Its been two days since she injured her foot. Hindi man iyon ganoong kalala, pinagbawalan pa rin siyang magkikilos ni Simon. Wala siyang magawa kundi manatili sa bahay at sundin ang gusto nito. She don't want to create another scene na magpapainit pa lalo sa ulo nito na magiging dahilan para tuluyan siya nitong ihatid sa Manila.Pahinamad siyang bumangon. Alas siyete pasado pa lamang ng umaga pero alam niyang paglabas niya ay wala na sa bahay si Simon. It has always been like that. Sa tatlong araw niyang naroroon sa bahay ng mga ito, tatlong beses pa lang yata niya itong nakikita at nakakausap."Alam mo kasi iha, kapag ganitong buwan ng Abril, abala si Simon sa opisina dahil tig-tanim ngayon ng mga magsasaka. Maaga pa lamang umaalis na ang batang iyon at sa gabi naman ay gabi na kung umuuwi. " sagot ni nanay Sol ng magtanong siya rito ng hindi niya makita sa buong maghapon si Simon.Yes.. Opisina. Nagulat pa siya ng malaman iyon mula kay nanay Sol. Ang buong akala niya talaga ay isa l

It just her and Simon who came, hindi sumama si nanay Sol at Lia dahil inatake na naman ng ubo ang bata.The party was held in the front yard of their house. A two storey bungalow house. Isa-isa siyang ipinakilala ni Simon sa mga kamag-anak ng mga ito kabilang na ang mga magulang ni Erick. Erick wasn't there though. Ayon sa nanay nito ay nasa bayan ang binata para sunduin ang tiyahin na bunsong kapatid ng tatay nito.Ipinakilala siya nito bilang kaibigan. At katulad ng reaksyon ng mga magsasakang kasama ni Simon noon sa taniman ay alam niyang ang iba ay hindi naniniwalang ganoon lang ang estado nila ng binata."Nagbabaksyon lang po talaga siya rito." Simon explain in a deep voice na para bang ayaw na ayaw nitong isipin ng mga kamag anak na may 'something' sa kanilang dalawa. "Katunayan po niyan si Ella ay anak po ni Don Armando Santana."Automatikong napatingin sa kanya ang lahat ng mga naroroon na nakarinig sa sinabi ni Simon. Gulat at pagkamangha ang nakarehistro sa bawat mukha. "S

"GOOD morning po 'nay." Bati niya ng maabutang nasa kusina na si nanay Sol at nagkakape."Oh, ang aga mo yatang nagising iha." Ngiti nito saka siya minasdan. "Nag enjoy ka ba kagabi?" "Po?" Gulat nya pang sabi. Hindi man sinasadya pero may ibang klaseng 'enjoyment' ang pumasok sa isip niya sa tinuran nito. Simon kissed. And of course she really enjoyed it. Sobra."Sa kaarawan ni Carmen, masaya ba doon kagabi? Iniisip ko kasi baka hindi ka nag enjoy dahil hindi ganoon ang mga nakasanayan mong mga pagtitipon sa Manila.""Huwag po kayong mag alala nay, nag enjoy po ako, katunayan po niyan, nakapagsayaw ako ng cha-cha doon ng hindi ko alam." natatawa niyang sabi. Sana lang hindi nito napansin ang pamumula ng mga pisngi niya kanina.Natawa rin ito. "At duda akong si Simon ang kapareha mo, ni minsan kasi hindi ko pa nakitang sumayaw ang batang iyan.""Hindi nga ho. Si Erick po ang nagsayaw sa akin.""Mukhang nabighani yata sayo ang pamangkin kong iyon ah, sabi ni Lia panay daw ang tanong n

"WHEN was the time you feel you're falling in love with me?" Mahina niyang tanong rito. They were now sitting on the bench. Nakahilig ang ulo niya sa balikat nito habang sabay silang nakatingin sa ibaba ng burol. "Hmm?" Bahagya siyang lumingon at ini-angat ang tingin rito nang hindi ito sumagot.He is still looking at the scenery down the hill, but after a few seconds he tilted his head and smile gently at her. Napapikit siya ng maramdaman ang masuyo nitong halik sa itaas ng noo niya. "Hmm.. Kailan nga ba? Noon yatang gabing lasing na lasing ka sa may bar o yung araw sa garden ng iyong Mama."She pouted. "Liar! You were so harsh, so rude, and always mad at me. Sa pagkakatanda ko wala yatang araw na hindi madilim ang anyo mo tuwing nakikita ako. You never even smile at me. Not even once kaya paano ako maniniwalang may gusto ka na sa akin ng mga araw na iyon?""How the hell could I smile when everytime I am seeing you, you were always with your boys."Nanlaki ang mga mata niya sa tinur

She smile widely as she wave her hand to the man who is now walking towards them. Nakasunod rito ang iilang magsasaka na umahon rin mula sa taniman. It was already noon break at abala na ang mga katabi niya sa paghahanda ng tanghalian. She called his name again and wave excitedly. Kita niyang nagkakatuwaan ang mga kasama ni Simon. Maybe they are teasing him about her na halos takbuhan na ang kinaroroonan nito. Bagama't nakangiti. Iiling-iling ito habang nakatingin sa kanya."You're so loud sweetheart." Bulong nito ng makalapit na sa kanya. Ngumuso siya. "It's just that it's late Clark. " tiningnan niya ang kanyang wristwatch.. "Almost one in the afternoon. Late na para sa tanghalian." Kita niyang tumaas ang gilid ng labi nito."Tinapos pa kasi namin yung isang linyahan iha." Si mang Naldo."Ah ganoon po ba." She averted her eyes to the shirt she prepared for Simon. "Magbihis ka muna." baling niya dito sabay abot dito ang hawak na malinis na T-shirt.Inabot naman iyon ng binata. "Th