayon.Ilang beses niyang sinabi na do'n na lang muna ako matulog sa hotel nila para kahit papano mas maging kumportble ako pero tumanggi na ako kasi nakakahiya. At isa pa, ayokong nakakaabala ako.No'ng umalis siya, pumasok na ako sa loob ng bahay. Gamit ko pa 'yong flashlight ng cellphone ni Kendall no'n habang naghahanap ng kandila at posporo para gawing ilaw dito sa bahay. Sobrang dilim kasi, pati mga kapitbahay e wala ring mga ilaw kaya walang ilaw na nag re-reflect dito kahit papano.No'ng makahanap ako ng posporo at kandila ay agad kong sinindihan 'yon tsaka ko dinala 'yon sa maliit kong kuwarto tsaka ako umupo sa kama ko. Chineck ko 'yong mga text messages sa cellphone ko. Do'n ko lang nakitang maraming text message

Pag gising ko, nakita kong sobrang linis ng buong bahay. 'Yong kurtina nakatali, 'yong sahig sobrang kintab, 'yong cabinet napaka pulido at wala ng alikabok at 'yong mga gamit na nagkakalat sa kung saan e nakalagay na sa kinalalagyan nila.Tapos nakahanda na 'yong breakfast sa lamesa at puno lahat ng tubig ang tab namin sa kusina, gano'n din sa banyo namin pag tingin ko.Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko ngayon.Impossibleng magagawa niya 'to nang ganito ka dali.At anong oras siyang nagising kanina para lang mag linis, mag igib ng tubig at mag luto?"Good morning, Girlfriend ko!" Agad naman akong napalingon sa likuran ko kung saan nakatayo siya't nakangiti sakin."Your breakfast is ready." nakangiting sabi niya. "Ang gagawin mo na lang ay mag hugas ng kamay para kumain."Tapos lumapit siya sakin at dinala ako sa lababo para mag hugas ng kamay. Pagkatapos no'n, hinila niya 'yong upuan tsaka ako pina upo."Kumain ka na." aniya. "Tsaka kung gusto mong maligo, puno na lahat ng tubi

Hindi ko naman intensyong makipag break sa kanya. Sa totoo lang, masyado ko siyang mahal para iwan ko lang. Pero wala akong choice kasi nga mahal ko siya, at kailangan ko ring isipin 'yong future niya. Makikipag break ako hindi dahil sa inutusan ako ng Mommy niya na hiwalayan ko siya. Kundi, makikipag break ako dahil alam kong kapag nagsama kami, maraming mawawala sa kanya. At masasayang 'yong future niya.'Yon ang totoong dahilan ko.Gagawin ko 'to kahit masakit, kakayanin ko kasi alam kong mas makakabuti 'to para sa kanya at pati na rin sakin. Mapapatanag ang loob ko kapag nakikita ko siyang ginagawa ang mga bagay na pinangarap niya no'ng bata pa siya.Pero heto siya ngayon sa harap ko, hindi matanggap na makikipag hiwalay na ako ngayon sa kanya. Hindi siya makapaniwalang sinabi kong makikipag break ako. At alam kong nasasaktan siya ngayon sa sinabi ko."Teka, anong sinasabi mo d'yan? Anong mag break?" naguguluhan niyang sabi.Umiwas ako ng tingin, hindi ko kayang titigan siya sa m