"GUSTO mo bang mamasyal sa bayan?"Umiling siya. "You're tired Clark. All I wanted is for you to take your rest. Kapag weekdays nasa office ka tapos kung weekend's nasa taniman naman." She said worriedly, and gazed at him. He look so tired. Ngayon niya ipinasasalamat na pinauwi sila ng maaga nina mang Naldo at inako nalang ang pagtatapos sa pagtatanim."Kami nalang ang magtatapos sa dalawang kahon na naiwan Mon. Ipasyal mo nalang si señorita. Dapat ganitong bago pa lamang kayo ay sa isa't isa muna ninyo inilalaan ang oras ninyo. Aba'y hindi ninyo na magagawa ang bagay na iyan sa sandaling bumalik na si Ella sa Maynila. Malapit na ang pasukan at nag-aaral ka pa hindi ba iha?"Marahan siyang tumango. She don't care about going back to school or her studies. Her wealth could provide her all her life witout even trying so hard. Ang gusto niya lang ay manatili sa tabi ni Simon buong oras niya. If only it was possible. Pero alam niyang hindi papayag ang binata kung iyon ang magiging desis

"Nakauwi na pala si Elaine mula sa Dubai."It was not a question, but a said confirmation from nanay Sol. Kasalukuyan silang naghahapunan ng banggitin iyon ng ginang. Sabay pa silang nag-angat ng tingin ni Simon rito. Surprised was in his eyes. Bumaling ito sa kanya. Agad rumehistro ang pag-alala sa mga mata nito. Nagbaba siya ng tingin at itinuon sa pagkain. She can't help but to turn her eyes away from him. Hindi pa siya handang salubungin ang mga titig nito, dahil hanggang sa mga sandaling iyon ay ramdam pa rin niya ang pait sa kanyang dib-dib.She planned to talk to him about it. About Elaine, dahil alam niyang hindi niya pwedeng ipasawalang bahala lang iyon. Lalo na at kita niyang tila apektado pa rin si Simon sa pagbabalik nito. Buo rin iyon sa isip niya, pero hindi sa ganitong paraan. She wants to talk to him alone and not infront of their dinner."Nagkita at nag-usap na ba kayo?" Si nanay Sol muli. "Sinabi niyang alam mo na dumating na siya?""We haven't talk yet and yes, ala

Pinahid niya ang kaisa-isang butil ng luha na dumaloy sa kanyang pisngi. She didn't noticed it coming. It was the first.. in the past four years. Sa loob ng panahong iyon ay naturuan na niya ang sarili na huwag magpaapekto sa nakaraan at sa mga nangyari. She learn to guard herself. She became distant. Sa loob ng apat na taon ay umiwas siya sa mga lalake, lalo na ang mga nagpakita ng interes sa kanya. Kahit yung mga nag-aalok lang na maging kaibigan niya. She cast them immediately away from her. Away from her life. Pili na rin pati mga kinaibigan niya. Hindi na niya gustong mangyari ulit yung nangyaring pagkakasangkot nila ni Maggie noon sa drugs. And by doing so, she already gain so many nicknames from them.Miss Stiff.. Miss Cold.. Miss Ice queen, Miss bitter or Miss manhater. Ang iba nga higit pa doon. And she didn't mind them. She don't care even they'll call her the worst person on earth. She stay away from them because she wanted to protect herself. Masama bang sa simula palang

MULA sa loob ay kita niya sa salaming pader si Simon, nakasandig sa pintuan ng SUV at nakasalikop ang mga kamay sa dib-dib habang marahil ay hinihintay siya. Sinadya niya talagang late ng lumabas. Trying to pissed him and make him voluntarily give up from being her driver. But then like always, Wala siyang makitang ibang reaksyon sa mukha nito maliban sa madilim nitong mga mata at tiim na mga labi. She halted her step.. Hindi niya napigilan ang sariling masdan ito. Tulad kahapon ay naka puting poloshirt lang ito. Neatly tuck-in in his black pants. Malinis na rin ang mukha nito na kahapon lang ay may maliliit na tumubong stables. His skin color became lighter. Marahil dahil na rin sa uri ng trabaho nito ngayon na hindi na bilad sa araw gaya noon sa bukid. Office work suit him. He became more handsome. Dangan nga lamang mas lalo naging suplado ang aura nito ngayon. Napatuwid siya ng tayo ng makitang dumako ang tingin nito sa gawi niya. She was caught in the act watching him. But she si

Sabay-sabay na tumayo ang mga nasa loob ng conference room ng pumasok siya. They all greeted her politely bago na muling umupo.She nodded and greeted them back as she walk into the empty chair beside her father's presidential chair infront. Ngayon ang araw na itu-turn over nito ang position sa kanya.She remain there standing while roaming her eyes at the long conference table. Halos naroon na lahat ng mga taong may mga posisyon sa Sofia's. The board of directors and COO of all Sofia Grand branches.It seems that they all knew her. Pero iilan lang sa mga ito ang kilala niya. Mostly ay yung mga nasa main branch lang at matagal ng nagtatrabaho doon at karamihan ay may mga edad na. May mga bata rin naman. Maybe late twenties or thirties perhaps, at kasali na doon si Simon na hindi na niya ikinagulat kung bakit naroroon. Kampante itong nakaupo habang ang mga mata ay nakatuon sa kanya."Life abroad suits you really well iha, mas lalo kang gumanda." Puri ng kanyang katabi. Kilala niya ito.